tag:blogger.com,1999:blog-91551270830913434732024-03-14T01:02:28.347-07:00bu bir ankara işidirHakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.comBlogger20125tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-49770876217943131022019-01-18T12:58:00.001-08:002019-10-03T03:16:01.033-07:00Gürcistan-Ermenistan Gezisi<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
</div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLcTeFjbwFNlO6Mh28VvGknGitRVhvZHpxLdrraGQqSuvaYvX2fanLOpJZulg1jVvQbYswcvsJ7kfgVA39jV9WKDkwzT2QFrC17F6PH98UCtf_7keQEYS_D-1cxCYn-_LYAsUDlZvciXk/s1600/42974925_10156848012772425_3558600435910574080_n.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLcTeFjbwFNlO6Mh28VvGknGitRVhvZHpxLdrraGQqSuvaYvX2fanLOpJZulg1jVvQbYswcvsJ7kfgVA39jV9WKDkwzT2QFrC17F6PH98UCtf_7keQEYS_D-1cxCYn-_LYAsUDlZvciXk/s200/42974925_10156848012772425_3558600435910574080_n.jpg" width="200" height="113" data-original-width="960" data-original-height="540" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH1-_WX5EM_31NgBtHna-QbXuWFppRWAsthOXC6zhfC4Syl0Lvb-AwzIv7mrmDHRpzFD1HFkFnq5XjiL15l0-RrK5Z4JYITBZjrrTMyGTV7AoswRzHxf8fbCY5ZSWuTmRILx9umcCdBz0/s1600/43018877_10156848012832425_1346771104005357568_n.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH1-_WX5EM_31NgBtHna-QbXuWFppRWAsthOXC6zhfC4Syl0Lvb-AwzIv7mrmDHRpzFD1HFkFnq5XjiL15l0-RrK5Z4JYITBZjrrTMyGTV7AoswRzHxf8fbCY5ZSWuTmRILx9umcCdBz0/s200/43018877_10156848012832425_1346771104005357568_n.jpg" width="200" height="113" data-original-width="960" data-original-height="540" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy6hQT16hBcNh0fWrMoNPLDJC42rByWMbjchjOlNpjmAxx2oPgVxJ9O9cX6aWwQqqRSSqrOznOmqXmos1QT-xnrUwRTFQu6ycYJuRCiTCH42RKT7INoR5l_b7QYBV7yh3ETGnx4mDupcE/s1600/43025685_10156848012667425_7434613587949125632_n.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy6hQT16hBcNh0fWrMoNPLDJC42rByWMbjchjOlNpjmAxx2oPgVxJ9O9cX6aWwQqqRSSqrOznOmqXmos1QT-xnrUwRTFQu6ycYJuRCiTCH42RKT7INoR5l_b7QYBV7yh3ETGnx4mDupcE/s200/43025685_10156848012667425_7434613587949125632_n.jpg" width="200" height="113" data-original-width="960" data-original-height="540" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6m6AiC97gr3mwCid14MlppRH1WfHOYRKF_OJ3Gpz_OoTfN-xibjNwe2TgQ9Nbi6-1tlkazc_UraXKLKVubI3X93t601DQQEsXaXQLpiCLRrT1Y5JmkXkv1cFKz6suNPbfvyq3GW2H7e8/s1600/43050737_10156848012572425_8260961159646019584_n.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6m6AiC97gr3mwCid14MlppRH1WfHOYRKF_OJ3Gpz_OoTfN-xibjNwe2TgQ9Nbi6-1tlkazc_UraXKLKVubI3X93t601DQQEsXaXQLpiCLRrT1Y5JmkXkv1cFKz6suNPbfvyq3GW2H7e8/s200/43050737_10156848012572425_8260961159646019584_n.jpg" width="200" height="113" data-original-width="960" data-original-height="540" /></a><br />
<br />
<b>Posof'tan Borjomi</b><br />
<br />
2017'de Batum üzerinden gittiğim Gürcistan'a bu sefer Posof üzeri gittim. Amaç Borjomi şehrini de görerek yolu biraz daha kısaltmaktı. Gürcistan ile Türkiye arasında üç sınır kapısı var; Sarp Sınır Kapısı (Hopa), Türkgözü Sınır Kapısı ve Aktaş Sınır Kapısı (Çıldır). En aktif olanı Batum, kısa sürede buradan minibüslerle Hopa'dan Sarp'a ve oradan da Batum'a ulaşmak mümkün. En az çalışan kapı ise Aktaş imiş. Nur Ardahan Posof Seyahat'ten aldığım biletle 17 saat yolculuğun ardından sabah 8.30 gibi Posof'taydım. Aslında firma Tiflis'e de bilet kesiyor ama Aşti'de internettekinden farklı fiyat söyleyince Posof'a almış bulundum. Posof'tan sınıra giden yola kadar yürüdüm ve otostopla kapıya geldim. <br />
<br />
Sınırı sorunsuz geçtim ama ortalık ıssızdı, bir iki ava çıkmış taksiden başka araç yoktu. Taksiciler bir iki tur attı etrafımda ama biraz inat ettim ve şansım yaver gitti, otostop çektiğim ilk araç aldı. Sağolsun Ahıska şehrine kadar götürdü, oradan da minibüsle (marshrutka) Borjomi'ye kısa sürede vardım. booking.com'dan rezervasyon yaptığım hosteli aramaya başladım hemen. Sora sora bulduğumda 17-18 katlı Sovyet Toki binası olduğunu gördüm ve daireden bozma hostel de 15.kattaymış. Tarihi, antika bir asansör vardı ve meğer yandaki kutuya cüzi bir miktar para atınca çalışıyormuş. Bacaklar biraz titreyerek asansörle 15. kata geldim ama dairede kimse yoktu, bir yönden sevindim çünkü o asansörle bir daha oraya çıkmak korkutucuydu. Yürüyerek aşağı indiğim devasa binada ara katlarda resmen mahalle havası vardı. Bir katta takılan gençler, bir katta ikindi çayı içen teyzeler vs. Binadan çıkar çıkmaz da yeni bir rezervasyonla zemin kattaki başka bir hostele geçtim hemen. <br />
<br />
Borjomi küçük ama özellikle doğasıyla güzel bir şehir. Ertesi gün sabahtan ilk olarak tarihi ve dolayısıyla turistik trene binerek daha çok kış turizminin mekanlarından olan Bakuriani'ye gittim. Yolculuk bu eski trenle çok keyifli, bilet ücreti 2 Lari ve 2.5 saat kadar sürüyor. Çok güzel ormanlık ve dağlık bir alan içinde güzergahı var, kalkıştan yarım saat önce gidilerek trende yer kapılması tavsiye edilir.<br />
<br />
Ertesi gün ise Borjomi Central Park'ına gittim. Burada gidiş-dönüş çalışan teleferik var ama gidiş kullanılarak dönüşte patika yoldan aşağı inilmesi tavsiye edilir. Ormanın içinde güzergah üzerine bazı yerlerine hafif çimento dökülmüş, ağaçların üzerinde yön işaretleri bulunan müthiş bir patika.<br />
<br />
Bu arada Gürcüler çok dindar bir millet, sosyalizm neden ihmal etmiş bu durumu anlamak zor. Her yere, dağın başına haç dikmişler. Minibüste giderken siz etrafa bakarken birden herkes istavroz çıkarmaya başlıyor, lan nerde bu haç diye hemen aramaya başlıyorsunuz.<br />
<br />
Bir de Gürcistan'da her şehirde teleferik ve dönme dolap görmek mümkün. Teleferikler hem eğlence hem ulaşım amacıyla da kullanılmış. Dönme dolaplar ise genelde şehri en yukardan gören bir tepeye yapılmış, dönerken şehri izleyelim amacıyla. Ama şimdiki hallari dramatik, kullanılmayan halleriyle öyle yalnız dağın başında. Batum'daki deniz kıyısında, farklı olarak.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiakwdQ_8iAc6VdZozkM8FAdjQvy4dGMXZGLgvPs3Hxmk8u0Tztpys_3E5SO_jjAdseTMordhDA_hYT1KSnVbrqjLmhMR31wdjf86wjbm-S7dv1_1qTqdH2mq8LdMTbzrBkdbELmvRlqo/s1600/43033933_10156848012712425_2473010034091491328_n+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiakwdQ_8iAc6VdZozkM8FAdjQvy4dGMXZGLgvPs3Hxmk8u0Tztpys_3E5SO_jjAdseTMordhDA_hYT1KSnVbrqjLmhMR31wdjf86wjbm-S7dv1_1qTqdH2mq8LdMTbzrBkdbELmvRlqo/s200/43033933_10156848012712425_2473010034091491328_n+%25281%2529.jpg" width="200" height="113" data-original-width="960" data-original-height="540" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL9HIhSVALW4ohN9sPVRVRklb9YUeh8Dh33gxT2yLT-OUTNzebEfVYOzex4_4BwviK_vKlV7VYyEIYU6ttJTfeJNquwMzcV5OrxDidTK8XLh13-lbHKjuKwXI_HffsSV7usvi-rui5zOU/s1600/43168391_10156848012387425_450940616545665024_n.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL9HIhSVALW4ohN9sPVRVRklb9YUeh8Dh33gxT2yLT-OUTNzebEfVYOzex4_4BwviK_vKlV7VYyEIYU6ttJTfeJNquwMzcV5OrxDidTK8XLh13-lbHKjuKwXI_HffsSV7usvi-rui5zOU/s200/43168391_10156848012387425_450940616545665024_n.jpg" width="200" height="113" data-original-width="960" data-original-height="540" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI5AjwmfiKCmF7KOE0adyXo8vcqXgSKpB0BOJXHrqc2vwwoYfbCI46dybpvHegUG_biR9LPl6QB8t4YAq5mw0llfS19aLbYuP3S0QLC-Ax41DojPHw2QUvfrOQh23OkMU-1q79ICc8IXk/s1600/P_20181004_112024.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI5AjwmfiKCmF7KOE0adyXo8vcqXgSKpB0BOJXHrqc2vwwoYfbCI46dybpvHegUG_biR9LPl6QB8t4YAq5mw0llfS19aLbYuP3S0QLC-Ax41DojPHw2QUvfrOQh23OkMU-1q79ICc8IXk/s200/P_20181004_112024.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDtLsm66LBMPbun5Mjw3aKWCJfJ3-OoOemI5Ne7Wcb0uUPWSxRk-4dIKr9qbe6vVbXpbja4kplKCIdzP2qVXd9pHzsvgZ4_iOsA2nryFmjBCOuuU8zQ6DLmstpqaOgp9uc7hJF0dXRAtQ/s1600/P_20181004_112941.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDtLsm66LBMPbun5Mjw3aKWCJfJ3-OoOemI5Ne7Wcb0uUPWSxRk-4dIKr9qbe6vVbXpbja4kplKCIdzP2qVXd9pHzsvgZ4_iOsA2nryFmjBCOuuU8zQ6DLmstpqaOgp9uc7hJF0dXRAtQ/s200/P_20181004_112941.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYteY8qqeNoncEXH-gRkMCTMEibBhUU4Og07pi6yiyRujkdIZT81bD8FgL2Yt9HitHT3FeoPKVmGkyU8485mME99X6KMvZYYLNa_kkNwaZHpXFXlKixdadoSQ_VX65KL6kKOf8H6EYWx4/s1600/P_20181004_114241.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYteY8qqeNoncEXH-gRkMCTMEibBhUU4Og07pi6yiyRujkdIZT81bD8FgL2Yt9HitHT3FeoPKVmGkyU8485mME99X6KMvZYYLNa_kkNwaZHpXFXlKixdadoSQ_VX65KL6kKOf8H6EYWx4/s200/P_20181004_114241.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixGGrL-IJIZetXLqtn8MIXeTLAasBtKIuOXJKw4VysBw9jkHBHwNh6ZHvpXLaNy6Tll6g6NGpr-bzNh4md3kVvlk2Eo6Nr9U-xxJtuZdOoE35AMta05kNIPAzUQHn_eUqPBa3xVtJYqZo/s1600/P_20181004_155847.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixGGrL-IJIZetXLqtn8MIXeTLAasBtKIuOXJKw4VysBw9jkHBHwNh6ZHvpXLaNy6Tll6g6NGpr-bzNh4md3kVvlk2Eo6Nr9U-xxJtuZdOoE35AMta05kNIPAzUQHn_eUqPBa3xVtJYqZo/s200/P_20181004_155847.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpKJvsGESCjewl7uQeSzWQ0YFFP7KgV2MHUFPeBFOXANc_V7XMoToob4qOdZLSE-V8CLBFQLzPI44eXKrZ7eLrMUz6j_Gcw8SKzAhB7HPlo-KzZhc5YykFbmmLxHu-gdNQTMNfCk5pDu0/s1600/P_20181004_164255.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpKJvsGESCjewl7uQeSzWQ0YFFP7KgV2MHUFPeBFOXANc_V7XMoToob4qOdZLSE-V8CLBFQLzPI44eXKrZ7eLrMUz6j_Gcw8SKzAhB7HPlo-KzZhc5YykFbmmLxHu-gdNQTMNfCk5pDu0/s200/P_20181004_164255.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHATjycqfFHX2RMQtmiPvsRVCMZ_F3Lsb6GTHeP146w2jBfxjkLY1a3PooDAHs9hK7UGVWqU8tfdKusWK5YsOOhSwsJ3WH3dpPOrur5hdHOBH8c5ge8l1rAuAwREdJT5juvmLYDPhj9yU/s1600/P_20181004_165409.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHATjycqfFHX2RMQtmiPvsRVCMZ_F3Lsb6GTHeP146w2jBfxjkLY1a3PooDAHs9hK7UGVWqU8tfdKusWK5YsOOhSwsJ3WH3dpPOrur5hdHOBH8c5ge8l1rAuAwREdJT5juvmLYDPhj9yU/s200/P_20181004_165409.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><br />
<b>Tiflis ya da Tbilisi</b><br />
<br />
İki gecelik Borjomi konaklaması sonrası Tiflis'e geçtim. Tiflis'te her sene Ekim ayının ilk hafta sonu Tbilisoba şehir festivali var. Cumartesi günü ilk olarak merkezdeki en büyük park olan Rike Park'ına uğradım. Rike Park'ı festival dolayısıyla devasa mangal alanına dönmüştü, genelde domuz şiş yapılıyordu ve Gürcü halkı hunharca bu domuz şişlere rağbet gösteriyordu. Kanyak ve şaraptan oluşan içki satış tezgahları, yerel yiyeceklerin satıldığı tezgahları ile Rike Park devasa yemek-içki alanına dönmüştü ve oldukça kalabalıktı. Etkinliklerin yoğunlaştığı diğer alan kükürt banyolarının olduğu alan yani Legvtakhevi bölgesi ise daha sanatsal aktivitelere ev sahipliği yapıyordu. Pandomim gösterileri, resim sergileri ve özellikle klasik müzik konserleri. <br />
<br />
Festivalden bağımsız, gelmişken şehrin biraz sapa yerinde olan Stalin'in devrim öncesi matbaa olarak kullandığı yeri de göreyim dedim. Avlabari'den biraz yürüyüp, ara sokaklardan matbaa-müzeyi buldum. İnternette müze yazıyordu ama geldiğimde Komünist Parti'nin toplantısı vardı. Toplantıdan sigara içmeye çıkanlardan birine burası müze mi diye sordum, o ise ha müze olduk şimdi gibi kinayeli bir tavırla "müze evet, gezebilirsin" dedi. Gezmeye başlayınca yaklaşık 90-100 yaşlarında Rusça konuşan bir teyze çıktı karşıma. Ben yaşlı kadın yorulmasın kendim gezerim, zahmet etme gibisinden işaret diliyle anlatmaya çalıştıkça teyze kızgın tavırla ve sesini yükselterek ben gezdireceğim dedi, tabi Rusça olarak. Güzel ilginç, görülmesi gereken bir yer. Toplantıdaki yoldaşlarla da selamlaştık. <br />
<br />
Son gün de meşhur Gabriadze kukla tiyatrosunda Stalingrad oyununa gittim. Biletler bir ay öncesinden bitiyor genelde, onun için önceden internetten almak gerekli. İngilizce alt yazılı olarak gösteri sunuluyor.<br />
<br />
Tiflis'e gelirseniz metrosuna binmeyi unutmayın bu arada. Sovyet zamanında yapılma, çok dik merdivenleriyle, çok derindeki ve durumuna göre bayağı hızlı giden vagonlarıyla müthiş bir adrenalin veriyor.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZECe64r9EW6tk5OEI8mzV_yeMmrj9xBsaq0RxFxbVtsLa4sf9eC3T5ERuOUPJauCegZtUlh7Hrs0XXVDbbcMigkdg9entqaCrtEYgJwo7aG-SuxwORu4-EM1tYl3WzOuF36aaBWyZc5c/s1600/P_20181005_171447.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZECe64r9EW6tk5OEI8mzV_yeMmrj9xBsaq0RxFxbVtsLa4sf9eC3T5ERuOUPJauCegZtUlh7Hrs0XXVDbbcMigkdg9entqaCrtEYgJwo7aG-SuxwORu4-EM1tYl3WzOuF36aaBWyZc5c/s200/P_20181005_171447.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbfriiRVq6Rb-csTBEEu4zQ752D7TrcgVqs56nl_owoWtChcmaI4EybeMlRWRFn0YWIYiKVYjq2H7k8NQhx__wfHCQDxsoYkxE5nzhOJ4bqirrEmXJCACOoOfBBSA77TeRbvm_CkC-xYs/s1600/P_20181005_181404.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbfriiRVq6Rb-csTBEEu4zQ752D7TrcgVqs56nl_owoWtChcmaI4EybeMlRWRFn0YWIYiKVYjq2H7k8NQhx__wfHCQDxsoYkxE5nzhOJ4bqirrEmXJCACOoOfBBSA77TeRbvm_CkC-xYs/s200/P_20181005_181404.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqHuBEfisAGD1C7BRvNvcyu3GH6pZ1SRyhsBvzq50x3QZvdqiHrYOd2rqNnMt9S9iDeHmh_QtYnUoHHKFe-BteHq0OYZLjAQ4CQA0HCKRVQFKYMeqQcwXpKcyGOL15bV9oNXp3HeK5nok/s1600/P_20181006_124030.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqHuBEfisAGD1C7BRvNvcyu3GH6pZ1SRyhsBvzq50x3QZvdqiHrYOd2rqNnMt9S9iDeHmh_QtYnUoHHKFe-BteHq0OYZLjAQ4CQA0HCKRVQFKYMeqQcwXpKcyGOL15bV9oNXp3HeK5nok/s200/P_20181006_124030.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgBiHmYGwhCTKm9O_MyHn5N6T6Y_WjgV_o-qR0QadH_F6TvpyRJuMviZTEWlxA9MlB3jcZFzTAQNFuNHLcu_wc-gSD53dALJ2KIJkOl-tuBG6k141LYqt72CYs6hXj_p4TvuppWvmshJ4/s1600/P_20181006_125233.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgBiHmYGwhCTKm9O_MyHn5N6T6Y_WjgV_o-qR0QadH_F6TvpyRJuMviZTEWlxA9MlB3jcZFzTAQNFuNHLcu_wc-gSD53dALJ2KIJkOl-tuBG6k141LYqt72CYs6hXj_p4TvuppWvmshJ4/s200/P_20181006_125233.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWs3bTzCxqfyW-laH3rc40klLM23kxDXc_829qmsMoH9_PKBCsbvPa8cBFI3w9obPQLO7YJzKWIj0dJu-w9i2WUW_OH17SnvOgq4a_ViuClbXEm2UbHoopbSr-_My1s6WuPwcY4SLWfRk/s1600/P_20181006_130742.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWs3bTzCxqfyW-laH3rc40klLM23kxDXc_829qmsMoH9_PKBCsbvPa8cBFI3w9obPQLO7YJzKWIj0dJu-w9i2WUW_OH17SnvOgq4a_ViuClbXEm2UbHoopbSr-_My1s6WuPwcY4SLWfRk/s200/P_20181006_130742.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNTTYy7WewQKnK_stqI83vA_KqG5LI3WKb_YTHgdoug2DGQl8R9uJAvy6_yfw5WsTI1nXBq3y6oERFY5cpJWj1oHrn2A5vRcrA3MTpojB-HCRBb0w037AI7yMI_7eocUNBuB5672QUJeg/s1600/P_20181007_132925.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNTTYy7WewQKnK_stqI83vA_KqG5LI3WKb_YTHgdoug2DGQl8R9uJAvy6_yfw5WsTI1nXBq3y6oERFY5cpJWj1oHrn2A5vRcrA3MTpojB-HCRBb0w037AI7yMI_7eocUNBuB5672QUJeg/s200/P_20181007_132925.jpg" width="200" height="150" data-original-width="1600" data-original-height="1200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoC74zNhPPNRtOaBZQsRQkZsmS4x_C6BRR4DzFj4LO0bl5lo_QvKge7kZIySn6qpwJFVtLDiGyWSSKkQl5Cr5U3I6FfCeZ8beMRddBS-SVF89hbNdGhROGvoUZSkE17hHlG4CLGVvtJ7o/s1600/P_20181013_144626.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoC74zNhPPNRtOaBZQsRQkZsmS4x_C6BRR4DzFj4LO0bl5lo_QvKge7kZIySn6qpwJFVtLDiGyWSSKkQl5Cr5U3I6FfCeZ8beMRddBS-SVF89hbNdGhROGvoUZSkE17hHlG4CLGVvtJ7o/s200/P_20181013_144626.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxtRLhpg_4Wohwx-lwYUvf3cKKnoFG3G9Rc1qj6E7yum3CvEHF3RMw5oRcb9FMiI6Wa6iuc1QfPvqjoLc6vJBGOYJLWDRbzFB-J3DSIzEbTF6jJXwvHceobW-N13tNO6Cpp6YyXSroPfM/s1600/P_20181013_214319.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxtRLhpg_4Wohwx-lwYUvf3cKKnoFG3G9Rc1qj6E7yum3CvEHF3RMw5oRcb9FMiI6Wa6iuc1QfPvqjoLc6vJBGOYJLWDRbzFB-J3DSIzEbTF6jJXwvHceobW-N13tNO6Cpp6YyXSroPfM/s200/P_20181013_214319.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><br />
<br />
<b>Pazartesi Yerevan'a yolculuk.</b> <br />
<br />
Avlabari semtinden bir gün önceden yaptığım rezervasyon ile Yerevan'a yolculuk başladı. 1-1,5 saat kadar Ermenistan sınırı sürdü. Sınıra geldiğimizde minibüsteki diğer ülke vatandaşları tıkır tıkır pasaportlarını göstererek geçerken ben vize gişesine geçtim. Ermeni arkadaş 10 bin dram istedi vize için, ben yeni geliyorum bende dram yok dolar veya euro olursa ödeyeyim desem de 10-15 dk kendi çapında direndi, olmaz dedi. Biraz daha söylenince elimdeki 10 doları aldı benim de yeni gördüğüm döviz bozdurma makinasına sokarak 10 doların 7'sini aldı üstünü Dram olarak iade etti. Sonra pasaport kontrol noktasına geçtim. Yine burada da tıkır tıkır yürüyen işler benim Türk pasaportu görünce bir anda yavaşladı. Polis pasaportumu aldı, neden geldin, burada arkadaşın var mı, nerede konaklayacaksın, kaç gün kalacaksın vb sorular sonrası istemeyerek onayı verdi. İnternette daha önce Ermenistan'a gidenlerin yazılarından okuduğuma göre kimine hoş geldin diyenler varken, kimine soykırım hakkında ne düşünüyorsun diye soranlar varmış. Bize de böylesi rastladı. Ayrıca booking.com'dan rezervasyon çıktımı göstermem de olumlu oldu sanırım. Bu arada minibüsün şoförü kızgınlıkla yanıma geldi herkes geçti sen niye buradasın minvalinde sorular sordu, ben de vize dedim sıra bekliyoruz gibi hareketler yapınca ha tamam diyerek gitti. Nihayet Ermenistan'a giriş yaptım. <br />
<br />
Ermenistan'a girdikten sonra yollar bir müddet bozuktu, ama Vanadzor'u geçtikten sonra sıkıntı yok. Vanadzor da ilginç bir şehirdi, muhtemelen Sovyetler zamanı sanayi şehri olan bu şehrin yarısı demir yığını gibiydi. Çalışmayan, kullanılmayan demir yığını fabrikaları ile dağların arasında fantastik bir yer. 5,5 saat yolculuk sonrası Yerevan otogarına vardık. Burada da taksi lazım mı abi, nereye gidecen abi sorularını duymazdan gelerek karşıda otobüs duraklarının olduğu yere geçtim. Orada otobüs şoförü abilere sorarak 67 nolu otobüse bindim. Sonra Cumhurihyet meydanı ve nihayet hostele vardım. Hello diyerek girdim, ay hev rezerveyşın diyerek pasaportu uzatmamla lobivari kısımdaki erkek ve kadın görevlilerin beti benzi attı. Bir yandan ben de tırsıyorum, bunlar gece yatağıma gelir boynumu keserler vs diye. Neyse sonra anlaştık.Zaten hostelin sahibi Hintlilermiş, onlar problem. Dört gece kaldım hostelde, kahvaltı dahil ekonomik bir hosteldi. Sabahları haşlanmış yumurta, birkaç bisküvi, tereyağı ve peynir, yetiyordu. Sabahları emekçi bir abla geliyordu kahvaltıyı hazırlamaya.<br />
<br />
Yerevan çok canlı bir şehir, sürekli bir aktivite sürekli bir konser. Herhangi bir Avrupa şehrinden aşağı kalır yanı yok, hatta çoğundan güzeldir de belki. Eski kırmızı taşlı, çok güzel mimariye sahip binaları, sokakları ve caddeleriyle çok güzel bir şehir Yerevan. Ama varoşları da var, varoş mahallesinin ismi de Malatya idi. Günler geçtikçe ve şehri dolaştıkça birçok tanıdık coğrafya isimleri ile karşılaştım; Ardvin otobüs durağı, Akhtamar, Van, Ararat isimli sigarlar, Maraş Mahallesi, Anteb lokantası vs. <br />
<br />
Mutfağı ise ayrı bir zenginlik, birçok tanıdık yemekleri gibi farklı ve zengin bir mutfağı var. Tadabildiklerim ise lahmacun, mantı, içli köfte, ciğer ve birkaç çorba çeşidi oldu. İçkiler ucuz ve güzel. Kilikya birası, votkaları ve kanyakları gayet güzel.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim5QyP0ve2rQl4xlPAqZ2-8OHIrEAZiKMWBcFJ06hTMDZ8jV6YtyrcDvhSvQ-jAv_m1T1Pwr5j_Yzh1WUO5hSWNKY7qhKOYoiKJluglIgPg7BF08UBlmT9LbO7xGzmbwKnfuqVTY7EIMc/s1600/P_20181008_165842.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim5QyP0ve2rQl4xlPAqZ2-8OHIrEAZiKMWBcFJ06hTMDZ8jV6YtyrcDvhSvQ-jAv_m1T1Pwr5j_Yzh1WUO5hSWNKY7qhKOYoiKJluglIgPg7BF08UBlmT9LbO7xGzmbwKnfuqVTY7EIMc/s200/P_20181008_165842.jpg" width="200" height="150" data-original-width="1600" data-original-height="1200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqDoKaq-6devjkspN0eiCaDdZg_d1XMZx8bZoGkcCQ_4FZfdYNhq4p_cmQoFRkrpseUxGjHGD5RL0yShr3Ms1YAuqN5TB3lFNW0IeegttY6FTQ1fAgqDAhhKr_4qMUyAjYw5ePrIxVk6M/s1600/P_20181008_165910.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqDoKaq-6devjkspN0eiCaDdZg_d1XMZx8bZoGkcCQ_4FZfdYNhq4p_cmQoFRkrpseUxGjHGD5RL0yShr3Ms1YAuqN5TB3lFNW0IeegttY6FTQ1fAgqDAhhKr_4qMUyAjYw5ePrIxVk6M/s200/P_20181008_165910.jpg" width="200" height="150" data-original-width="1600" data-original-height="1200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCzm1LSA-Pb9lFG8HD2fwliH75ybVpCIW9sCwSbyN1oS43WQh3OA1FTjyePqgd6nin_AKXcWbDz2iEkXFAM4PjhBtiiXCWpTcJeIkpG8zqdUawk7K5lq8LFYB9ZEkjuEyCNg3q3KDd1Vw/s1600/P_20181008_173124.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCzm1LSA-Pb9lFG8HD2fwliH75ybVpCIW9sCwSbyN1oS43WQh3OA1FTjyePqgd6nin_AKXcWbDz2iEkXFAM4PjhBtiiXCWpTcJeIkpG8zqdUawk7K5lq8LFYB9ZEkjuEyCNg3q3KDd1Vw/s200/P_20181008_173124.jpg" width="200" height="150" data-original-width="1600" data-original-height="1200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_AXWYmhAlvlb0bnX4PBYzKZ4lE0tYWz_ap02yYMmzZ3lg-iIVHeXyLebou1Ytb7aysvZ6Yh6muyMF0FY_E53qgOxd1AfL39814GOF1IEy4VE8qlOAh8r04145mRM3apxv5xj6b4NU7rs/s1600/P_20181008_173137.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_AXWYmhAlvlb0bnX4PBYzKZ4lE0tYWz_ap02yYMmzZ3lg-iIVHeXyLebou1Ytb7aysvZ6Yh6muyMF0FY_E53qgOxd1AfL39814GOF1IEy4VE8qlOAh8r04145mRM3apxv5xj6b4NU7rs/s200/P_20181008_173137.jpg" width="200" height="150" data-original-width="1600" data-original-height="1200" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggAvlMr6OvMBvNLP-pXC4cExrTi-Xl8Qn7njj_2wjlDNYn6ajj1NxWSzOTI2bI738NXqdALiIjXqsAmdz-4nFQfEnsAjDIXKDOuzj8gnXIeRM4jcby7NZQDMUnXKUNJfhfUPEjkBBrIBc/s1600/P_20181008_190210.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggAvlMr6OvMBvNLP-pXC4cExrTi-Xl8Qn7njj_2wjlDNYn6ajj1NxWSzOTI2bI738NXqdALiIjXqsAmdz-4nFQfEnsAjDIXKDOuzj8gnXIeRM4jcby7NZQDMUnXKUNJfhfUPEjkBBrIBc/s200/P_20181008_190210.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhju8PWTepMxetl33vJoF_rolHRUvnzqSdibwyeVlwhdlPXSc_J4wB1IPvBn0oAz9Ys4RAwN5sLwTcRv4ayxYF0XDXmH8qDR7XaLilRWevHIVpQsJ5XG_pkr8CT1iMXkSCfagqH3JxgoxU/s1600/P_20181008_201259.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhju8PWTepMxetl33vJoF_rolHRUvnzqSdibwyeVlwhdlPXSc_J4wB1IPvBn0oAz9Ys4RAwN5sLwTcRv4ayxYF0XDXmH8qDR7XaLilRWevHIVpQsJ5XG_pkr8CT1iMXkSCfagqH3JxgoxU/s200/P_20181008_201259.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibsPFr6GUx3EfPr3Ym1kQJzYzr3RYNRzUv4tHXqpZ3nFrXTa9Vzqyn9efc-r2xGU8Vhc_kT5Xml2UfELXMSVzBXykQ5ShDWiRErbVVI29EUmN_Hs2GTQiHMe6qrXkm5ThkuXcifcF3g9c/s1600/P_20181009_112927.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibsPFr6GUx3EfPr3Ym1kQJzYzr3RYNRzUv4tHXqpZ3nFrXTa9Vzqyn9efc-r2xGU8Vhc_kT5Xml2UfELXMSVzBXykQ5ShDWiRErbVVI29EUmN_Hs2GTQiHMe6qrXkm5ThkuXcifcF3g9c/s200/P_20181009_112927.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMw4Q19PLvZ5p1W-80_GX_hYdq5UrbYduPlpx9IBeewZT6K09KfPcIjbmv9-Qn63LHz6kM9VV9K7BxUcM8aceH08Hrjoz_IvGiGlC8dr7WRKuR17V4jYwlfH9tuvgjWi9MdJH_PpQa24s/s1600/P_20181009_113538.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMw4Q19PLvZ5p1W-80_GX_hYdq5UrbYduPlpx9IBeewZT6K09KfPcIjbmv9-Qn63LHz6kM9VV9K7BxUcM8aceH08Hrjoz_IvGiGlC8dr7WRKuR17V4jYwlfH9tuvgjWi9MdJH_PpQa24s/s200/P_20181009_113538.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><br />
<br />
Gittiğimde Frankofan günleri vardı ve 3-4 gün boyunca bu etkinlikleri takip ettim. Cumhuriyet Meydanı'nda da konserler vardı. Ama en sevdiğim sadece yayalara açık olan Northern sokağındaki sokak müzisyenlerini seyretmekti. Akerdeon, darbuka vs çalanları, halay çekenleri ile özellikle akşamları keyifle gezilen bir sokak. Diğer gezdiğim gördüğüm yerler ise; Sovyetler'den kalma Cascade Compleksi, Cumhuriyet Meydanı, Fransız Meydanı, Aşıklar Parkı, Aznavour Meydanı ve Soykırım Müzesi.<br />
<br />
Soykırım Müzesi'ni gezmek bir de yürüyerek gidip geldiğim için bir günümü aldı. Kaldığım hostel Azutyan Meydanı'nın yakınındaydı, buradan 45 dakikada yürüdüm. Müzeye direkt otobüs yok, ya 15-20 dakika mesafede duran otobüslerle gideceksiniz ya da taksi. Ben ise tamamen yürümeyi tercih ettim. Yol üstünde çok güzel ama kullanılmayan, bayağı büyük bir stadyuma rastladım. Hrazdan Stadyumu, sahasında yarım metreye yakın otlar büyümüş, neden kullanılmadığına anlam veremedim. Müzeye vardığımda yorgunluktan mıdır artık yanlışlıkla çıkış yerinden giriş yaptım. Müzenin son kısımlarında Hrant Dink'in ve cenazesinden fotoğraflar vardı. Fotoğraflara bakarken yanımda üç kişilik grubun kırık bir Türkçeyle konuştuğunu farkettim, yanlarına yaklaştım Türkiye'den misiniz diye sorunca biri evet derken, diğerleri öfkeyle yüzüme baktı ve hepsi benden uzaklaştı birden. Şaşırdım ve üzüldüm tabi, konuşmaya fırsat bile bırakmamışlardı. Neyse diyerek müzenin sonundan en başa yürüyerek düzgünce gezmeye başladım. Müze bayağı masraf yapılarak çok güzel hazırlanmış. Olayların tarihsel sıralamasıyla, arada Anadolu'da yaşayan Ermeni halkının yaşantılarından kesitlerle çarpıcı bir sergi oluşturulmuş. <br />
<br />
Sonraki gün ise Tiflis arabasına rezervasyon yapmak için garajlara giderken Yerevan Tarih Müzesi'ni gezdim. Bileti aldığım görevli kadın ülkemi sorup Türkiye deyince "hııı" diyerek kafasını çevirdi. <br />
<br />
Son gün garajlara giderken Ermeniler için yarı kutsal nar suyundan içmek istedim. Sokaktaki meyve suyu satan genç arkadaştan bir bardak nar suyu istedim. Biraz pahalıydı, tabi o zaman döviz de uçmuştu. Arkadaş turist olduğumu anladı ve nereden dedi, bu sefer bir de sokakta gerginlik yaşamamak için Greece dedim. Genç Arkadaşın çok hoşuna gitti veri layk veri layk dedi ve Athena mı dedi aynen dedim Athena. Karşılıklı selamlaşarak ayrıldım. <br />
<br />
Yerevan'da daha pek çok göremediğim yer kaldı; metrosu, Sovyet döneminden kalma Maraş mahallesi ve varoş mahallesi Malatya. Bir de dönüşü trenle yapmak istemiştim ama kış döneminde geceye almışlardı seferleri. Tren daha pahalı ve uzun sürüyor ama güzergahı çok daha güzel, Kars'ın yanından gidiyor. Artık bir dahakine.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM4EozqZzmG2-VVdoUNPGSeIoAH9onGqVSZ6fToZOKis-IQQmKZqTY3t8MDdhwClxsQL2uv6m05x_xRMCp_h2WS6hV9hqAD0xW0hEZPG6wbwaSZTHJref7GXcZ5qbLhD-rM1wYqRT6P1g/s1600/P_20181009_114237.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM4EozqZzmG2-VVdoUNPGSeIoAH9onGqVSZ6fToZOKis-IQQmKZqTY3t8MDdhwClxsQL2uv6m05x_xRMCp_h2WS6hV9hqAD0xW0hEZPG6wbwaSZTHJref7GXcZ5qbLhD-rM1wYqRT6P1g/s200/P_20181009_114237.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj493TYsRFoKRNw5eyG1LPWMsPmwzkHwNiRLawoR0aSa6Fm8FFXkin8HpAc-CuujhAN_Lk0l4H7JitoRTiloAXgMh21ycIuW1lsZLdhQQU9zRNJD_Z0UDYJxr2MHqE5QeCREZl-vSkRA2g/s1600/P_20181009_115401.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj493TYsRFoKRNw5eyG1LPWMsPmwzkHwNiRLawoR0aSa6Fm8FFXkin8HpAc-CuujhAN_Lk0l4H7JitoRTiloAXgMh21ycIuW1lsZLdhQQU9zRNJD_Z0UDYJxr2MHqE5QeCREZl-vSkRA2g/s200/P_20181009_115401.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixCWy9hvehtnV0oyKA3RxN3L2uN6SL38c1OckCxKUMAQ6nUyIJuezuwi1o8lNDmeletr_OveCX8v9UezS4TS5CrkNY3FNabuYmk4NIr7vjaDJbPOlsfbMQNxOLKebZAb0EuapzgDjylYA/s1600/P_20181009_131550.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixCWy9hvehtnV0oyKA3RxN3L2uN6SL38c1OckCxKUMAQ6nUyIJuezuwi1o8lNDmeletr_OveCX8v9UezS4TS5CrkNY3FNabuYmk4NIr7vjaDJbPOlsfbMQNxOLKebZAb0EuapzgDjylYA/s200/P_20181009_131550.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghjvW13rOnZKOjR8AGHGv8vPo9qJfpAOV-mo63uO-5PalbxTs0VBWyvnHQkoBTIshZ8iSVjkWQ79EpDB3Ub82EJsGWrO7YXDFQawai3UN9oHmBMO7OYAxrXW9KTBFOHc7y2G42K6k-8ag/s1600/P_20181009_133042.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghjvW13rOnZKOjR8AGHGv8vPo9qJfpAOV-mo63uO-5PalbxTs0VBWyvnHQkoBTIshZ8iSVjkWQ79EpDB3Ub82EJsGWrO7YXDFQawai3UN9oHmBMO7OYAxrXW9KTBFOHc7y2G42K6k-8ag/s200/P_20181009_133042.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5T4p4fofD2tObjSPGsuukmoz-7UCAusno94cXKYMFAw-phE33YWZWIewMFHOWQ_-JGKmEeDq7cRUX42hPtpB5QMnWcEKTZ3GvBDUNM-G2m07Ow-87jEajrd0kuuVte4RXBj_0zMpM3s4/s1600/P_20181009_173333.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5T4p4fofD2tObjSPGsuukmoz-7UCAusno94cXKYMFAw-phE33YWZWIewMFHOWQ_-JGKmEeDq7cRUX42hPtpB5QMnWcEKTZ3GvBDUNM-G2m07Ow-87jEajrd0kuuVte4RXBj_0zMpM3s4/s200/P_20181009_173333.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdUd9NJPRQARIVMUhoOb_tOurphhyi7brk25865BOE3FGn4SuQRRKKR4ynljRPemadP6gUPgiaAY3NKmtjaXiQBA2_KwEpuipgRQDQLM0x8oKxlZjSKH8A8EJB9QenqIQPtry9rphWNz4/s1600/P_20181010_120506.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdUd9NJPRQARIVMUhoOb_tOurphhyi7brk25865BOE3FGn4SuQRRKKR4ynljRPemadP6gUPgiaAY3NKmtjaXiQBA2_KwEpuipgRQDQLM0x8oKxlZjSKH8A8EJB9QenqIQPtry9rphWNz4/s200/P_20181010_120506.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7dlJHkrNC_Yi5ukztYf-kL0te2s_5ZOvlEkXeo39j6kkcG8zIW1BOjbjYz625gxMi76oAqUeAhT5_sCVAjgc5DnlXgii3cyjkqyZPUe0DTwEEL_RHlEeBt65-pNQ8QABGeFk0JNWSIgU/s1600/P_20181010_182056.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7dlJHkrNC_Yi5ukztYf-kL0te2s_5ZOvlEkXeo39j6kkcG8zIW1BOjbjYz625gxMi76oAqUeAhT5_sCVAjgc5DnlXgii3cyjkqyZPUe0DTwEEL_RHlEeBt65-pNQ8QABGeFk0JNWSIgU/s200/P_20181010_182056.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibV1AoJ0kbbLqtleA9hnh2ko2O4BGS88G8PWRfQEzaG4ChBAoAGRz0CXItPCcevFHYSmNXVAK1IN_IPyzFch-uDsgLpahOe113pBKxQ-ycKWqdHBJb3mZm4ZLdFRM5CLsW4ioDJWKWbQs/s1600/P_20181011_114106.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibV1AoJ0kbbLqtleA9hnh2ko2O4BGS88G8PWRfQEzaG4ChBAoAGRz0CXItPCcevFHYSmNXVAK1IN_IPyzFch-uDsgLpahOe113pBKxQ-ycKWqdHBJb3mZm4ZLdFRM5CLsW4ioDJWKWbQs/s200/P_20181011_114106.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHyXoqDIZKIXqYbOmW8PXfYEUpJh9-UabdM5JvZvlT-E_uuthqeZLZTKoQE-oqqKwITREOOxGBDeoNVvdsOyT3FNXLcEDnaZjANsbxrHLLJ8l7Jngk1I-I4V1E8w9VXZFwu7mq1HHMpuU/s1600/P_20181011_150318.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHyXoqDIZKIXqYbOmW8PXfYEUpJh9-UabdM5JvZvlT-E_uuthqeZLZTKoQE-oqqKwITREOOxGBDeoNVvdsOyT3FNXLcEDnaZjANsbxrHLLJ8l7Jngk1I-I4V1E8w9VXZFwu7mq1HHMpuU/s200/P_20181011_150318.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6Riz7ywhExYXHT-MKtlA5khaC9nQZRnym3W9R41lCOCN_wBCikguPLtrt9kGT1gkYgLBvDPcbgsBgg7x2oh-gXnEhu0UgSHdvm0L0cQeeDByx_SD_fOqMrH0BwqLPyVMD5FQdPzjo77o/s1600/P_20181012_112730.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6Riz7ywhExYXHT-MKtlA5khaC9nQZRnym3W9R41lCOCN_wBCikguPLtrt9kGT1gkYgLBvDPcbgsBgg7x2oh-gXnEhu0UgSHdvm0L0cQeeDByx_SD_fOqMrH0BwqLPyVMD5FQdPzjo77o/s200/P_20181012_112730.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7RcMIaVMwKtwIApntNpI3Brm-bktlpdJACaGk8QJQ54ZL5u0cNnZGlKtmDCt9bT5qrl9M1NOPY49MSlp96tm36CZkkAi9xpnd28bYNDAU73F0Ixf47YRxlsNbQ94vNQTEDYnrkWb2-mY/s1600/P_20181012_142848.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7RcMIaVMwKtwIApntNpI3Brm-bktlpdJACaGk8QJQ54ZL5u0cNnZGlKtmDCt9bT5qrl9M1NOPY49MSlp96tm36CZkkAi9xpnd28bYNDAU73F0Ixf47YRxlsNbQ94vNQTEDYnrkWb2-mY/s200/P_20181012_142848.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnNbVg54xquiTBTFM-oAKwhGc2rBhoS4iexezbSEPttQruYqnyicd6zoKGCPj3Ls8axVpB0NO-cNf8WAbpCLhfh5Erb1ioQrL8Nbh3MqvJxM7f9boI-_L_Dc4XmBc_BMuEHythYum6ER4/s1600/P_20181012_170337.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnNbVg54xquiTBTFM-oAKwhGc2rBhoS4iexezbSEPttQruYqnyicd6zoKGCPj3Ls8axVpB0NO-cNf8WAbpCLhfh5Erb1ioQrL8Nbh3MqvJxM7f9boI-_L_Dc4XmBc_BMuEHythYum6ER4/s200/P_20181012_170337.jpg" width="200" height="113" data-original-width="1600" data-original-height="900" /></a><br />
<a href="http://https://www.youtube.com/watch?v=QqYyvuV0Qbs"></a><br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="https://www.youtube.com/embed/QqYyvuV0Qbs" width="480"></iframe><br />
Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-70985083421891115482015-07-19T06:07:00.001-07:002015-07-19T06:09:09.158-07:00MUNZUR FESTİVALİ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYuYuinxFN_739oEOAnFUmm6JNT4PvcAL1ByUVDWWWy8oUEG3E6JmOs7N1jQdHuvV8WBsXMUJAF7HgrdMshPHSIZNxYtnNQY47jCogOv4U1eWtZkAqrQK4wNNNTxl9Po6ZpdNwe8CDB9I/s1600/BvOYlSPIcAAOfX1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYuYuinxFN_739oEOAnFUmm6JNT4PvcAL1ByUVDWWWy8oUEG3E6JmOs7N1jQdHuvV8WBsXMUJAF7HgrdMshPHSIZNxYtnNQY47jCogOv4U1eWtZkAqrQK4wNNNTxl9Po6ZpdNwe8CDB9I/s400/BvOYlSPIcAAOfX1.jpg" /></a></div><br />
<br />
Bu sene festival önceki senelerdeki düzenlenme tarihinden yani Temmuz'un son haftasından farklı olarak Ağustos'un ilk haftası 7-8-9 Ağustos tarihlerinde yapılacak.İlk defa gideceklere biraz bilgi vermek istedim.<br />
Dersim isminin bugünkü karşılığı her ne kadar Tunceli ili olsa da Cumhuriyet öncesi daha geniş bir coğrafyayı tanımlıyordu;bugünkü Tunceli iliyle birlikte Erzincan ilçeleri Kemah,Kemaliye ve Tercan,Malatya-Arapgir,Elazığ-Palu ve Bingöl-Kiğı’yı kapsayan bir alandı.Dersim,Dersim iken de merkezi bugünkü Hozat ilçesiymiş.<br />
Dersim’e nasıl gidilir?<br />
Uçak ile en yakın Elazığ üzerinden gidilir.Şehirler arası otobüsler de çalışıyor elbet ama festivalde daha rahat gezmek için araba olması ideal.Otobüsle gidilecekse eğer Can Dersim Tunceliler’den epey önce biletleri ayarlamak gerek.Araba ile iki yol var kullanılabilecek, birincisi Elazığ ve oradan feribotla Pertek üzeri merkeze gidilebilir.Diğeri ise Sivas-Erzincan-Pülümür güzergahıdır.Ben askerken yani 96’da Pülümür yolu kapalıydı,yolun yanından geçerken bile görüntüsü ürkütücüydü yanmış arabalar,tünel gibi görüntüsü vs.Eskiden kalan merakla geçen sene bu yol üzerinden gitmeye karar vermiştim,Dersimli arkadaşın “napacan Pertek üzeri gel” tavsiyelerine karşın.İyi de yapmışım ama gidişte gece vakti geçtiğimiz için dönüşü de bu yoldan yaptık.En iyisi gidiş-gelişi farklı yönlerden yapmak.Feribotla Pertek’e geçmek de akşam vakti ve günün ilk ışıklarında güzel oluyor.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDVkhaqa90NxXUw-jkwvyKltJzBKVn70I-1wzWS2xql6KN3cRFtbOFQOLsWi9WMU80fo-nC_txtR07natmJrazj6YWXumNNW5KOxbRczh2qG2hyphenhyphenCvo92PahYylSQN1ncPqk-19zwbTUS8/s1600/20140731_142818.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDVkhaqa90NxXUw-jkwvyKltJzBKVn70I-1wzWS2xql6KN3cRFtbOFQOLsWi9WMU80fo-nC_txtR07natmJrazj6YWXumNNW5KOxbRczh2qG2hyphenhyphenCvo92PahYylSQN1ncPqk-19zwbTUS8/s400/20140731_142818.jpg" /></a></div>Kamp yeri için merkez ve merkez ile Ovacık arasındaki Munzur kenarı tercih edilebilir.Merkez çok kalabalık oluyor tabi,kamp yeri bulmak için erken ulaşmak önemli.Biz merkezden 3-5 km ilerdeki Kemera Bel tesislerinde kalmıştık.Tuvalet,lokantsı vs tam şehir imkanlarından kopamayanlar için konumuyla tercih edilebilir.Daha doğal şartlarda kamp yapmak isteyenler ise yine Munzur boyunca kamp yapabilir.<br />
Geçen seneki festivalde önceki senelerdekinin tersine birçok etkinlik merkezde yapılmıştı.Bu nedenle merkezde akşamları yürümek dahi çok güçtü kalabalıktan.Ve bu kalabalığın yarattığı kirliliğin yerel halktaki etkisi de olacaktı;hemen hepsi bundan sonra festivalin yapılmaması yönünde öfkeyle konuşuyorlardı.Alternatif bir festival olan bu festivalde insanların çevreye duyarsız kalması beni bile şaşırtmıştı.Yani illa askeri tuvaletlerdeki gibi “nasıl bulmak istiyorsan öyle bırak” yazısı mı asılmalıydı etrafa diye insanı düşündürüyordu.Belki gönüllü bir çevre temizlik ekibi oluşturulabilir.Bu seneki çevreye duyarlı olunmalı yönündeki Dersim Belediyesi’nin duyuru çalışmaları belki etkili olur.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKKr_t7SQl_j8dJoFBp8dKgbgQHbWHZIJ9BhgADUG2fgaS5st5W2LYoV-_XIWtyH9Z9l1kMSemetukbdhiQ9FcsCCNvU3UG56D5plLRsUujxJAvIDYh4emspXyZ4N4gXYqYxUDLJK2T5g/s1600/10580151_10152683159147425_1931090345669163819_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKKr_t7SQl_j8dJoFBp8dKgbgQHbWHZIJ9BhgADUG2fgaS5st5W2LYoV-_XIWtyH9Z9l1kMSemetukbdhiQ9FcsCCNvU3UG56D5plLRsUujxJAvIDYh4emspXyZ4N4gXYqYxUDLJK2T5g/s400/10580151_10152683159147425_1931090345669163819_n.jpg" /></a></div><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
İl merkezi güzel,akşamları türkülü sohbet yapan grupları dinlemek güzel.Geçen sene il merkezi harici Hozat,Ovacık ve Pülümür merkezlerinin görmüştük.Pülümür’de epey bi erkek egemen hava vardı.Sokaklarda neredeyse hiç kadın görmedik.Ama kahveleri çay içip dinlenmek için güzel.Cemal Süreya’nın memleketi de olan Pülümür’de adına yapılan anıt da görülmeli.Pülümür yolundaki Ağlayan Kayalar,<br />
Hozat doğrusu Xozat, çevresi gördüğümüz kadarıyla her ne kadar çorak olsa da ilçe merkezi gayet şirin bir yer.Ovacık’a göre daha hareketli.Xozat Dersim’in eski merkezi aslında 1915 öncesi önemli bir Ermeni nüfusa da sahip.Daha önce trafik kazasında kaybettiğimiz arkadaşımız Fuat Yalın’ın cenazesi için de gelmiştim.Köy yapısı benim gördüklerime göre farklı burada,yani Dersim’in genelinde böyle midir bilmiyorum ama evler toplu değil köylerde,epey mesafe var aralarında.<br />
Ovacık yakınında Munzur’un doğduğu Gözeler de görülmeli.Önceki sene ülke genelindeki kuraklık burayı da vurduğundan sular azalmış.Çevrenin ihtiyarları ise bunun nedeninin burada gençlerin çok içki içtiğine yormuşlar ve burada içki içilmesini bir nevi yasaklayan karar almışlar.Merkez ile Ovacık arasındaki yol Munzur Irmağı’nın eşlik etmesiyle manzarası,doğası en güzel yerlerden biri.Mutlaka ara ara durulmalı.Ovacık’ta kamp için Munzur kenarında yer ararken arıcılık yapanlar kendi bölgelerinin yakınına gece ayılar gelebileceği için kamp yapmamamız yönünde tavsiyede bulundular.Neyse Ovacıklı arkadaşlar yine Munzur kenarında çok güzel kamp yeri buldular bize ve epey eğlenceli bir gece geçirmiştik orada.<br />
Geçen sene Seyit Rıza’nın köyünde anma yapılmıştı,büyük ihtimal yine yapılır.Merkezden servis kalkmıştı,ama biz kaçırdığımız için bu dağlık köye arazi aracı kiralayarak çıkmıştık (60 TL).Köy Seyit Rıza’nın idamından sonra yıkıldığı için birkaç harabeden başka bir şey kalmamıştı.Zaten Seyit Rıza’nın köyüne giderken de bu sefer 90’larda yakılan,yıkılan köyleri de görebiliyorsunuz ek olarak.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFjrfPPAqvhNT_vS8z0Sm1hJ32k3sOF2Waozcs_t4Z8vqBJBNjMtf19H0N9kJ7ak18yRbeMWS_SD1A8IfM58PDBhGhVONPpRc68afIZ7b8ZMpSG68a2evJcYYkFsg8nmGrCKGNRIlJOjs/s1600/IMG_20140731_172719.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFjrfPPAqvhNT_vS8z0Sm1hJ32k3sOF2Waozcs_t4Z8vqBJBNjMtf19H0N9kJ7ak18yRbeMWS_SD1A8IfM58PDBhGhVONPpRc68afIZ7b8ZMpSG68a2evJcYYkFsg8nmGrCKGNRIlJOjs/s400/IMG_20140731_172719.jpg" /></a></div>Kaldığımız üç günde de sonradan şehir efsanesine dönen 3-5 anarşistin komün hayatı yaşadığı köyü aramak vardı,ama bulamadık tabi.Gerçi komün köyü görmek isteyen Pertek Kurmeş Köyü’ne de gidebilir.Yönetmen Kazım Öz’ün de köyü olan Kurmeş’in Munzur Festivali ile yakın veya eş zamanlı festivali oluyor hatta.<br />
Görmediklerimiz arasında ise Dersim’in kutsallık açısından en önemli yeri olan Düzgün Baba Dağı var.Ama buraya çıkmak epey zorlu bir işmiş öğrendiğimiz kadarıyla.Munzur'da rafting de denenmeli,geçen sene yapamamıştık.İnşallah bu sene yaparız.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPnl3EYfTpAdHGk0jbTMYdXgLY05aHI4lPJcg3dXTUDAofgMQPaMfJucm9kgxCi453sQXvgmWCbCepqaqxB5K2OL7zs-lTRFgsjRhnKr3y3APjFXqRGoHjWBsI3FvvU62D4BlcEfrEQU4/s1600/DSC03899.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPnl3EYfTpAdHGk0jbTMYdXgLY05aHI4lPJcg3dXTUDAofgMQPaMfJucm9kgxCi453sQXvgmWCbCepqaqxB5K2OL7zs-lTRFgsjRhnKr3y3APjFXqRGoHjWBsI3FvvU62D4BlcEfrEQU4/s400/DSC03899.JPG" /></a></div><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Festival programı geçen sene festivalden çok kısa bir süre açıklanmıştı.Bunun için etkinliklere göre program yapmakta hızlı davranılmalı.<br />
Dönüşte alınması gerekenler ise başta dağ sarımsağı ve bal söyleyebilirim.Dağ sarımsağı bildiğimiz sarımsaktan farklı olarak içi çok yapılı değil,her birinden tek tane çıkıyor ve aromatik yapısı oldukça farklı.Dersim'in öyle muhafazakar yapısı olmasa da politik ortamından ötürü kontrollü içmekte fayda var.Tabi en önemlisi çevreyi kirletmemekte.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHUBpmgm6UJtOz-xQUd2Yscr2x0HYN0CCXRJsdGLyvZpshZp838FZvvbpivT2Nn8ZQFJXD9MYCrMB5W5QXTnYAGVHFxM7Z1tQRKv2SH7oT4kdJVQfW-c6vUao8KwSTPSwEmWDCEWZoSY0/s1600/CINUM2cUMAAGVqQ.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHUBpmgm6UJtOz-xQUd2Yscr2x0HYN0CCXRJsdGLyvZpshZp838FZvvbpivT2Nn8ZQFJXD9MYCrMB5W5QXTnYAGVHFxM7Z1tQRKv2SH7oT4kdJVQfW-c6vUao8KwSTPSwEmWDCEWZoSY0/s400/CINUM2cUMAAGVqQ.jpeg" /></a></div>Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-10577510421889925562015-04-24T11:10:00.002-07:002015-04-24T11:12:18.098-07:00Ankara’nın Gayrimüslimleri;Ermeniler,Rumlar,Yahudiler<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqSuOoljdkHj1nO2YNf8GFfvsOwaLdC7NVH2YAcdaeQyyfBsVXcWy0yqay3UJhVZf89_BlsYGTjWjnC_pkAzIVh57QnSMOrnvzyOWVAHqit-siNEXH1LudxT09vPW44oSxeEpSzEWibjw/s1600/B_R_ZyHUwAAR4fH.jpg+large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqSuOoljdkHj1nO2YNf8GFfvsOwaLdC7NVH2YAcdaeQyyfBsVXcWy0yqay3UJhVZf89_BlsYGTjWjnC_pkAzIVh57QnSMOrnvzyOWVAHqit-siNEXH1LudxT09vPW44oSxeEpSzEWibjw/s320/B_R_ZyHUwAAR4fH.jpg+large.jpg" /></a></div>Ankara’da yaşamış gayrı müslimler Yahudiler,Ermeniler ve Rumlardır.Kendi içlerinde de ayrılıyorlar gerçi;İspanya’dan gelen Yahudiler ve Portekiz’den gelenler,Katolik ve Protestan Ermeniler diye.Ankara nüfusunun 1900’lü yıllara kadar üçte birini oluşturdukları söylenebilir.Bu üçte bir oranını bugüne hayal edince o yıllar nasıl bir kültürel zenginlikte yaşandığı çok şaşırtıyor insanı tabiki.<br />
Yahudiler Osmanlı zamanında Portekiz ve İspanya’dan gelenlerdir.Ankara Yahudilerini öğrenmek için Beki Bahar’ın “Ankara Yahudileri” kitabı çok güzel bir kaynaktır.Aynı zamanda Ankara tarihini çok yalın bir dille anlatan en iyi kitaplardan biridir.Kitapta Beki Bahar tarih boyunca Müslümanlarla herhangi bir sorun yaşanmadığını ama kimi zaman Hıristiyanlarla sorunlar yaşandığını yazar.Tabi Müslümanlarla sorun yaşanmadığını yazarken artık sadece Ankara’da değil ülkede azınlık bırakılmadığından tartışmalıdır.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCzHlXW1sc_WCEkaSHpoVLG_J35J57OguBoKskUK996ETGjfKejCgmpMsK-Y_mhrJ5-KpzRFv4J3tdDqySCeZAkjJaLdyEibg0a0EoGGjvs4yXYIWK1RtkKmWxMnMo_3N9-08f7WgKZks/s1600/309930_10151665357002425_2075831004_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCzHlXW1sc_WCEkaSHpoVLG_J35J57OguBoKskUK996ETGjfKejCgmpMsK-Y_mhrJ5-KpzRFv4J3tdDqySCeZAkjJaLdyEibg0a0EoGGjvs4yXYIWK1RtkKmWxMnMo_3N9-08f7WgKZks/s320/309930_10151665357002425_2075831004_n.jpg" /></a></div>Yahudiler Ankara’da gayrımüslimler arasında nüfus olarak en az olanlardır ama ticarette etkindiler.Ulus’ta beşyüz yıllık Yahudi mahallesi vardır.Cumhuriyet ve o zamanlar dünyada gelişen ulusalcılık-tek millet tek din anlayışı sonucu bugüne mahalleden eser pek kalmamıştır.Sadece zaman zaman saldırılara uğrasa da yüksek duvarlarla çevrili sinagog ve çevresindeki birkaç Yahudi ev kalmıştır.Bir de Yahudiler için anıları olan Şengül Hamamı vardır.Beki Bahar kitabında özel günler yani bayram,düğün vs öncesinde Şengül Hamamı’na gidilerek eğlenildiğini yazar.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihnYIZbJl60hqNrXw90fDHrCxNfLCONejEvJoRsHKOjOx4yyahDGFV0r6Piao_tzAf7wAcFoN4eq3otBchvzgn6aH-z4wjTCXh45NlxQyx7fuHno7ZCBC4bIibDC3TMPOz4FuxsS1VX78/s1600/i%C3%A7erik.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihnYIZbJl60hqNrXw90fDHrCxNfLCONejEvJoRsHKOjOx4yyahDGFV0r6Piao_tzAf7wAcFoN4eq3otBchvzgn6aH-z4wjTCXh45NlxQyx7fuHno7ZCBC4bIibDC3TMPOz4FuxsS1VX78/s320/i%C3%A7erik.jpg" /></a></div>Rumlar en az nüfusa sahip olanlardır gayrımüslümler arasında.Ankara Rumları hakkında pek bir bilgiye ulaşamadım.Yine Bekir Bahar’ın kitabından daha çok Keçiören ve Etlik gibi o zamanlar bahçeli evlerin,bağların yoğun olduğu yerlerde yaşadıklarını biliyorum.Ayrıca kitaptan eğlenceyi,içkiyi ve müziği sevdiklerini öğreniyoruz.<br />
Ermeniler gayrımüslimler arasında en kalabalık olanlardır.Türkler gibi merkezde olsun,ilçe ve köylerde olsun daha yerleşiktir ve yaygındır.Ergenekon operasyonlarıyla ismini duyduğumuz Zir Vadisi aslında Ermenilerin en yoğun yaşadığı İstanos kasabasının da bulunduğu yerdir.İstanos kasabası tehcir sonrası boşalmıştır,1950lerde de heyelan nedeniyle tamamen boşaltılır bugünkü ismiyle Yenikent olan yere taşınır.İstanos’ta birçok tahribata rağmen halen Ermeni mezarlığının kalıntıları vardır.<br />
Bugünün meşhur Ankara zenginlerinin konakladığı yer olan İncek köyü de aslında Ermeni köyüdür.Yine Haymana,Kızılcahamam,Çubuk gibi birçok yerde izlerine rastlanır.<br />
Doğrusu bugüne kalanlar yıkılanlara oranla çok az sayıdadır.İstanos kasabasından eser yoktur.12.yy’da yapıldığı yazılan meşhur Vank Manastırı’ndan da eser kalmamıştır.Kale civarında yer alan birçok kilise ve manastır ise 1916 büyük Ankara yangınında yok olmuş.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaNXdq_o7fyrYHLXK_u3EfhIcxeBH4RpQ9_h5j8TES8ssVHgHwp6sq7SL5TJRuJYewJHpleCLMmANjj5U-fvegoYkrSOa-LnKppXYooVasmmYyMOPfgldaZs7DxCaHFBoYWUffpJrvqgU/s1600/garmir-vank-ankara-foto-1f7bb2b.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaNXdq_o7fyrYHLXK_u3EfhIcxeBH4RpQ9_h5j8TES8ssVHgHwp6sq7SL5TJRuJYewJHpleCLMmANjj5U-fvegoYkrSOa-LnKppXYooVasmmYyMOPfgldaZs7DxCaHFBoYWUffpJrvqgU/s320/garmir-vank-ankara-foto-1f7bb2b.jpg" /></a></div>1916 Ankara Yangını yıllarca konuşulmadı, görmezden gelindi. Son yıllarda detayları ortaya çıkar oldu.Refik Halid Karay’ın Ankara kitabında o güne dair düştüğü notlar bu olayın görmezden gelindiğini orataya koyuyordu;<br />
“Ankara yangınını görmeyenler, Roma’nın nasıl yandığına, o dehşete, o kıyamete akil erdiremezler. Bir meydanlığa rast geldim, Ankara Ermeni'lerinin zenginliğine delil olarak orada muvakkat bir abide kurulmuştu. <br />
Yangından kaçırılan yüz kadar piyanonun sıra sıra dizildiğini gördüm. Üstelerine seçme, pahalı halılar serilmişti. Birden kocaman bir yanık kütük geldi, aralarına düştü; söndürmeye koşacak adam yoktu. O kütük bir kundak gibi çeyrek saate kalmadı piyanoları tutuşturdu. Hem nasıl tutuşturmak? Gaz dökmüş, benzin serpmiş gibi... tellerinden bin bir nağme çıkarak o kupkuru cilalı sandıkların yanışı çok acayip olmuştu. İnsan gibi inleye inleye, teller ateş gibi kızararak bembeyaz dişleri sıcaktan etrafa pıtır pıtır serpilerek ne feci ve ne tuhaf yanıyorlardı... Ankara’nın en kibar mahalleleri, en büyük çarşısı, serveti, refahı çoktan kül kesmişti. Yolda saçları dağınık, gözleri ürkmüş ve güzellikleri atmış genç kızlara rast geliyordum; ellerinde yangından kurtardıkları eşya vardı: Lavanta şişeleri, pudra kutuları, kurdele ve dantel parçaları, kadife muhafazalar.<br />
<br />
Çocuklarını kaybeden anaların ise haddi hesabı yoktu. Kıyamet Ankara’da o gün kopmuştu ve mahşer günü o gün burasıydı. Neler görmedim. Saçlarından tutuşmuş kadınlar, yolda doğuran gebeler, cübbeleri alev almış hahamlar. Ankara'nın dörtte üçü ortadan silinmişti. Sıra açlığa, sefalete, perişanlığa gelmişti.”<br />
Soykırım,isim-soyisim yasakları,Varlık Vergisi,6-7 Eylül olayları derken hala onların da vatanı olanlar terketmeyenler vardı.70’lerde güçlenen sol muhalefetle kendilerini ifade etme olanakları vardı,son umuttu belki.Çocukluğumdan bilirim Keçiören Ermeni ve Rumlar için özel bir yerdi.Birçok Ermeni ve Rum komşularımız hala var idi.Misal alt sokakta bir yaşlı teyze vardı evini kütüphaneye çevirmişti,istediğiniz saatte evine girer istediğiniz kitabı alırdınız.Sonra Elzabet ve Ester isimli kız kardeşler vardı.Biz onlar sokaktan geçerken o zamanlar yani 80’ler bir dizi repliği olan “Elizabet gel kızım” diye laf atardık.Tabi iğrenç ama sonuçta çocuktuk daha.Bizim aile için ayrı bir öne sahip Rum Ahmet abiyi zaten diğer yazımda bahsetmiştim.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtNgxFhQtfpmxVC_STtyEpTWCK4lM-fw8KtP_25_mAp4GYsm-0aSlPydM3KmkcFe3r1z7BplU4xFViE7p039-QY2A5GGbORjQfftYhqLF5trn10S64XT6TJzzhW0PV1mYt7DA7JKif-zw/s1600/CDV-pOjW8AAG4B0.jpg+large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtNgxFhQtfpmxVC_STtyEpTWCK4lM-fw8KtP_25_mAp4GYsm-0aSlPydM3KmkcFe3r1z7BplU4xFViE7p039-QY2A5GGbORjQfftYhqLF5trn10S64XT6TJzzhW0PV1mYt7DA7JKif-zw/s320/CDV-pOjW8AAG4B0.jpg+large.jpg" /></a></div>Sonra 12 Eylül oldu sol yenilince onlar da yenilmiş oldu dolayısıyla.Birçoğu mahalleyi terketti,kimi İstanbul’a kimi başka memleketlere.Gerçi hala kalanlar da var ama artık kimliklerini tamamen gizliyorlar.Misal çocukluktan Ermeni olduğunu bildiğimiz ama yüzüne söylemediğimiz bir arkadaş var.Geçenlerde annesi vefat etmiş.Bu çocukla son yıllarda arkadaş olmuş başka bir eleman annesinin cenazesine gidiyor.Tabi cenaze kiliseden kalkınca elemanı bir şaşkınlık olmuş bize tepkisi “lan gardaş adamın annesinin cenazesine gittik,cenazeyi kiliseye getirmişler”. Ermeni arkadaş da kimliğinin ortaya çıkması üzerine mahalleye çıkmaz olmuş neticede.<br />
Bir de Keçiören Belediyesi’nin tarihçe kısmının internette Mhp’li Turgut’tan sonra değişimi var.Önceden Keçiören isminin ilçede yaşayan keçe ustası Ermenilerden geldiğine yönelik yani keçe örmekten geldiğine dair ifade vardı.Adamın gelir gelmez bu ifadeyi kaldırmak ilk işi olmuştu.<br />
Ahmet abilerden,Esterlerden anılarını yaşatmak görevimiz olsun.Sınırsız,sınıfsız bir dünya umuduyla.<br />
Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-80872743659736004932014-05-05T07:59:00.001-07:002014-05-05T07:59:49.927-07:00Ankara'dan Galatlar Geçti<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY3rPeOtMGW3h4YfBEjHojqsCXrtwAvA_QsqjJmVHwmHOPBMZVLapDHFYWYt-a9JAPw_atbKya127whwG0eu944Q5Z_1Ll5E8CFtPf31vQbe_efRHOL92iuOdBFxjnykpMK_edZLwQhDY/s1600/15th_century_map_of_Turkey_region.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY3rPeOtMGW3h4YfBEjHojqsCXrtwAvA_QsqjJmVHwmHOPBMZVLapDHFYWYt-a9JAPw_atbKya127whwG0eu944Q5Z_1Ll5E8CFtPf31vQbe_efRHOL92iuOdBFxjnykpMK_edZLwQhDY/s320/15th_century_map_of_Turkey_region.jpg" /></a></div>Anadolu'da yüzlerce halk yaşadı.Kendi halinde yaşam derdinde tarım,hayvancılıkla uğraşıp bunun yanında sanatla uğraşanlar,üretim faaliyetleri yanında yaşadıkları dönemler gereği savaşanlar gibi yaşam tarzı sadece yağma-barbarlık olan acımasız halklar da yaşadı.Thrak'ler,Kimmerler,İskitler gibi bu barbar halklar arasında belki de en ilginci Ankara tarihinde de önemli bir rolü olan Galatlardır.<br />
Galatlar Güneydoğu Avrupa'dan gelen bir Kelt boyudur aslında.Galatlar Avrupa'nın güneydoğusunda yaşarken zamanın meşhur Makedon kralı Büyük İskender Galatların savaşçı ünlerinden dolayı korkudan öte hayranlık duygusuyla kendileriyle iletişime geçer ve savaşmak istemediğini belirtir.Büyük İskender Galatlı yetkilileri ağırlarken “En çok neden korkarsınız?” diye sorar,onların cevabı ise “Yalnızca gökyüzünün başımıza yıkılmasından.” olur.<br />
Aristoteles Galatlar için “Entellektüel eğilimleri eksik” demiştir,öğrencisi Platon ise savaşçı ve haddinden fazla şarap içtiklerini belirtmiştir.<br />
Tarihçiler Galatların acımasız sert yapılarının ilk yaşam yerlerinin yüksek dağlık,iklimi zorlu yerler olmasından kaynaklandığını söyler.Eğer savaşı kaybetmişlerse diğer halklar gibi savaş sonrası geri dönüp ölülerini almaya gelmezlermiş.Bunun da nedeni ölümün kendileri için önemli olmadığı ve düşmana bir gün geri döneceğiz mesajı vermek olduğu söylenmiştir.<br />
Galatlar Anadolu'ya girişleriyle iktidar boşluğu olan Kızılırmak ile Sakarya ırmakları arasındaki bölgeye yerleşirler ve buraya da Galatya ismini verirler.Buraya yerleştikten sonra da çevre halklara zarar vermeye devam etmişlerdir.Saldırmadan önce vergi adı altında haraç istemişlerdir,vermeyenlere ise en acımasız şekilde yağmalama yoluna gitmişlerdir.Temel geçim kaynakları yağmacılık ile paralı askerlik ve çobanlıktır.Tarım bilmezler,etten başka bir şey yemedikleri için savaşçılığın yanında çobanlık yaparlarmış sadece.<br />
Pontus Krallığı için Mısırlılara karşı paralı asker olarak savaştıkları dönemde savaş ganimeti olan çapa aynı zamanda “Ancyra” anlamına gelir.Ve Galatlar da Ankara'ya bu savaş ganimetinden esinlenerek Ancyra ismini verirle.Eski bazı kaynaklar Ankara'yı Galatların kurduğunu söylese de Ankara daha önce zaten önemli bir yerleşim yeriydi,özellikle Frigler döneminde.<br />
Romalılar iyi ilişkiler içerisinde oldukları Batı Anadolu krallıklarına Galatların sonu gelmeyen yağmalamaları üzerine harekete geçer.Neticede Anadolu'ya girerek Galatyayı kanlı savaşlar sonrası tarihten sürer.Sarışın,mavi gözlü,iri cüsseli Galat halkı bir süre Roma İmparatorluğu himayesinde yaşasa da zamanla diğer halklar arasında kaybolurlar.<br />
Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-55095213105632102412014-01-10T14:51:00.001-08:002014-01-11T01:14:13.770-08:00Mezarına gömsünler sizi<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-nclAA_-f-Ds/UtB4xCV36VI/AAAAAAAAAT0/Qqlfxm4REUE/s1600/ara_guler_sureya.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-nclAA_-f-Ds/UtB4xCV36VI/AAAAAAAAAT0/Qqlfxm4REUE/s320/ara_guler_sureya.jpg" /></a></div>Yine bir hafta arası hadi Perşembe günü diyelim,aylardan da Nisan olsun mekan da meşhur Ulus'taki Karpiç olsun.Cemal Süreya Metin Altıok'la haftalık rakılarını içmektedirler,mesai bitimi.Üstelik İstanbul'dan misafirleri Edip Cansever de oradadır.<br />
Hal hatır sormalar,günlük şikayetler,memuriyetin sıkkınlığı ve bıkkınlığı,üstelik memleketin karışık halleri derken sohbet uzadıkça uzar.Yine zorlu bir Ankara kışının sonrasıdır,baharın gelişi keyifle karşılanmaktadır.Hava karardıkça ortam serinler gibi olur ama o zor kışın ardından bu durum herkese Temmuz gibi gelir.<br />
Sohbet koyulaşır ama Cemal Süreya'nın gözü iki masa ötede çaprazdaki çifte takılır.<br />
İsimleri Nazif'le Gülsen olsun.Cemal Süreya bir yandan sohbete devam eder bir yandan çapraz iki masa ötedeki çifti incelemeye devam eder.Belli ki Nazif uzun kur süresi sonrası Gülsen'e açılmıştır,Gülsen de ondan hoşlanmıştır.Öyle taze çift de değillerdir halbuki,en azından otuzlarını aştıkları aşikardır.<br />
Sonra masadaki muhabbete odaklanır tekrar Cemal Süreya,ölüm üzerine konuşmaktadırlar Edip ile Metin.Bir müddet dinler,hatta bir iki laf da eder konuya dair.Sonra tekrar çaprazda iki masa ötededir gözleri.<br />
O zaman der insanoğlunun,(ki biz hep olumsuzlamışızdır o mekanı) mezarı böyle olsun,dört mevsim aşk meşk olsun olsun diye içinden geçirir.<br />
Yıllar yıllar sonra ise Fazıl Say Cemal Süreya'nın şiirinin neşesinin,esprisinin üzerine bestesini kondurur Serenad Bağcan'ın yakışır sesiyle üstelik.<br />
<br />
DÖRT MEVSİM<br />
Bahar mezarına gömsünler sizi<br />
Yapraklar gibi buluştunuzdu<br />
Kokular gibi seviştinizdi<br />
Bahar mezarına gömsünler sizi<br />
<br />
Yaz mezarına gömsünler sizi<br />
İlk kezmiş gibi buluştunuzdu<br />
Son kezmiş gibi seviştinizdi<br />
Yaz mezarına gömsünler sizi<br />
<br />
Güz mezarına gömsünler sizi<br />
Salkımlar gibi buluştunuzdu<br />
Ağular gibi seviştinizdi<br />
Güz mezarına gömsünler sizi<br />
<br />
Kış mezarına gömsünler sizi<br />
Sokaklar gibi buluştunuzdu<br />
Çarşılar gibi seviştinizdi<br />
Kış mezarına gömsünler siziHakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-47360001642025027652013-11-08T12:41:00.002-08:002013-11-08T12:41:10.872-08:00Bulgaristan,Makedonya ve az da BükreşCengo ile İstanbul’da buluşmamızın ardından arabasıyla Bulgaristan’a doğru yola çıktık ve sınıra geldiğimizde Bulgar polisinin bitmeyen sorularıyla muhatap olduk.Cengo’nun dediğine göre bunun nedeni Türklere olan öfkeleri ve rüşvet koparma çabaları idi.Gerçi Bulgaristan’da sınır polisleri harici Türk olduğum için herhangi bir olumsuz tepkiyle karşılaşmadım.Sorana açıkça Türk olduğumu söyledim,belki muhatap olduğum kişilerin çoğunluğunun hostelciler ve mekan çalışanlarının olmasının da etkisi olabilir.Sosyalizm sonrası her eski sosyalist ülkede olduğu gibi milliyetçilik yükselişte,azınlıklara karşı ayrımcı muameleler olduğu da bir gerçek.Bulgaristan’daki siyasi durumlar hakkında da Cengo epey bilgi verdi seyahat boyunca.Örneğin ırkçı,Türkleri,Çingeneleri ülkeden atmayı savunan ATAK Partisi'nin iktidardaki Türkleri desteklemesi gibi çok garip durumlar da söz konusu.<br />
Yaklaşık 10-15 dk sınırdaki sorgudan sonra Bulgaristan’a girebildik.Sınırı geçişimizle daha sonra ülkenin her yerinde sık sık karşılaşacağım kumarhane ve seks shoplarlar serisi görülmeye başladı.AB üyesi olmasına rağmen Bulgaristan’da yoksulluk kendini çok belli edici.Türkiye ekonomik olarak daha iyi ama AB’ye alınmamızın en önemli iki nedeninin geniş coğrafya ve yüksek nüfus oldğunu söyledi Cengo.AB’ye alındığımız takdirde ülkemizdeki ara yolların yapımına AB’nin ciddi kaynak aktarması gerekiyormuş,bu durum da onları tedirgin ediyor.<br />
Bulgaristan’da yollar arasıra bozuk olsa da genel olarak iyi.Bizim şehirler arası yollarda 15-20 km’de çalışmalara alışık olmamıza rağmen İspanya’da olduğu gibi burada da hiç yol çalışmasına denk gelmedim.Bizdeki bitmeyen yol çalışmalarının altında yatan rant durumu yeterince açıklar.<br />
İlk gördüğümüz markette biraları alıyoruz.Şişe bira 50 cl’lik 1,5 TL,2 lt’lik 2,5 TL gibi bize göre uçuk fiyatlarda.Markalar yerel markalar ama hepsini Miller,Tuborg ve Heineken gibi dünya devleri satın almış.Bizim biralardan daha kaliteliler.<br />
Bulgaristan’da Euro geçmiyor Bulgar parası olan Leva geçerli,1 Leva=1,95 TL civarı.Tabi her yabancı memlekette olduğu gibi kapı çıkışlarında,tren garlarında,otogarlarda para bozdurmamakta fayda var ya da acil ihtiyaç kadar.<br />
Cengo’nun Razgrad’taki köyüne doğru Bulgar,Türk,Roman köylerini geçerek ilerledik.Her köyde sokaklarda birkaç kişi olmasına rağmen geçtiğimiz Roman (Çingene) köyünde sanki herkes dışarıdaydı.Romanların ne kadar hayat dolu olduğunu gösteriyordu bize.<br />
Yolu şaşırdığımızdan geç saatte köye vardık.Ve hemen ev yapımı erik rakısı ikramı başladı.Bulgar Türkleri’ni aynı Anadolu Alevileri’ne benzettim.Kadınların neşeli halleri,beraber sohbetler,erkeklerin alkole kendi üretimlerini yapacak kadar sevgileri ile.Tarih boyunca Deliorman ismiyle adlandırılan bölgeye (Rusçuk,Razgrad,Silistre,Dobriç ve Şumnu şehirleri) Yavuz Selim tarafından İç Anadolu'dan sürülen Alevilerin etkisi büyük olasıdır.(Ayrıca bknz.Şeyh Bedreddin Destanı). <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRM572ZMIYSXWmWKEEZafcpxLCAuV69PGdMkO4IP3x5XQbVrQFcR3CD9XM5GikvvDs7UoWwYRHDctdOqizMEtc3_5GaLQg2es5gG2zhgXZ3eurZQ9YmIMqDBjZXXcn2ozJriEEzKKj2gs/s1600/20131016_075746.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRM572ZMIYSXWmWKEEZafcpxLCAuV69PGdMkO4IP3x5XQbVrQFcR3CD9XM5GikvvDs7UoWwYRHDctdOqizMEtc3_5GaLQg2es5gG2zhgXZ3eurZQ9YmIMqDBjZXXcn2ozJriEEzKKj2gs/s320/20131016_075746.jpg" /></a></div>Ertesi sabah Cengo ve kuzenleriyle Romanya-Bükreş yoluna çıkmadan önce Razgrad’ta boza-poğaçalı kahvaltımızı yaptık.Bulgaristan’da Türkler dahil çay kültürü yok,kahve ve alkol üzerine içecek kültürü.<br />
Romanya’ya girişte daha doğrusu Bulgaristan çıkışında Bulgar polisi yine bana oynadı “senin şengen vizen burada geçmez,buradan tekrar giremezsin başka kapıdan girmelisin” vs diyerek.Yine bir mücadele sonrası çıkış yaptık.<br />
Bükreş kısaca güzeldi ama vaktimiz olduğu için tam bir şey anlayamadım.Romenler trafikte,sokakta vs gayet agresif insanlar.Kafelerde falan sigara içmek serbest.Burada da Euro geçmiyor kendi paraları olan Ley geçerli,o da 1 Ley=1,35 TL civarı.<br />
Günlük Bükreş turumuzdan sonra Cengo ile ayrılıyoruz,kendisini Bükreş Gar’ında Sibiu’ya uğurladıktan sonra kuzenleriyle birlikte Bulgaristan’a dönüyoruz.Tabi sınır kapısında Bulgar polisiyle klasikleşen bir mücadeleden sonra giriş yapıyoruz.Bu arada Bükreş Gar’ında yaşadığımız anlamsız gerginlikten de bahsedeyim;Cengo kır pidesi satan büfeciden peynirli istemesine karşılık patatesli verilince pideyi değiştirmek istedi,geri verdiğinde büfeci sert bir hareketle Cengo’nun elinden pideyi aldı yürüyün der gibi hareketler ve azarlar konuşmasıyla bizi resmen kovaladı.Anlamsız ve bir o kadar komik bir andı bizim için.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrTykar3m5AXL6iRmDhEJxOxcT-mvKjzhTE6nBrdKEEh6B28S1BBPNvj8OkIuF1-de8lJJQGQwYL9YjOMpCE3QObTnrSCotuXEMxGS8B9u1B-qo2oiH_s1hBNpRZHs9g13p3xhKL_Nc0Q/s1600/20131016_201533.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrTykar3m5AXL6iRmDhEJxOxcT-mvKjzhTE6nBrdKEEh6B28S1BBPNvj8OkIuF1-de8lJJQGQwYL9YjOMpCE3QObTnrSCotuXEMxGS8B9u1B-qo2oiH_s1hBNpRZHs9g13p3xhKL_Nc0Q/s320/20131016_201533.jpg" /></a></div>Rusçuk’ta kuzenlerle yemek ısmarlamaları ve bana Sofya’ya tren biletimi almalarından sonra ayrıldık.Rusçuk veya Ruse güzel bir şehir.Bulgaristan’ın genelinde olduğu gibi burada sokak müzisyenleri kaliteli müzik yapıyor.Ruse meydanındaki özgürlük anıtı benzeri heykelin yanındaki Bulgaristan’ın semboli iki arslan heykeli dikkatimizi çekiyor.Birinin ağzında parçalanmış zincir,diğerinin ayaklarının altında Osmanlı’ya gönderme yapılan fes ve hilal var.<br />
Akşam Ruse garından Sofya’ya gitmek için trene bindim (bilet ücreti yaklaşık 20 TL).Bulgaristan’ın bir diğer güzel yanı tüm yoksulluğuna rağmen garlarda,büyük parklarda vs internetin bedava olması.Sabah 7 civarında Sofya tren garındaydım ve batıdaki baharımsı hava burada yerini kışa bırakıyordu.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMRO8iL5pB3Wkr_R5kxG9u8EG25Bx99jXBz__AWIW7vM9fdHxRVUTQp9NHj53sJ6hYyhK6Ye1AW3ffz2by2L1SGGM4hj6GywIWD-m76CePLhVINxVst4YJyZhtcK40HbE5tLvR11IIIXI/s1600/20131017_121938.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMRO8iL5pB3Wkr_R5kxG9u8EG25Bx99jXBz__AWIW7vM9fdHxRVUTQp9NHj53sJ6hYyhK6Ye1AW3ffz2by2L1SGGM4hj6GywIWD-m76CePLhVINxVst4YJyZhtcK40HbE5tLvR11IIIXI/s320/20131017_121938.jpg" /></a></div>Gardan çıkışta hemen yanda bulunan otogardan ertesi güne Makedonya-Ohrid otobüs biletimi aldım,26 Euro’ya.<br />
Sofya yürüyerek gezilebilir bir şehir;birçok mekan,tarihi yapıtlar vs merkez sayılacak Vitosha Bulvarı’nın çevresinde.Sofya’da ibadete açık olan tek cami olan ve tasarımı Mimar Sinan tarafından yapılan Banyabaşı Camii’nin etrafını hep Afrikalı Müslümanlar mekan edinmiş,sanki bölge güvenliğini onlar sağlıyordu.<br />
Yakındaki belki de Sofya’nın en önemli yapıtı Aleksader Nevski Katedrali de ilgi çekici.Kapısındaki yazı ise ayrı dikkat çekici,yazıda Bulgaristan’ın Osmanlı’dan bağımsızlığını kazanmasında emeği geçen Moldovya,Rus,Ukrayna,Romanya ve hatta Finlandiya halklarına teşekkür ediyorlar.Makedonları yazmamalarının nedeni ise onları ayrı bir ırk olarak görmemeleri,kendilerinden saymaları olsa gerek.<br />
Bulgaristan genelinde Sofya özelinde güzel,görülesi yerler.Yoksulluk elbet iyi bir şey değil ama bir avantaj garip bina ve yollarla şehirlerin bozulmaması.Sosyalizm döneminden kalan tramvay ve troleybüsler bile ayrı bir hava katıyor.Metro olayını ise bu yoksulluklarına rağmen çözmüşler.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjumBIM8E9xxxDcUuYver35VGtsHHw5yul2kMuueBgfWJJ7tJOwGzDc-Hnmll8p8UNld605v0sOA1xq64pajAB50sc7xPJm3EdrePcZhrk1AhosgvTaoLof0z8jo450jHSdGC9TNbgpMO8/s1600/20131018_163022.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjumBIM8E9xxxDcUuYver35VGtsHHw5yul2kMuueBgfWJJ7tJOwGzDc-Hnmll8p8UNld605v0sOA1xq64pajAB50sc7xPJm3EdrePcZhrk1AhosgvTaoLof0z8jo450jHSdGC9TNbgpMO8/s320/20131018_163022.jpg" /></a></div>booking.com’dan ayarladığım hostelde,şehri ortadan bölen Todor Alexandrov caddesindeki saatler süren çabam sonrası bulmama rağmen izbe bir yer olması nedeniyle kalmaktan vazgeçtim ve biraz daha pahalıca olsa da en yakın otele attım kendimi.<br />
Ertesi gün kısa bir tur daha yaptım.Sofya’nın parkları çok güzel,sonbaharın da etkisi vardı elbet.Akşam Ohrid otobüsüne binmeden önce sınırda Bulgar polisinin tekrar sorun çıkarma ihtimaline karşı 70’lik votkayı bitirdim,bu sefer ne olursa olsun alttan almayacaktım.Ama bir şey olmadı bu sefer.8 saatlik yolculuğun ardından sabah 3’te Ohrid’teydim.Geçici olarak bir taksiciyle taksi+hostel ücreti 10 Euro’ya anlaştım.Ertesi gün merkezde daha güzel bir hostele geçtim,günlüğü 9 Euro olduğuna bakmayın oldukça güzeldi (Di Angolo Hostel).<br />
Makedonya’da kimi yer Euro kabul ederken kimi yer sadece Makedon Dinar’ı kabul ediyor (1 Euro=62 Dinar).<br />
Ohrid göl etrafına kurulmuş bir şehir,karşısı Arnavutluk.Şehirde Türk mahallesi var,çay içilebilir özellikle havuçlu maydanozlu işkembe çorbalarından tavsiye ederim.Ama ve gariptir İspanya’da olduğu gibi buradaki Türkler de herhangi bir sorunuza pek yardımcı olmuyor.<br />
Makedonya’da Bulgaristan’ın aksine dışarıda tek içki içen kimseye rastlamadım,epey muhafazakar bir yer.Ama mekanlar açık geç saatlere kadar.<br />
Makedonya’da ilginç ve güzel olan bir konu da müzikal açıdan 80’lerde kalmış olmaları.Taksilerde,kafelerde hep Boney M,Queen,ABBA gibi grupların çalıyordu.<br />
Ohrid genelde yazın gidilir deniyor ama kışın bile güzeldir,eminim.İki gün sonra otobüsle Üsküp’e gittim.Üsküp aslında çok güzel bir şehir olabilecekken nasıl mahvedilire iyi bir örnek.Ortasından Vardar Nehri geçen şehrin her bir köşesine alel acele yapıldığı aşikar,abartılı yüzlerce heykel yerleştirilmiş.Hele şehrin ortasına yapılmış devasa şehir kapısı saçmalığın en büyük sembolü.Şehirde en güzel şey kendilerinin kebap dedikleri bizi Trakya usulü köfteleri.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhunPL8yvXANmjxamD0HXu0WA_2ODAUCgRPa5T5tVJCMctWIivbwsNvgOZYIeYVsFrHmBGGGqueBC7wMxtRLQlIZELi01Pk-WJXYm2A1i1NbExZ2FMqZc8VVXSpiXxyqkX9hznp0yM1rtI/s1600/20131019_172443.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhunPL8yvXANmjxamD0HXu0WA_2ODAUCgRPa5T5tVJCMctWIivbwsNvgOZYIeYVsFrHmBGGGqueBC7wMxtRLQlIZELi01Pk-WJXYm2A1i1NbExZ2FMqZc8VVXSpiXxyqkX9hznp0yM1rtI/s320/20131019_172443.jpg" /></a></div>Daha önceden öğrendiğime göre 15 Euro olan havaalanına taksi ücretini pazarlıkla indirebilirim diye düşündüm.Nalet bir Makedon taksiciye denk geldim,benim İngilizcem kötüdür onunki benden daha kötüydü.Pazarlık sonucu 10 Euro ve bende son 200 Dinar’a anlaştık,yani ben öyle sanmışım.Havaalanına vardığımızda parayı verince taksici dayı yaygarayı kopardı,taksiyi kalabalıktan uzağa götürdü ve kapıları kilitledi.Yaklaşık 15 dakika takside tartıştık,korkmadım ama sürekli Makedonca tartışmasından sıkıldım 20 Euro istedi ama 16 Euro’da anlaştık.<br />
Kısaca Bulgaristan’ın her yeri gezilebilir bir ülke olduğunu gördüm.Ama kapıda her zaman sıkıntı çıkma ihtimali sözkonusu.Bir de gitmeden önce en azından Kiril alfabesi öğrenilmeli.<br />
Varna,Burgaz,Plovdiv,Spataküs’ün memleketi Sandanski merak edilen yerler olarak kalacak,bir dahakine kadar.Romanya ise daha geniş bir çalışma gerektiriyor.<br />
<br />
Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-74400970693391623062013-07-25T12:23:00.001-07:002013-07-25T12:23:16.917-07:00Kızılay,Portakallı Dayı,Ethem…İşin gerçeği sarhoşların,alkoliklerin isyanı gibiydi ilk gün.Dedim ben dahil bu kitleden bir yol olmaz.Sıhhıye dolmuşuna binmişim gidiyorum ertesi gün Kızılay’a doğru.Dolmuşta değişik bir muhabbet döndü önde tekli koltukta oturanla şoför arasında;<br />
“Tekli koltuktaki-Ya bugün neden trafik böyle kalabalık?<br />
Şoför-Çankırı günleri var AKM’de ondandır herhalde.<br />
Tekli koltuktaki-Bizim Rize günleri en kalabalık günlerdir.Yok başka bir şey var.”<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqP7fQYomfeeROVlii5hJFa3ATG6t5_Vx-qK2yWzljRyengXrtCMTLYriGRtKXObsPR3Wl2jWoj8p0EVBKMPMOx8mtyG0JQuVa95JZotU0TMSUVuqeIy3zDgVuFdDYP9mEsKTAm1FUEkU/s1600/BMPnhRCCcAEcCLU.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqP7fQYomfeeROVlii5hJFa3ATG6t5_Vx-qK2yWzljRyengXrtCMTLYriGRtKXObsPR3Wl2jWoj8p0EVBKMPMOx8mtyG0JQuVa95JZotU0TMSUVuqeIy3zDgVuFdDYP9mEsKTAm1FUEkU/s320/BMPnhRCCcAEcCLU.jpg" /></a></div>Rizelinin Çankırıyı ezmesine mi yanayım,Gökçek’in garip günler peşinden koşmasına mı sinirleneyim doğrusu ben de anlam verememiştim trafik yoğunluğuna.Neyse Sıhhıye’de dolmuştan indim arkadaşlarla buluşmak için Sakarya’ya girdim,oradan Ziya Gökalp’e ve malum buluşma mekanıydı hedefim.Sakarya’dan Ziya Gökalp’e girmemle “la noluyor” demem bir oldu.70-80 kadar siyah-yeşil bayraklı,anarşist kılıklı ve düşünceli arkadaşlar agresif hareketlerde bulunuyordu.Trafik akışı yoktu,aralarından geçerek malum mekana geldim ve çocuklara sordum “lan noluyor” cevap ise “abi mevzu bildiğin gibi değil” oldu.Biraz baktım caddeye Toma aracı sürekli ileri-geri gidip duruyordu cadde boyunca.Bir iki baktım sonra ben de caddeye olanları yakından anlamak,izlemek için girdim.Harbiden olanlar bildiğim,tahmin ettiğim gibi değildi.İsyan halleri söz konusuydu,bildiğin daha doğrusu icraatta pek bilmediğimiz ama hep temenni edile gelen isyan halleri.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAumB_irAm2GooxQrm7yYKJewaB6N4Ep7CfpN081thUr4XtyodPZETzSJPZkDj3ODhB12uZECPTNONltSV2fNkxyFgsxIAIXZImpjLnDYITqcQMHrWJgxOZ16jB60ml5MhkNDC_GEPGoM/s1600/1044816_545976265438006_1005340263_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAumB_irAm2GooxQrm7yYKJewaB6N4Ep7CfpN081thUr4XtyodPZETzSJPZkDj3ODhB12uZECPTNONltSV2fNkxyFgsxIAIXZImpjLnDYITqcQMHrWJgxOZ16jB60ml5MhkNDC_GEPGoM/s320/1044816_545976265438006_1005340263_n.jpg" /></a></div>Ziya Gökalp’te trafik yoktu çatışmalar nedeniyle.Kızılay’ın diğer bölgelerinde de sıkıntı olduğu aşikardı.Devletin gayet resmi kuvvetleri sözde korumakla görevli oldukları ülkenin insanlarına karşı müthiş bir direnç(!) gösteriyordu lakin.Devlet insanları için vardı lakin,öküz nerede dağa kaçtı misali.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8J7AG8tinSpm65RwDiNB4P5rbmQPrRWhpvacjdVJIaDG5SG9H32Acv_PTkBx18rJZEfMwIuRHZaTfhhbXY4GW8C8JrgfDdubfgtn5ko1EhnnJdUUHkzZ1-EQx0dBGBTQ0Fy82rNBFnY0/s1600/1010762_545973758771590_343346779_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8J7AG8tinSpm65RwDiNB4P5rbmQPrRWhpvacjdVJIaDG5SG9H32Acv_PTkBx18rJZEfMwIuRHZaTfhhbXY4GW8C8JrgfDdubfgtn5ko1EhnnJdUUHkzZ1-EQx0dBGBTQ0Fy82rNBFnY0/s320/1010762_545973758771590_343346779_n.jpg" /></a></div>İşte o sıralar sanırım ben ve arkadaşlarımın tribünlerden gelen alışkanlıktan olsa gerek ettiğimiz küfürlere çevremizden uyarı geldi “yoldaşlar küfür yok,küfür bize yakışmaz”.İlerleyen günlerde de feminist ablalardan cinsiyetçi,seksist küfürler ettiğimiz yönünde birçok uyarı geldi.Kendilerine sözden öte öyle bir amacımız olmadığını ifade etmeye çalıştık ama nafile. <br />
İşte bizi uyaran o insanların başta Ethem Sarısülük en cesurlarımız,en korkusuzlarımız olduğunu sonradan öğrendik.Nerden bilebilirdik Ethem’le aynı alanda olduğumuzu,belki de yan yana olduğumuzu.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7y99RATT3FTla1oif4N1r2tXb8BsaR6SJArEyyE-Mpne878xROGDyeuN_S9Io5FVIEyMkDMNRMrcbYud_ejRKbaRHatN31sGGz84Xag6cp1fKJBSm69BTMQM1WNOEimq9-UVBCP9Alok/s1600/diren.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7y99RATT3FTla1oif4N1r2tXb8BsaR6SJArEyyE-Mpne878xROGDyeuN_S9Io5FVIEyMkDMNRMrcbYud_ejRKbaRHatN31sGGz84Xag6cp1fKJBSm69BTMQM1WNOEimq9-UVBCP9Alok/s320/diren.jpg" /></a></div>Yaşadığımız birçok renkli anlar da oldu.Bir gün çatışmaların en yoğun olduğu günlerden,2 Haziran Pazar günü olsa gerek iki elinde ikişer portakalla sarhoş bir dayı çıka geldi.Plastik mermilerin,biber gazı fişeklerinin insanların kafasının üzerinden vızır vır geçtiği,kiminin ciddi yaralandığı anlardı.Portakallı dayı,kendini mermi ve fişeklerden korumak için tam siperdeki öncü kuvvetlere seslendi “ herkes taş atmayı kessin,bırakın taş atmayı.şimdi hepsinin anasını s….m” diyerek önlere gitti ve görevini yerine getirdi.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdbovkBPQPdVhniUBN9H5ipEkQFqZJE3J9m_uHy1MXc-Tc38hz1a54ljzTrMCfO6Srl3RcDhqmqueQ3QH4NsEua5XWwJYqWP9CKBAHgQdAAGi6377I8zQo_v1ikw7VdzZKej6JfcN9u3Y/s1600/agucluler.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdbovkBPQPdVhniUBN9H5ipEkQFqZJE3J9m_uHy1MXc-Tc38hz1a54ljzTrMCfO6Srl3RcDhqmqueQ3QH4NsEua5XWwJYqWP9CKBAHgQdAAGi6377I8zQo_v1ikw7VdzZKej6JfcN9u3Y/s320/agucluler.jpg" /></a></div>Yine bir akşam Meşrutiyet’te bir arkadaş boş bira şişesini kağıt toplayıcı çocuğa vermek istediğinde çocuktan gelen tepki oldukça yerindeydi “bana ne veriyorsun,polislere atsana”.<br />
Sonra günler günlere karıştı.Yok lan o olay Çarşamba oldu,Çarşamba değil Salıydı gibi muhabbetler döndü. <br />
İsyankar çoğunlukla olan yaş farkından dolayı birçok duvar yazısı mevzusuna da sonra ayıktım Birgül abla mevzusu,GTA,winter is coming,sis atma o.ç. vs gibi. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY6JrYZkilF0MhjtajURrksBQU37LbVpMqD3uMrJDs-qUhMpwa6zAjpCXVMECOqN7pBMczJKZmsi1GfLGZw_HZFFmEdASjJGJurRpL6e2p1JuhX-bluWjmI3NoSNg747sy40tFTQJQfYE/s1600/agucu1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY6JrYZkilF0MhjtajURrksBQU37LbVpMqD3uMrJDs-qUhMpwa6zAjpCXVMECOqN7pBMczJKZmsi1GfLGZw_HZFFmEdASjJGJurRpL6e2p1JuhX-bluWjmI3NoSNg747sy40tFTQJQfYE/s320/agucu1.jpg" /></a></div>Gösteriler boyunca bir çok duygunun en uç hallerini yaşadık;Ethem’in cenaze töreninde ailesinin evinin önünden geçerken “Anne ağlama evlatların burada” derken gözlerimiz doldu,yine Ethem’in cenaze törenine resmi kuvvetlerin tahammülsüzlüğüne duyduğumuz öfke,hiç tanımadığımız insanlarla en zor anlarda dayanışmayı,portakallı dayının kattığı neşeyi vs vs.En güzeli de daha çok araba geçsin diye düzenlenen geniş caddelerde dar kaldırımlara sıkıştırılan bizlerin yürüyebilmesiydi. Parklar,sokaklar,caddeler kısaca her şey insanındır,insan için olmalıdır.<br />
Netice olarak bir daha öğrendik ki;özgürlük de ekmek su gibi olmazsa olmazlarımızdandır.<br />
<br />
Not: Unutmayalım diye; http://www.birikimdergisi.com/birikim/makale.aspx?mid=978<br />
<br />
Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-70748658145218291062013-07-24T12:02:00.000-07:002013-07-24T21:26:32.890-07:00Xozat YollarıTanışıklığımız çok eskiye dayanmıyordu,hatta kısa bile denilecek yaklaşık iki yıllık bir geçmişi vardır.Ama epey anımız oldu,hem de hayatımızın en güzel Haziran günlerinde.Herkesin bildiği gibi kısaca hiç kalp kırmayan,hep yüzü gülen,mazlumu seven kollayan sadelikte bir insandı.Tufan’ın dediği gibi bizim sevmeyenimiz vardır ama onun yoktu.Benim yaşlılığın verdiği huysuzluktan olsa gerek bazen ters çıkışlarıma hiçbir zaman ters davranmadı.Tepkisi her zaman boynunu eğerek espriyle gülerek “garibanız abi,yolumuzdayız baba sultan” vs olurdu.O kadar da pis sarhoşluğumu gördü ama kötü bir şey asla söylemedi,sadece yumuşak bir iki sözle biraz daha sakin minvalinde uyarısı olmuştur,olduysa.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIrVKAJp1doCzb_XpefCpPTdZg5m31YrJaP7CYgyqx70zdIqaKaJkUMJvWyANbSk7EhNFanHOtTiNjP_BJ-WPiuEkzj42cUjJ-RN701ooLpSnN1kdADNpjETyl6Hl0qzjlJ9OjqD6tZ44/s1600/557270_10151755455973578_2110521385_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIrVKAJp1doCzb_XpefCpPTdZg5m31YrJaP7CYgyqx70zdIqaKaJkUMJvWyANbSk7EhNFanHOtTiNjP_BJ-WPiuEkzj42cUjJ-RN701ooLpSnN1kdADNpjETyl6Hl0qzjlJ9OjqD6tZ44/s320/557270_10151755455973578_2110521385_n.jpg" /></a></div>Tavlada hep yendi,çünkü hilebazdı zar tutardı.Yazı tura oynardık yazı derdim,tura gelirdi,tura derdim yazı gelirdi.Bilirdi oyunda hile yapmasını,çünkü Keçiören’in gecekondu çocuğuydu,kenar mahallelerin kahve ortamını bilirdi.Ama hiçbir zaman insanlara hile yapmazdı,yapmadı.<br />
31 Mayıs günü Gezi Park’ına müdahaleden sonra Tunalı’da toplanılacağı haberinden sonra,bizim Ankaragüçlülerin herhangi bir durumda akıllarına ilk gelen pankart yapmak olduğu için pankartı yapmak için mekan aradık,tabi ilk aklımıza Mesken geldi.Biraz yerler batabilirdi,neyse Fuat’ın yanına geldik durumu izah ettik ve izin istedik, tepkisi gülerek “illegal olmak üzere her pankartı yapabilirsiniz” oldu.Gece boyunca bize yardım etti sonra.Ethem’in cenazesi için yaptığımız “yarına gidenler kalır <br />
bir de yarınlar için direnenler” pankartı için daha sonra yine oradaydık.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5jr_ITTU76PKrMuqNQeVU-F0xYDQVed6JA-wpc9-WpAx1WtDZtm3yUhDovaseL8R0DR24UINyAHSv59Q1OXkPhKSRLf5lsskci30BE5bQSoIl98Y4lS6rfLOmeccWfGW8aF-kqgMNYms/s1600/avmsokak.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5jr_ITTU76PKrMuqNQeVU-F0xYDQVed6JA-wpc9-WpAx1WtDZtm3yUhDovaseL8R0DR24UINyAHSv59Q1OXkPhKSRLf5lsskci30BE5bQSoIl98Y4lS6rfLOmeccWfGW8aF-kqgMNYms/s320/avmsokak.jpg" /></a></div>Haziran Direnişi’nin 2.günü 1 Haziran’da biz siper almışken o çıkagelmişti arkadaşlarıyla.Ziya Gökalp’te,daha Kızılay’girilmemişken atıldı en öne geçti,arkasında siper almış ve çok daha gerilerdeki ürkek insanlara “gelsenize,tamam aldık,hadi gelin” sesleriyle cesaretimiz oldu.<br />
2 Haziran Pazar günü ise Haymana’ya Hıdrellez şenliklerine daha önceden planımız üzerine gittik beraber.Ama aklımız Kızılay’daydı.Vardığımızda ise çatışma haberleri gelmeye başlamıştı.Fuat’ın tepkisi yine benzerdi “hadi çabuk yiyin yemeğinizi,çocuklar çatışmaya başladı”.Sonra hızlıca Ankara’ya gittik ve beraber Kızılay’a girdiğimizde Fuat yine fırladı hiç düşünmeksizin en öne ve kaybettik birbirimizi.Daha sonra vurulduğunu ve kolunun kırıldığını öğrendim.Sonradan bana korkak diye takıldı,ben de ona beceriksiz diye takılmıştım.<br />
Cenaze töreni için Batıkent Cemevi’ne gittiğimizde Alevi dedesinin konuşması herhangi ya da alıştığım bir din adamının konuşmasından farklıydı “binlerce defa ölüp yaşayacağız,her bir bitkide böcekte yeniden doğacağız” gibi konuşması ileri derecede felsefi,biyolojik anlamlar içeriyordu.<br />
Aslında cenaze ile Hozat’a gitmeye pek niyetim yoktu,çünkü açıkçası gidiş-geliş çok uzaktı gözüm yemiyordu.Ama gidecek birkaç arkadaşın abi “geliyor musun” sözlerinin ardındaki gözlerindeki “gelsene” bakışı gitmem gerektiğini gösteriyordu ve “tamam” dedim.Çok da iyi oldu gitmem.Fuat’ın yoldaşları,arkadaşları da beni ayrı kolladı hep yol boyunca.Sigara içme yasağı kararı alındı ama “abi sen içebilirsin” dediler.Önce karşı çıktım herkesle ortak hareket edeyim dedim ama ne yazık ki onlardaki disiplinden bende eser yoktu.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk-1CGSY3vf_yKIBOqtadXV-qMScI61SMTR12wzBHS_45oXFuakeCzI56OmiQiWlieh2fn0r56FuQqCG4uU6DNxAawMGxLM8RxlDy1lhF8RauvGUvLX5vFjyLvThdWug_LjPrsE9rUDQc/s1600/996896_533661060015097_243317557_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk-1CGSY3vf_yKIBOqtadXV-qMScI61SMTR12wzBHS_45oXFuakeCzI56OmiQiWlieh2fn0r56FuQqCG4uU6DNxAawMGxLM8RxlDy1lhF8RauvGUvLX5vFjyLvThdWug_LjPrsE9rUDQc/s320/996896_533661060015097_243317557_n.jpg" /></a></div>Sonra çıktık Dersim yoluna,bizim haritada Tunceli diye bildiğimiz ama Dersimlilerin Dersim dediği yere doğru.İnsanın doğduğu,atalarının yaşadığı yerin ismini değiştirmenin ne demek olduğunu anlaşılması için çoğu insanın başına gelmeden öğrenmesi için Ora’ları bir görmesi lazım.Xozat ise Kürtçe de X’in H olarak okunması nedeniyle büyük oranda kurtarmıştı kendini,ama Fuat’ın köyünün asıl ismi olan Cemolar’ın Balkayalar olarak değiştirilmesinin ise herhangi bir sebebi yoktu,zaten devletlumuzun bir sebebe de ihtiyacı yoktu.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt6L05ImQBlQULBEzaJI5lGx0RSsORZWQc2wTE5562ya6jCMiRPBPPmOyj1mUR7Dg5BYq1KdZpvuSf5xZ0hJkcA-4MDIOM7_Cdy6lGKm3b6iLF5Soza0Qld7n802ajIp7_YkwK5Y0xz7Q/s1600/1014027_533661506681719_957381208_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt6L05ImQBlQULBEzaJI5lGx0RSsORZWQc2wTE5562ya6jCMiRPBPPmOyj1mUR7Dg5BYq1KdZpvuSf5xZ0hJkcA-4MDIOM7_Cdy6lGKm3b6iLF5Soza0Qld7n802ajIp7_YkwK5Y0xz7Q/s320/1014027_533661506681719_957381208_n.jpg" /></a></div>Fuat’ın Keno’nun,Fuat’ın tabiriyle Rutkay’ın hep çağırdığı Dersim’e böyle sebeple gitmek acıydı ama birçok şeyi de yerinde gördüm.Sabah,daha güneş doğmamışken Keban barajının kıyısındaki Pertek’e feribotla geçmek için vardığımızda Ana’nın Kürtçe ağıtları kendimi Yılmaz Güney’in filminde hissetmeme neden oldu,ama her şey gerçekti.<br />
5.30 gibi Xozat’taydık,bizi bekleyen akrabalar hemen kahvaltı hazırladı.Daha sonra Mesken’den tanıdığım Orhan beni gezdirdi,geçmişten bahsetti.90’ları anlattı,günlerce evden çıkamadıklarını,tarlaya 7 kişinin gün boyunca çalışmaya gittiklerinde askerin sadece 5 ekmeğe izin vermesini,işkenceleri vs.<br />
İlçenin görüntüsü ortadan geçen derenin iki yakası nedeniyle farklıydı,dere boyu ve civarı devlet tüm varlığıyla çökmüştü;emniyet müdürlüğü,jandarma komutanlığı,özel harekatı ve lojmanlarıyla.Karşıda dağın çorak yamacını ise coğrafyanın asıl sahiplerine bırakmıştı.Bir de devletlum bulunduğu yerin ardındaki tepeler karşısındaki halka ders anlamında çeşitli yazılamalar yapmış “At-Vur-Övün”,”Ne mutlu Türküm diyene” vs gibi.<br />
Cenazeyi köye götürürken devletlum konvoyun arkasından gönderdiği akreple ince düşünceliliğini yine eksik etmedi.<br />
Sonra,sonrası işte malum….<br />
<br />
Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-55198920428362506202012-09-13T11:08:00.001-07:002012-09-13T11:08:14.380-07:00Cebeci günleri<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEireVyyKrji90L2Izls0GSPY1gQ8oanbWuKJJRuVMR5opX_roSJg9b9sSArQl6CoFvpMFhhv6YbhMsDSXSechyphenhyphenBZgNJs97s6NCeKnaLA8d9m-9Q4PDDvdzR6sc8dpadJ3wRLAekWGKiVu8/s1600/cebeci.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="300" width="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEireVyyKrji90L2Izls0GSPY1gQ8oanbWuKJJRuVMR5opX_roSJg9b9sSArQl6CoFvpMFhhv6YbhMsDSXSechyphenhyphenBZgNJs97s6NCeKnaLA8d9m-9Q4PDDvdzR6sc8dpadJ3wRLAekWGKiVu8/s400/cebeci.jpg" /></a></div><br />
<br />
<br />
Bir aylık Cebeci'de kiralık bekar evinde zorunlu ikametin hikayesidir.<br />
Gazete ve internetten baktığım ve görüştüğüm kiralık oda ilanlarından sonra Cebeci'de evinin odalarını kiralayan biriyle görüştüm.Baktım ev temizce,muhit biraz sakat ama olsun dedim zaten yabancısı değiliz bu ortamların,ayrıca geçici süre diyerek iki gün sonra ev sahibini arayarak tamam anlaştık dedikten sonra çantalarımla eve geldim.Daha önce her şey dahil (kira,yakıt,elektrik ve su) 300 tl'ye anlaştığım arkadaş bu sefer kış tarifesi diyerek kira 350 tl dedi.Nasıl olur dedim hem ilanda 300 tl yazıyor hem ilk görüşmemizde de 300 tl demiştiniz diyerek itiraz etmeme karşın nazikçe inkar yolunu seçti “beyfendi yanlış anlamışsınız”.Neyse dedim gecenin vakti elimizde eşyalar zaten kaçacak bir yer yok hesabı öyle olsun diyerekten odama yerleştim.<br />
Ertesi gün evin koridorunda hani arabaların arkasına asılan cinsten küçük bir Ankaragücü bayrağı gördüm.Kardeş ben de Ankaragüçlüyüm diyerek başladığım muhabbet arkadaşın Minti'yi tribüne ben soktum ve bir önceki günkü 300 tl'den 350 tl'ye artan kira muhabbetlerinin ardından “Denizin yok ama dümencin çok Ankara” özdeyişinin bir kez daha gerçekliğinin ispatı oldu benim için.<br />
Evsaihibi bekar kırk küsurlarında internetten arkadaşlık sitelerinden hatun düşürmeye çalışan bir arkadaşımız.Bir gün ya senin kredi kartın var mı,ben sana nakit veririm arkadaşlık sitesine üye olacam demesine maalesef kardeş kredi kartı kullanmıyorum diyerek kendimce intikamımı aldım.<br />
İlk zamanların ürkekliğinden olsa odaya girdiğimde kapıyı kilitleyerek oturdum bir süre,kilit de yalandan aslında.Sonraları ev ahalisiyle sıcaklığı yakaladım.Hele Amerika'da tır şoförlüğü yapan Şentepeli Şeref abi ile iyice kaynaştık.Şeref abi Türkiye'deki eşinden ayrıldıktan sonra Türk kadınlarına artan öfkesiyle birlikte ABD'ye yerleşmiş ve Amerikalı bir ablamızla evlenmiş,çoluk çocuğa karışmış,mutlu mesut bir hayat sürdürmekte ama bir yandan aklı hep memlekettedir.Onun için hem yatırım amaçlı ev almak hem gezme amaçlı yılda birkaç ayını memlekette geçirmektedir.Hayali,emekli olunca Amerikalı eşini alarak çocuklarıyla birlikte geri kalan hayatını memlekette sürdürmektir.<br />
Apartman bir yanında pavyon,karşısında pavyon,çaprazında pavyon diğer yanında ise düğün salonu olan bir konumdaydı.Bilen bilir zaten Cebeci Dörtyol'un dörtbir yanı pavyonlarca zengin bir muhittir.<br />
Bina girişinde caddede köfteci Haymanalı bir abiyle tanıştım.On numara ev yapımı köftesi ve koyun yüreği var,yolu düşünlere tavsiye olunur.Bir gün bu köfteci abinin oğlu “abi sizin bina kerhane" gibi sert bir cümle kullanmasına karşılık sakince “yok kardeş birinci katta bayan kuaför var,sana öyle geliyor” diye daha yumaşak cevapladım.Tabi o kuaföre civar pavyonlarda çalışan kadınlar geldiği için öyle düşünmüştü.Bir de bu kuaförden gelenlerle yandaki düğün salonundan çıkan türbanlı teyzeler bazen yanyana gelirlerdi,bir yurdum gerçeği olaraktan.<br />
Bir pazar sabahı binada ikamet etmekte olan bir teyzenin binayı bir kaç şiddette sarsıcı sesiyle uyandım.Meğer mesele alt katlarda oturan bir emekli asker olan Azeri ablanın üstünde oturan öğrencilere isyanıymış.Öğrencilerin kapsında epey bir gür sesiyle binayı inletti güzelim Azeri lehçesiyle,tabi öğrenciler çıkmaya cesaret edemediler.<br />
Bir başka pazar sabahı Cebeci Stadı'nın karşısındaki sarmaşıklarla kaplanmış mahalle kahvesinde kahvaltı yaparken 60-70 yaş aralığındaki amcaların sohbetine tanık oldum;<br />
“bizim Recep'i duydunuz mu?Geçen gün sen malı (esrar) Diyarbakır'dan al dikkat çekmeyeyim diye Gaziantep'te başbakanın konvoyuna takıl.Sonra korumalar şüphelenmişler,yakalamış bu enayileri.”<br />
Bir keresinde de evin karşısında bir marketten bira alırken biri geldi markete,sarhoş gibi konuşmaya başladı.Market sahibi “senin kafan güzel herhalde” dedi,o da "yok abi,ben oğlumu kaybettim kendimi cigaraya verdim" demişti...<br />
Ankara'nın Cumhuriyet'in ilk yıllarında sadece üç bölgesinden biri olan Cebeci (diğerleri Kale bölgesi ve Etlik-Keçiören bağlar bölgesi) eski binalarının içerisinde çok farklı hayatları barındırmaya devam ediyor.Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-74331474816935178292012-09-10T13:14:00.000-07:002012-09-10T13:14:28.460-07:00Cebeci tarihtir....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-qbeDI1D5NXoYMujEHrDT9fBOFDtV0UmL9ZzRoBjyHJPvUj3rtP0F1LoSLR_BYYs38zLaENb3YyYqgDDxK1X17CY6TEqPCtV3SO9zjF7ymfwyqdp3Mdz80hDobJsgQ-QRnTxvTRhIC-w/s1600/cebeci1.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-qbeDI1D5NXoYMujEHrDT9fBOFDtV0UmL9ZzRoBjyHJPvUj3rtP0F1LoSLR_BYYs38zLaENb3YyYqgDDxK1X17CY6TEqPCtV3SO9zjF7ymfwyqdp3Mdz80hDobJsgQ-QRnTxvTRhIC-w/s320/cebeci1.jpg" /></a></div><br />
<br />
Kale'den sonra Ankara'nın en önemli simgeleri arasındadır.Gençlik Parkı,AOÇ,Gar,Kurtuluş Parkı,Kuğulu Parkı kadar değerlidir Ankara tarihi için.Bugünkü durumu malum;bakımsız,terkedilmiş görüntüsü içerisinde hayatta kalma savaşı veriyor.<br />
Ankara'da spor müsabakalarının ilk olarak yapıldığı Cebeci Çayırı üzerine kurulmuştur.Hatta ilk nizami futbol sahası da buradaymış zamanında.1930'ların başında yapılan 19 Mayıs Stadı yetersiz kaldığından 1967 yılında ikinci bir stad için Cebeci Stadı'na karar verilir.<br />
Cebeci Stadı, hem dış hem iç mimarisiyle ülkemizde bulunan birçok staddan çok daha farklı özelliklere sahiptir.Dışardaki geniş merdivenleri,bilet satanın sadece yüzünü görebildiğiniz gişeleri,iki katlı tribünleri vs.Kapalının o dik merdivenlerini tırmanarak en üstüne çıkınca nefes nefese kalırsınız,en azından ben kalıyorum.Maratondan maç izlemesi de epey keyiflidir.Yağmur yağdığında alt kata inersiniz mesela.Devre arasında balkonumsu dış bölümünde 15 dakika çay molası bir başkadır.Yine dış tarafta dolaşmaya çıkınca karanlık, burun titreten kokusuyla sadece tuvaletler kapalı olduğu zaman kullanıldığı belli olan alanlar ürkütücü gelebilir.Maraton tarafında yedek kulübeleri de tribünlere oldukça yakın olduğundan rakip takımın kulübesine sataşmak eğlencelidir.Arkadaşlarla arasıra gittiğimiz Demirspor'un maçlarında rakip takımın yedek kulübesinin üzerinden laf atardık;"hocam kravat olmamış",ısınan oyuncuya doğru "hoca seni niye oynatmıyor,sana gıcık olm bu hoca" ...<br />
Stad mimarisi kadar bulunduğu bölge bakımından da farklıdır.Ankara'nın en eski ve en sert mahallelerinin bitişiğindedir.Ulaşımı kolaydır.Hele bugün etrafında hızla artan bina ve nüfus yoğunluğunda maç zamanları şehrin kargaşasından kaçacabileceğiniz nadir alanlardandır.<br />
Ankaragücü 1980'lerde 19 Mayıs Stadı'nın tadilatı sırasında bir dönem maçlarını burada yapmış ve bu maçlardan unutulmazlarından biri 86'daki bugün sevgiyle andığımız çok değerli hocamız Ahmet Akçay'ın golüyle kazandığımız Bjk maçıdır.En son olarak Rıza Çalımbay'ın geldiği dönemde devre arasında Rizesporla hazırlık maçı yapılmıştı.Herkes kapalıda yerini almıştı,nostaljik tezahüratlar eşliğinde çok keyifli bir gün olmuştu.Ayrıca maçın ikinci yarısında bir oyuncu girmişti "kim lan bu" sorusuna bir başkasının cevabı "o mu,adı Umut mu neymiş,daha on yedi yaşındaymış bu bebe" olmuştu.Hey gidi Umut...<br />
Birkaç sezon Ankara Demirspor maçlarını takip etmiştik,sırf stadı arada ziyaret için.Takımın zaten Ankaragücü'nden farkı yoktu;oyuncularu takip etmeye çalışıyorsunuz bir bakıyorsunuz devre arasında takımın yarısı değişmiş.Zaten öteki sene takım 3.lige düştü, eeee dedik Ankaragücü'nün ızdırabı yeter üstüne Demirspor ağır geldi dedik,bıraktık sonrasında.Yine de gideriz arada bir.Takım 3.lige düşünce stadın çaycısı bile gelmez olmuştu.Ama gittiğimiz maçlar esnasında tribünde değişik eski taraftar abileri görmek fırsatımız da oldu;bir Demirsporlu 50 yaşlarında abi vardır mesela, ak saçlı falan.Asla tribüne oturmaz,demir merdivenlerin üstünden rakip oyunculara ve hakeme tüm stadın duyacağı şekilde ana avrat,sülale bırakmaz küfür eder.Zaten toplasan 150-200 kişi olur,bütün stadda eko yapar sesi.Bir kaç sefer muhabbet için yanaşalım dedik hemen tersledi,tam sinir abidir kendileri.<br />
Bir başka not ise Duygu ve Berkay'ın yazdığı kitabın kapak çalışmaları burada olmuştur.işte o kitabın kapağındaki resim Cebeci Stadı'nda tasarlanmıştır,o spreyle yazı yazan da Anıl'ın bizzat kendisidir.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOCx1lr03V7fBLm3mnVVgh86Sb4v2MC5M28qUdEZXjI6J3kyH99ck5n-DJnAOm34XVmaS7bQe8m25iddv1YYUG7DBe3MC8bC0amf87Ob032glaHq_BGEYuGd7Qz-01XXpk8MECcFECkIA/s1600/bastirankaragucu.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="225" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOCx1lr03V7fBLm3mnVVgh86Sb4v2MC5M28qUdEZXjI6J3kyH99ck5n-DJnAOm34XVmaS7bQe8m25iddv1YYUG7DBe3MC8bC0amf87Ob032glaHq_BGEYuGd7Qz-01XXpk8MECcFECkIA/s320/bastirankaragucu.jpg" /></a></div><br />
<br />
Ankara'nın 3.lig takımları olan Ankara Demirspor ve Pursaklar halen maçlarını burada oynamakta.Gelen seyirci sayısı da birkaç yüzü geçmez.İşte bu yalnızlığı birilerini rahatsız etmiştir zaman zaman.1997'de dönemin spor bakanı Yücel Seçkiner ilk adımı atmıştı,dahiyane düşüncesiyle;"şehrin başka bir yerine 35 bin kişilik stadı yapana Cebeci Stadı'nı tapusuyla vereceğiz,üstüne alış veriş merkezi yapsın işletsin".Neyseki Cebeci Stadı bu ilk saldırıyı kazasız belasız atlatmıştı.Ardından Gökçek tarafından benzer girişimler devam etti,vaat edilen stadın büyüklüğü bu sefer 35 binden 50 bine çıktı.En son 2007 yılında belediye meclisinde karar alınmıştı "Sincan'a 50 bin kişilik stad yapılacak,burası yıkılacak" diye.Neyseki halen ayakta ama o tedirgin edici durumu her daim etmekte.Gökçek'e kalsa "şimdi oraya bir alt geçit yaparım,üstüne 8-10 katlı alış veriş merkezi,otoparkı ohh mis gibi,gelsin paralar" diye düşünüyordur.Ama bu işler böyle olmuyor ki;Cebeci Stadı gibi mekanlar bu şehre ruhunu veren yerler.Orada kaç kişinin,kaç neslin hatırası var.Kızılay'ın görüntüsü ortada,hele Gençlik Park'ını yıllardır viraneye çevirdiğin görüntü ortada.Gençlik Parkı'nda taa 1930'larda yapılan tarihi köprüyü yıktırdın ne oldu,eline ne geçti başkan??<br />
Neyse bundan sonrası ağzımızı bozarız anca.<br />
Ama yine de,son kez; Cebeciyi yıkanın....<br />
Not:Biz yine de ihmal etmeyelim Cebeci Stadı'nı ara sıra ziyaret etmeyi.İkinci yarı başlayacak 3.lig playoff maçları burada oynanacaktır.Her ne kadar perşembeleri oynanacak olsalar da değişik takımlar gelecek;Ankra Demirspor ve Pursaklar'ıın da olduğu yükselme grubunda İzmirspor,Göztepe,Maraş,Hatay,Lüleburgaz gibi renkli takımlar bulunmakta.<br />
<br />
Sokak Fanzin sayı 1,3 Şubat 2009Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-80851937077001954062012-09-10T13:09:00.000-07:002012-09-10T13:09:03.154-07:00Deplasman,Denizli,Votka,Mercimek,Palmiyeler....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaRo42dyYuxZYQt_9ZTvpI2_t4umqxPhSRqfrRcn5QGQUtZKn8LnDpPXKfDzmJIjzZtTCKn9Zha4ygXCAezPDeI4xbgVJifmcUiGBSMaPnZQc9k3NkG0bUHaKorgZ23AsecUAv-0pl-Ks/s1600/G%25C3%25B6r%25C3%25BCnt%25C3%25BC015.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaRo42dyYuxZYQt_9ZTvpI2_t4umqxPhSRqfrRcn5QGQUtZKn8LnDpPXKfDzmJIjzZtTCKn9Zha4ygXCAezPDeI4xbgVJifmcUiGBSMaPnZQc9k3NkG0bUHaKorgZ23AsecUAv-0pl-Ks/s320/G%25C3%25B6r%25C3%25BCnt%25C3%25BC015.jpg" /></a></div><br />
<br />
<br />
<br />
Saat 24 suları,Gençlik Parkı önü;<br />
"-Selamın Aleyküm<br />
-Aleyküm Selam<br />
-Merhaba<br />
-Merhaba"<br />
ben- ozzyyler nerde,Anıl,Sıtkı,Sebo,Ahmet???<br />
berkay- Anıl nöbetteymiş,Ozzyy'nin ve Sebo'nun işi çıkmış,Sıtkı'nın kafası bozukmuş.<br />
Ben- ozzyy daha dün akşam radyoda sensiz deplasman otobüsü kalkmıyormuş diye gaz veriyordu bize,Anıl da sanalda estiriyordu.<br />
berkay- ......<br />
ben- neyse....<br />
berkay- ama sabah araba yapacaklarmış"<br />
..........<br />
yolluklar hazırlanır;<br />
"ömer-ne içelim osman?<br />
osman-votka.<br />
ömer-iyi bi yetmişlik alıyorum.<br />
osman-tamam.<br />
Sokak-biz bu minibüse sığmayız.<br />
osman-hele bir herkes binsin arabaya sayalım.bindik mi,4-5 kişi de sıkışsın biraz,heh tamam.<br />
kaptan-böyle olmaz osman,ceza yeriz.polatlı'da çeviriyorlar.<br />
osman-yemeyiz abi,her zaman gittiğimiz yol.<br />
kaptan-valla yeriz osman.<br />
osman-kaptan sen kafanı takma gideriz,konuşuruz biz,hadi sen devam et.<br />
kaptan-yalnız gençlere söyle de yere çöp,izmarit atmasınlar.turist taşıyorum bununla,hadi sigara içsinler ama sakın yere atmasınlar.<br />
ömer-beyler arabayı pisletmiyoruz,kimse yere çöp atmasın.<br />
Sokak-tamam,sen merak etme ömer abi."<br />
polatlı'ya yaklaşılır.<br />
"osman-votka bitti mi ömer??<br />
ömer-bitti,polatlı'da alalım."<br />
yola çıkılır polatlı'da azalan içki sorunu tekrar halledilir.<br />
bitmeyen tezahüratlar eşliğinde yola düşülür.<br />
"uğurcan-yeni beste yaptım dinleyin.<br />
serkan-sen başlat bakalım.<br />
ben-beyler biraz daha alçak sesle bağırın,uyuyan arkadaşlar var (haftada bir gün uykumuz var zaten,millet çoluk çocuk sahibi oldu biz deplasmana gidiyoruz.bebeler de bi susmadı ak)<br />
berkay-hakan abi gel gel,emok'un montuna kusmuşlar.<br />
ben-hadi ya,dur bakayım,of offf,bi gram etrafa da sıçratmamış.<br />
berkay-yeni almıştı montu da.<br />
ben-markaymış da üstelik.zorla getirdik elemanı da,kaptana söyle dursun yıkayalım bir yerde."<br />
Afyon civarı<br />
"-acıktık ya duralım mercimek içelim"<br />
sabah 6.30 stada varış.pazar sabahı in cin top oynayan şehrin stadının civarında bir işportacı abi<br />
İşportacı abi-gençler ne maçı var,nerden geliyorsunuz?<br />
Sokak-biz Ankaragüçlüyüz abi,sen Denizlili misin yoksa?<br />
İşportacı abi-ne denizlisi,onların a.... koyarsınız inşallah.<br />
Sokak-eyvallah abi,kolay gelsin sana."<br />
<br />
kaptan-ya arkadaş o kadar söyledim,izmarit atmayın yere diye.şuna bir bakın Allah'ını severseniz,yapılır mı bu??<br />
herkes-lan olm kim attı izmariti yere.kaptan sen merak etme şimdi temizleriz.<br />
kahvaltı için bir kahveye oturulur.kağıt,okey derken;<br />
"ben-berkay ne oldu anıl'ı aradın mı çıkmışlar mı yola?<br />
berkay-telefonu kapatmış.<br />
ben-.....<br />
<br />
<br />
minibüste kalan cevo'dan telefon gelir;<br />
"cevo-abi polis geldi,herkes buraya gelsin diyorlar<br />
osman-polisi ver bana,merhaba,amirim mi diyeyim memurum mu diyeyim,yani hitap bakımından?hah tamam o zaman amirim bakın ben akrabalarımın evindeyim,arkadaşlar pamukkale'de,sıkıntı olmaz sen merak etme,denizli bizim kardeşimiz zaten"<br />
<br />
saat 10.30 civarı<br />
<br />
Sokak-içmeyek mi,içelimmmm.<br />
denizlili yardımsever amca-gençler demek hepiniz Ankara'dan maç için geliverdiniz (Egeli şivesiyle).Size içeceğiniz bir yer bulayım.ama içmeseniz olmaz mı,gençler içiveriyorlar sonra olay çıkarıveriyolar.<br />
Sokak-yok dayı sen merak etme biz alışığız"<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-vy9p0I4opnY/UE5GOI4gGdI/AAAAAAAAAMA/hEniROHuddk/s1600/palm.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-vy9p0I4opnY/UE5GOI4gGdI/AAAAAAAAAMA/hEniROHuddk/s320/palm.jpg" /></a></div><br />
<br />
şehir turu;<br />
"emrahcan-berkay abi şunlar yapma ağaç mı??<br />
berkay-yok,canlı onlar,palmiye ağacı.<br />
10 dk sonra<br />
emrahcan-aynı yapma ağaç gibiler,allah allah..."<br />
stada gidiş, Sokak;<br />
"-berkay abi bi milyon var mı?<br />
-herkes de burdaymış,kemal abiler otobüs yapmış.<br />
-sol kapalı'nın geldiği şaban dayı'nın otobüsü polis parka çekmiş.<br />
-taraftardan çok pankart var ak;tunalı kapalı,anti-x,genç güçlüler,sokak,sol kapalı.<br />
cevo-pankartı asalım.<br />
Sokak-yükseğe astın cevo,millet sahayı göremeyecek.<br />
cevo-bi daha değiştirirsem s...ler,zaten asana kadar ebem s...di.<br />
Sokak-iyi o zaman"<br />
dönüş yolu,Sokak;<br />
"-bir yerde duralım da votka alalım.<br />
-acıktık ya,bir yerde duralım da mercimek içelim.<br />
Uğurcan eşliğinde koro tekrar başlar tezahürata;<br />
(ben-gelirken uyutmadılar,giderken uyutmuyorlar,evde olmak vardı şimdi ak)<br />
Ankara'ya varış vedalaşma;<br />
Sokak-hadi beyler görüşürüz.<br />
......<br />
“osman-ömer bir şişe daha votka vardı,o nerde?<br />
ömer-beyler votkayı kim aldı,heh tamam burda.”<br />
.....<br />
Trabzon'da görüşmek üzere.<br />
<br />
Sokak Fanzin Sayı 1,3 Şubat 2009 <br />
<br />
Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-73857828435731537202012-08-19T09:01:00.000-07:002012-08-26T03:07:36.560-07:00Ankara Birası<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipATmWFBdQS1P4s_3JSAK5HoHsMsjIeFLPmIjDTmGf2Kakrya4Luk4zBGM6JKgltrsqKBWaBqlfA-LWKgxMgK7ISYC5P3GkwrmD15tMnyRpqXAN0JFEg7jSNyYowDB4gbHn7hep5nIz9Q/s1600/ankbira.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="198" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipATmWFBdQS1P4s_3JSAK5HoHsMsjIeFLPmIjDTmGf2Kakrya4Luk4zBGM6JKgltrsqKBWaBqlfA-LWKgxMgK7ISYC5P3GkwrmD15tMnyRpqXAN0JFEg7jSNyYowDB4gbHn7hep5nIz9Q/s320/ankbira.jpg" /></a></div>
<P>Osmanlı'da küçük işletmeler harici ilk ciddi düzeyde bira üretimi 1890'lı yılların başında İsviçreli Bomonti kardeşlerce başlar.Feriköy'de kurulan Bomonti Bira Fabrikası'nın ardından yıllar sonra diğer bir ciddi girişim devlet tarafından Ankara'da yapılır ama bu süreç biraz sıkıntılı ve yeni devletin tepe yöneticileri arasında olaylı olur.<BR> Atatürk,Orman Çiftliği'nde bira fabrikasının kurulumuna izin verdiği ve yapımına başlandığı zamanlarda İsmet İnönü'nün eniştesi Kudüslü Abdürrezzak Bomonti Bira Fabrikası'nın idare meclisinde yer almaktadır.Bu yıllarda aynı zamanda Bomonti Fabrikası'nın Osmanlı'dan aldığı imtiyazın müdddeti sona ermek üzeredir.Kudüslü Abdürrezzak İnönü'yü etkileyerek Ankara Bira Fabrikası'nın kurulmasını engellemeye çalışır.İnönü fabrikanın yapım aşamasında Atatürk'e giderek kurulacak tesisin iktisadi olmayacağını söylereyek vazgeçilmesini ister.Atatürk durumu fabrikanın yapımından sorumlu Hasan Rıza Bey'e iletir.Ama Hasan Rıza Bey İnönü'nün iddiasının tam tersi konuşur ve yapıma devam edilir.Atatürk ile Hasan Rıza Bey arasındaki diyaloglar kimi aracılarca İnönü'ye iletilir ve İnönü kendisinden daha alt derecedeki memurların görüşlerinin kabul görmesine sinirlenir.Anadolu Kulübü'nde hızlıca içtiği viskilerin ardından Çankaya Köşkü'ne çıkar.Atatürk'ın rakılı yemekli sofrasına oturur.Sohbet esnasında Atatürk faydalı işler yapmadığını düşündüğü İnönü'ye bağlı ziraat vekilinin görevden alınmasını istemesiyle İnönü zamanının geldiğini düşünerek alkolün de etkisiyle çıkışını yapar;<BR>
"Haberim olmadan mütemadiyen vekiller istifaya mecbur ediliyor.Maruzatıma itimat edilmeyerek sözlerim başkalarından tahkik mevzuu oluyor.Devlet işlerine ait bütün kararlar sofrada veriliyor.Gayrimesuler işe karışıyor.Bu gibilerden korkuyorum!”
Atatürk ise; “Ya..Demek böyle.Demek devlet işleri hakkında sofrada,yani sarhoşlukta kararlar veriliyor,demek istiyorsunuz.Öyle mi?Bu nasıl laf?Bu nasıl düşünüş?Bu ne cüret?Maksadını anlıyorum.Pekala.”
<P>Bu kısa tartışmanın ardından Atatürk sofrayı kaldırtır ve yatmaya gider.Sabah olunca ise Atatürk-İnönü arasındaki devlet yönetimindeki ilişki bitmiştir.<BR>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGdX3olROcbU9OSU1-HomCdPF-jXxx-fwRg-DG1h-tXIHvTMb3iGuwiIQE0nuiWKBTChvlCwgz0RNxInakSBUkw60rvBL1wxCGx-LA_s-LBoiMjuDU3NPBSWsPW_FzOhZ5J_uo4QSI9Cc/s1600/ankbira2.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGdX3olROcbU9OSU1-HomCdPF-jXxx-fwRg-DG1h-tXIHvTMb3iGuwiIQE0nuiWKBTChvlCwgz0RNxInakSBUkw60rvBL1wxCGx-LA_s-LBoiMjuDU3NPBSWsPW_FzOhZ5J_uo4QSI9Cc/s320/ankbira2.jpg" /></a></div>
<P>Ankara Bira Fabrikası'nın ve bununla birlikta hamam,işçi konutlarının projesi İsviçreli mimar Ernst Egli tarafından yapılmıştır.Egli de kimi zaman Ankara'nın "nazım planını" hazırlayan Alman mimar Hermann Jansen birlikte çalışmıştır.<P>
<P>Fabrikanın tamamlanmasıyla birlikte bir yandan reklam çalışmalarına da başlanmıştır;genel olarak halkı bünyede ağır tahribat yaratan yüksek alkollü içkiler yerine biranın tüketmesine yönelik çalışmalar olmuştur bunlar.Bomonti Fabrikası'nın da Tekel'e devredilmesiyle bir süre sonra devletin ürettiği tüm biraların adı Tekel Birası olmuştur.Tekel Birası'nın üretimine Yozgat'ta kurulan yeni fabrikayla devam edilmiş,Ankara Bira Fabrikası'nda ise bira yerine Ankara Viskisi adı altında viski üretimine başlamıştır.<BR>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqr3-TGZqcNuVTTWoOBuah8sJZgKObc2rYykNssw4YpKuJmU0b2mNgtF2wjp-Nx-F3sL-FY7__LytzyeZOR9dgyKFurnL3rpX3VIrZ7nQNoE2cykr1mmXI7NK4Ygps6MVll_zi_rQ_p5g/s1600/ankbiraaa-1.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqr3-TGZqcNuVTTWoOBuah8sJZgKObc2rYykNssw4YpKuJmU0b2mNgtF2wjp-Nx-F3sL-FY7__LytzyeZOR9dgyKFurnL3rpX3VIrZ7nQNoE2cykr1mmXI7NK4Ygps6MVll_zi_rQ_p5g/s320/ankbiraaa-1.jpg" /></a></div>
<P>Tekel Birası acımsılığının yanında has arpa tadıyla her şeyden önemlisi rakiplerinin yarı fiyatıyla halk içkisi olmasının hakkını verdi ama ne yazıkki özel sektörle rekabet edemeyen devlet 1980'lerin sonuna doğru üretimine son verdi.
Ankara'ya ait içeceklerin hikayesi de Çubuk Şarabı,Ankara Gazozu,Ankara Birası ve en son 2000'lerin başında Ankara Viskisi'nin piyasadan kalkmasıyla son buldu.<BR>
<P>Kaynaklar:
1-Klıç Ali Anlatıyor-16.17.18-03.1952 Milliyet Arşiv<BR>
<P>2-Atatürk Orman Çiftliği’nde Ernst Egli'nin İzleri: Planlama, Bira Fabrikası, Konutlar ve“Geleneksel” Hamam-Leyla ALPAGUT<BR>Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-32832778986868400072012-07-08T12:33:00.000-07:002012-08-26T03:04:58.799-07:00Ankara Kitaplığı<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdloShxSvOu-OGifA9B_pHvcORAZjzteC-cLSiOOkXjRFQ15stbpByEZfloQ3dSYDIzUCBowB6vQIe5OrAb1EeBpMgJtHY3aar9Q_IQzgttwoTtfTcITMr8Hlmc5k6hTbqHYNpvAvb7t4/s1600/kucukasya.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="125" width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdloShxSvOu-OGifA9B_pHvcORAZjzteC-cLSiOOkXjRFQ15stbpByEZfloQ3dSYDIzUCBowB6vQIe5OrAb1EeBpMgJtHY3aar9Q_IQzgttwoTtfTcITMr8Hlmc5k6hTbqHYNpvAvb7t4/s200/kucukasya.jpg" /></a></div>
<P><b>Küçük Asya'nın Bin Yüzü: Ankara</b><BR>
<P>Dost Kitabevi'nden Suavi Aydın,Kudret Emiroğlu,Ömer Türkoğu ve Ergi Özsoy'ların ortak yazarlığında çıkmış bugüne kadar yayınlanmış en kapsamlı Ankara kitabı.Ankara'nın coğrafik yapısını,tarihsel gelişimini,sosyolojik değişimlerini Paleolitik dönemden başlayarak Helenistik,Roma,Selçuklu,Osmanlı ve Cumhuriyet tüm tarihler boyunca bize anlatıyor,öğretiyor.Bir bilimsel kaynak olduğu gibi Ankara'ya dair ilginç olaylara da dışardan yazıları da Çerçeve Yazılar olarak kitabın aralarına serpiştirilmiş.Kitap aynı zamanda zengin fotoğraf içeriğiyle de dikkat çekici.Her Ankara severin kitaplığında olmazsa olmaz bir kitap diyelim kısaca.<BR>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB-xxUglo6-2LOyEYGaKBiHtd1EU27mH6P96NJfXLcI4DhylcSW4CtJNXdZJJOz1qRrSrm-_utFtCsu95M6ek87Rzn0qb9VYdyCE9GEnkeSC1iJPawkt4Zn_aZJN5Md58uO3bIdsBormc/s1600/ankyahudi.jpeg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="200" width="137" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB-xxUglo6-2LOyEYGaKBiHtd1EU27mH6P96NJfXLcI4DhylcSW4CtJNXdZJJOz1qRrSrm-_utFtCsu95M6ek87Rzn0qb9VYdyCE9GEnkeSC1iJPawkt4Zn_aZJN5Md58uO3bIdsBormc/s200/ankyahudi.jpeg" /></a></div>
<P><b>Efsaneden Tarihe: Ankara Yahudileri</b><BR>
<P>Beki L. Bahar'ın yazdığı bu kitap Pan Yayınları tarafından 2003 yılında yayınlanmıştır.Hem Ankara tarihini hem Ankaralı Yahudiler'in hayatını çok duru bir Türkçe ile anlatan güzel bir çalışma.Bugüne sadece birkaç Yahudi evinden ve saldırılardan ötürü yüksek duvarlarla çevrilmiş sinagogu kalan Ulus'taki 500 yıllık Yahudi Mahallesi'ni,Gençlik Park'ına dikilen ağaçların,Şengül Hamamı ve daha birçok hikayeyi Beki L.Bahar'ın anlatımıyla okumak çok keyifli.<BR>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQRA3r97BVMGCS1zdpfNMk-CkNjgYSpCEtnvJpRVuVL67TIKFJhLCDFQljb4XDWTBisRYlVh_ExHa7kwdb7txrBIQ-eqJa8sgV6mAygIfqkTefC1hLaZ9qreXRLAmOW-vS6mcR0P6Vp78/s1600/ankkabaday%25C4%25B1.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="200" width="136" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQRA3r97BVMGCS1zdpfNMk-CkNjgYSpCEtnvJpRVuVL67TIKFJhLCDFQljb4XDWTBisRYlVh_ExHa7kwdb7txrBIQ-eqJa8sgV6mAygIfqkTefC1hLaZ9qreXRLAmOW-vS6mcR0P6Vp78/s200/ankkabaday%25C4%25B1.jpg" /></a></div>
<P><b>Ankara Kabadayıları</b><BR>
<P>Aynı isimde Halil Soyuer ve Kazım Dayıoğlu yazarı olduğı iki kitap var,sanırım ikisi aynı kitap ve gerçek olan kişi Halil Soyuer.Diğeri takma isim olsa gerek. Ben Kazım Dayıoğlu imzalı olanı okudum.Hacettepe mahallesinin merkezde olduğu Aktaş,Atıfbey,Çinçin ve Yenidoğan çevresinde geçen,Numune Hastanesi,cezaevi veya Cebeci Mezarlığı'nda sonlanan hikayeler,Sarı Veli,Kürt Cemali,Boşnak Selim,Kabadayı Mehmet,Karagöz Kemalleri öğrenmek için güzel bir kaynak.Yalnız kitapçılarda değil sahaflarda bulunabilir durumda olduğunu bilmelisiniz.<BR>
<P><b>20'li yılların bozkır kasabası ankara</b><BR>
Burçak Evren'in yıllar yıllar önce Milliyet Yayınları'ndan çıkmış daha çok görsele dayalı kitabı.Bozkır ve kasaba ifadeleri Ankara için ne kadar sakat olsa da cumhuriyetin ilk yıllarının fotoğraflarını görmek için güzel bir derleme diyebiliriz.
<P><b>Bir Zamanlar Ankara</b><BR>
<P>Büyükşehir Belediyesince bastırlılan Ozan Sağdıç tarafından hazırlanan yine görsele dayalı Ankara'nın eski fotoğraflarının yer aldığı daha çok albüm tarzında bir kitap.<BR>
<P><b>Ankara'da Sinemalar Vardı</b><BR>
<P>İnal Karagözoğlu'nun bir sinema emekçisi olan Behiç Köksal'ın anılarını yazıya döktüğü önemli bir kitap.Ankara'nın özellikle Sakarya Açık Hava ve Büyük Sinema gibi eski sinemalarında yaşanılan hatıraları okumak oldukça etkileyici.<BR>
<P><b>İki Şehrin Hikayesi:Ankara-İstanbul Çatışması</b><BR>
<P>Ankara'nın başkent olmasıyla başlayan çatışmanın farklı yazarların farklı tarafları savunan yazılarının Seyfi Öngider tarafından derlenen Aykırı Tarih'in yayınladığı bir kitap.Makale sahipleri olarak Orhan Koloğlu,Metin Çulhaoğlu,Tevfik Çavdar,Mehmet Altan,M.Ali Kılıçbay,Ahmet Çakmak,Yusuf Eradam ve Veysel Sarısözen var.İstanbul merkezli medya ve sermaye tarafından oluşturulan bozkır,dünkü kasaba,devletin olumsuzluklarının simgesi çevresinde gelişen tartışmaları okumak güzel.<BR>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPBadYNeYOFUILbYFuX8EEcjjLVWGUMiYQPIImtGfoy3MH7rdLJlrnkB2oOBrFkS2OnboDWSnvFoofP8FF7w9cfYyW4aQElRqJv0T8kcQOjxnDUoSfAez3wtPu_dgUDwRFBC6ET04fhHQ/s1600/73648.jpeg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="200" width="127" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPBadYNeYOFUILbYFuX8EEcjjLVWGUMiYQPIImtGfoy3MH7rdLJlrnkB2oOBrFkS2OnboDWSnvFoofP8FF7w9cfYyW4aQElRqJv0T8kcQOjxnDUoSfAez3wtPu_dgUDwRFBC6ET04fhHQ/s200/73648.jpeg" /></a></div>
<P><b>Kürdün Meyhanesi</b><BR>
<P>Fahir Aksoy'un Can Yayınları'ndan çıkan 1950lerin Ankara'sından bir mekanın hikayesi.Ulus Posta Caddesi'nde olan ama bugüne kalmayan,asıl ismi Yeni Hayat Lokantası olan ama Kürdün Meyhanesi olarak nam salmış Ankara'nın siyasi ve sanat çevresince bir dönem meşhur mekanı.Kimler takılmamışki;Orhan Veli,Cahit Sıtkı,Çetin Altan,Cihat Burak,Fikret Otyam,Ceyhun Atuf Kansu,Mehmed Kemal ve daha niceleri.Müdavimlerinden ötürü sivil polisi eksik olmayan bir mekan ayrıca.Orhan Veli Montör Sabri şiirini de burada yaşananlardan ötürü yazmıştır.Mutlaka okunması gereken bir Ankara mekanının hikayeleri.<BR>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQB3ko9yMdi2jcsboXXkTGPVkU0r1K6vm9eRdE5HKRynd7dBnm38dYA1wq0rgENAtC2Y5r3g93aSJ3UOxr31i_cmR9l9rRZOdTD9oqla5EoILaz2sWiU6JVjQWZrm2YBGEC4rpmhHH0wk/s1600/003+-+yeni%25C5%259Fehirde.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="200" width="114" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQB3ko9yMdi2jcsboXXkTGPVkU0r1K6vm9eRdE5HKRynd7dBnm38dYA1wq0rgENAtC2Y5r3g93aSJ3UOxr31i_cmR9l9rRZOdTD9oqla5EoILaz2sWiU6JVjQWZrm2YBGEC4rpmhHH0wk/s200/003+-+yeni%25C5%259Fehirde.jpg" /></a></div>
<b>Yenişehir'de Bir Öğle Vakti</b><BR>
<P>Genç yaşta yitirdiğimiz özgün ve duru diliyle önemli yazarlarımızdan Sevgi Soysal'ın 1970lerin Ankara'sında geçen romanı.Adana Cezaevi'nde kaldığı zaman içerisinde arkadaşlık,dostluk,kardeşlik ilişkileri,siyaset,namus temalı bu romanı 1974 Orhan Kemal ödülünü de almıştır.<BR>
<P><b>Ankara</b><BR>
<P>Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun yazdığı bu roman cumhuriyetin ilk yıllarının Ankara'sından kesitler sunuyor.Cumhuriyet ile birlikte kadının gelişen rolü,modernlikle birlikte gelen çıkar ilişkilerinin Ankara özelinde konu ediniyor.<BR>
<P><b>Ve diğerleri;</b><BR>
<P>Cumhuriyet'in Ütopyası:Ankara-Funda Şenol Cantek-Ankara Üniversitesi Yayınevi<BR>
<P>Ankara 1920-Celal Hafifbilek-Telos Yayıncılık<BR>
<P>İlkçağda Ankara-Afif Erzen-Türk Tarih Kurumu Yayınları<BR>
<P>Antik Ankara-Haluk Sargın-Arkadaş Yayınları<BR>
<P>Ankara,Mon Amour!-Şükran Yiğit-İletişim Yayınevi<BR>
<P>Sanki Viran Ankara-Funda Şenol Cantek-İletişim Yayınevi<BR>
<P>Yitik Kent Ankara-Gültekin Emre-Heyamola Yayınları<BR>
<P>Kadın Öykülerinde Ankara-Efnan Dervişoğlu-Sel Yayıncılık<BR>
<P>Başka Kent Ankara-Feridu Büyükyıldız-Phoenix Yayınevi<BR>
<P>Yaban'lar ve Yerliler Başkent Olma Sürecinde Ankara-Funda Şenol Cantek-İletişim Yayınevi<BR>
<P>Burası Ankara-Kurthan Fişek-Phoenix Yayınevi<BR>
<P>Ne demek Ankara:;Balgat,niye Balagt!?-Önder Şenyapılı-ODTÜ Yayıncılık<BR>
<P>Ankara Tarihi I-II-Avram Galanti-Çağlar Yayınları<BR>Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-80113316988338941462012-05-19T01:24:00.001-07:002013-04-16T00:15:43.206-07:00Morluklar,Ahu Tuğba ve Boney M<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmkaBVOtyTe7SfLpupWuUWOElXp5TmuX2GntLkFZcU9711PIw6VvnOlv7Oo2XU7lX3C2es7__yEYcbf-nJX4G0xe-FjmqkJlqOz_JHIVge058BeT5qMwJ0z9ciDSrMEJAZJJYdhpfsdl4/s1600/birmendil.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="309" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmkaBVOtyTe7SfLpupWuUWOElXp5TmuX2GntLkFZcU9711PIw6VvnOlv7Oo2XU7lX3C2es7__yEYcbf-nJX4G0xe-FjmqkJlqOz_JHIVge058BeT5qMwJ0z9ciDSrMEJAZJJYdhpfsdl4/s320/birmendil.jpg" /></a></div><p>"-Ahmet abi boynunda morluk var,bir şey mi oldu?<br />
-Dün gece Ahu Tuğba ile yattım."<br />
Bir gün kaldırımda oturuyorduk,Ahmet abi bize selam vererek dükkana doğru yürürken boynunda bir karartı gördük.Tabi hemen her gün kavga,çatışma gördüğümüzden olsa gerek biraz endişeli sorduk.Gülerek cevabını vermişti ama 7-8 yaşlarında çocuktuk daha o zamanlar,anlamadık tabi. <p>Ahmet abi ODTÜ'de öğrenciydi,gençti neşe doluydu.Top sakalı vardı,yakışıklıydı.Her ne kadar adı Ahmet olsa da Rum bir ailenin çocuğuydu.Kırtasiye dükkanlarını ilk açtıklarında mahalledeki milliyetçi abilerin desteğiyle (!) kendisiyle Allahsız komünist diyerek sohbetlerimiz başlamıştı.Sonra samimiyeti ilerlettik,dükkana babasına yardıma her geldiğinde bize takılır,sohbet ederdik.Bir süre de babamla (nereden öğrendiyse) aralarında Rumca küfür taşımacılığı yaptım,tabiki espirisine;<br />
Ben-Babam sana şöyle dedi. Ahmet abi-Sen de git ona şunu söyle.<br />
Ben-Baba,Ahmet abi sana bunu dedi.<br />
Babam-Vay şerefsiz,sen de git şunu de.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5eCJXRDeN6SHP3Ktg5jEjqRtt7oZQlMsGDKW8XHbt944v0JmZbhPqBsnCODJ0qnDe-8q7Og3fbthwu-cBKyqyxALPpVR2vuUHOOfw_ryl0i5abTOoNsbhijMwDLojN5fbUdAYS6mEm0s/s1600/Boney_M._-_The_Best_Of.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="300" width="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5eCJXRDeN6SHP3Ktg5jEjqRtt7oZQlMsGDKW8XHbt944v0JmZbhPqBsnCODJ0qnDe-8q7Og3fbthwu-cBKyqyxALPpVR2vuUHOOfw_ryl0i5abTOoNsbhijMwDLojN5fbUdAYS6mEm0s/s320/Boney_M._-_The_Best_Of.jpg" /></a></div>Bir başka günse bize iki kaset verdi,biri o zamanın siyasileriyle dalga geçen komedi kaseti diğeri de Boney M'in içinde Rasputin şarkısı da olan kasetiydi.Kasetleri bir süre dinledikten sonra ne yazıkki her ikisine de radyodan defalarca şarkı kaydetme saçmalığını yaptım. <p>Sonra 12 Eylül oldu,mahallede gösteri yapan,bildiri dağıtan,sabahları polisin-askerin kontrolünde yazılarını silmek zorunda kaldığımız abiler ablalar görünmez oldu.Ahmet abiler de dükkanı kapatıp gittiler.Yıllarca görüşemedik ama yıl 1984'tü,haberini aldık.Ahmet abi evde tüpgazı açıp temelli gitmeyi tercih etmişti.Bilmiyorduk neden bunu yaptığını,ama yapmıştı gerçek olan buydu. İşte o gün bugündür ne zaman bir Boney M'in şarkısını duysak ailecek aklımıza gelir,önce hüzünle ama sonra gülen yüzünü düşünerek neşeyle dinleriz.<p>Not: İlk resim Grup Ekin'in ODTÜ'de ilk verdiği konserin biletidir.Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-34997127490768162922012-05-11T14:43:00.001-07:002012-08-26T03:05:19.885-07:00UlucanlarGiriş ücretini ödeyip dar koridorlardan geçerek cezaevine giriyorum.Artık içerdeyim ve ikiyüzlülüğün tarihini gezmeye başlıyorum.Açık,kısa bir yoldan ibaret alanda Adnan Menderes Bulvarı yazılı bir tabelanın duvarda asılı olduğunu görüyorum.Ne alaka diye düşünerek devam ediyorum ve karşımda Hilton Koğuşu adı verilen iki katlı yapıyı geziyorum.Cezaevinin içerisinde farklı bir bina olan burası gerçekten diğer bölümlere göre Hilton ismini hakediyor.Yazar,gazeteci ve politikacılar genel olarak burada kalmış;Hasan Hüseyin Korkmazgil gibi sol yazarlar,Bülent Ecevit gibi ortanın sağı politikacılar ve sağdan gazeteci,aydınlar.Ama ilgimi çeken diğer nokta da burada yatanların çoğunun bulvara ismi verilen Adnan Menderes döneminde yatmış olmaları.
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy7D9cZcCoBoqOii-FI7GVt8X-M8eewNgmAK9NmIvLsn6yvcv8vn2GAV-mR5jKtM-yHQTybN9H59nwrZNdJC5Hz-iFatwLZhooyz3XoPVxz4EdqHCQXI_beaJI_WCXrPD3fig_KIHh5lw/s1600/Foto%25C4%259Fraf279.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy7D9cZcCoBoqOii-FI7GVt8X-M8eewNgmAK9NmIvLsn6yvcv8vn2GAV-mR5jKtM-yHQTybN9H59nwrZNdJC5Hz-iFatwLZhooyz3XoPVxz4EdqHCQXI_beaJI_WCXrPD3fig_KIHh5lw/s320/Foto%25C4%259Fraf279.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHh6nvPBoXdKy-80YNigHiV11We0HK6Zn_n2fcB-l6TPmmE6xXKOZoNHrNbGA2J8YxI0ZHaMF8vY7lrA-qa13m48XYaizZ9YjHFipD57qbwVy4i9vZ4qm8wRi-f1i92N3IJGfPhXJC-zI/s1600/Foto%25C4%259Fraf278.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="317" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHh6nvPBoXdKy-80YNigHiV11We0HK6Zn_n2fcB-l6TPmmE6xXKOZoNHrNbGA2J8YxI0ZHaMF8vY7lrA-qa13m48XYaizZ9YjHFipD57qbwVy4i9vZ4qm8wRi-f1i92N3IJGfPhXJC-zI/s320/Foto%25C4%259Fraf278.jpg" /></a></div>
Cezaevini gezerken diğer insanların konuşmalarına belki istemeden ama aslında ve mutlaka isteyerek kulak misafiri olunmalı.Bir abinin “işte Necdet Adalı şurda alttaki köşedeki yatakta yatardı” demesini,birkaç Ayaşlı teyzenin Deniz Gezmiş'in hayatını anlatan yazıyı okurkenki “bak gızzz,bizim toprağımızmış” demesini yine aynı teyzelerin Erdal Eren'in hayat hikayesini okurken “pekte gençmiş”demelerini ve diğerlerini duymak gerek.Ve adi suçluların anılarını....Tekrar vurgulayacak olursak diğer ziyaretçilerin anlattıklarına kulak misafiri olmakta mutlak fayda var.
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8OTvOSNt2jmZr1sSHRksYQgYMIaffjLpFMkcg7zoTDfUPeVyk8tYDRD6r9LT1YpPH7OI8pQ0evxfrzFtG5Ptzs6WwXO8PC-_FGTXtZVdbM3qBvZStbhJrJd6BqwISrjFhbpwWDtnBUOM/s1600/Foto%25C4%259Fraf318.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8OTvOSNt2jmZr1sSHRksYQgYMIaffjLpFMkcg7zoTDfUPeVyk8tYDRD6r9LT1YpPH7OI8pQ0evxfrzFtG5Ptzs6WwXO8PC-_FGTXtZVdbM3qBvZStbhJrJd6BqwISrjFhbpwWDtnBUOM/s320/Foto%25C4%259Fraf318.jpg" /></a></div>
Çoğumuzun bildiği üzere Yılmaz Güney Duvar filmini,Ulucanlar'da kaldığı dönemde tanık olduğu çocuk bölümündeki isyandan hareketle Fransa'da çekmişti.Yıllarca yasaklıydı,Türkiye'de ilk gösterimi ise 90'ların başında Ankara Film Festivali'nde olmuştu,o da tek gösterimlik izin alınarak.Dün gibi hatırlarım salon tıka basa doluydu,filmden çıktığımızda bir süre ağzımızı açamamıştık.Ama beni daha çok etkileyen filme konu olan çocuk koğuşundaki tecavüz ve işkence olaylarından aynı sebeple filmi izlediğimden bir hafta sonra gazetede okuduğum bir haberdi;Keçiören Islahevi'nde çocuk mahkumlar işkence ve tecavüz olaylarından ötürü isyan çıkarmışlardı.Ve 20 yıl sonra bugün Pozantı Cezaevi'nde yaşananlar gibi.
İkiyüzlülüğün bir başka fotoğrafını koğuşları gezerken görüyorsunuz.26 Eylül 1999 Ulucanlar Katliamı olarak tarihe geçen olayların öncesindeki Hürriyet gazetesinin manşetlerini okuyorsunuz, "hapishane değil hücre evi" minvalindeki yazılar.Hani o tünel kazıyorlar diye devletin kendi hapishanesine girerek tünel bulamadan çıkan ama ardında 10 (on) insanın cesedini bırakarak çıktığı isyan bastırma girişimini (!).
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz1Y-VIHvWRJpuIb1cj7s57HZtnpvTzyHjb_-OHiVQKvOYsdwn8Bl7OPxV9vr_zXmhtwf7qGqxbvypGoZIflWbjSZW_qofsat71AZOJ99hwju4F9mhbg3jlmadE-PW84S5UpiNHqlg7D4/s1600/Foto%25C4%259Fraf321.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz1Y-VIHvWRJpuIb1cj7s57HZtnpvTzyHjb_-OHiVQKvOYsdwn8Bl7OPxV9vr_zXmhtwf7qGqxbvypGoZIflWbjSZW_qofsat71AZOJ99hwju4F9mhbg3jlmadE-PW84S5UpiNHqlg7D4/s320/Foto%25C4%259Fraf321.jpg" /></a></div>
Deniz'in,Yusuf'un,Hüseyin'in,Erdal'ın,Adalı'nın ve daha birçok insanın asıldığı kavağın gölgesindeki darağcının Devrimci 78'lilerin “o bizim hatıramızdır,vermezseniz çalacağız” tepkisinden sonra hücre içinde korumaya alınmasının trajikomikliği...
En son cezaevini müzeye dönüştüren belediyemizin oluşturduğu satış bölümünü geziyoruz.Muhsin Yazıcıoğlu,Nazım Hikmet kupaları,anahtarlıkları vs.Son günlerin haberi olan,aynı dükkanda Deniz,Yusuf ve Hüseyin'e ait malzemelerin ailelerinin itirazları sonucu kaldırılmasıyla ilgili belediyemizce görevlendirilen prezantabl arkadaşla sohbet etmek istiyorum;
Ben “Denizlerin ürünleri satılmıyor mu artık?”
Prezantabl satış sorumlusu “Yok,bir iki haber çıktı sonra kaldırdık.”
Ben “Ya kardeş yanlış anlama,senle bir derdim yok.Ama sence de tezat değil mi,sen devlet olarak adamları as sonra da burada kupasını sat”
Prezantabl satış sorumlusu “O ürünleri para kazanmak için değil insanlar istedi diye sayın başkanımız yaptırmıştı.Hiç bir karımız yoktu zaten,o haberi yapan gazeteci kadın kendi de aldı.”
Ben “haber yapmak için almıştır”
Prezantabl Satış Sorumlusu “Yok yok ben biliyorum,evinde kullanmak için aldı”
Ben “Peki”
Son olarak girişteki ziyaretçi defterine girişte veyahut çıkışta gözatılmalı...
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNZ-rYlzxkKY8zY9FmOhEgNCPGU2gAXCXPKaT_20ys72ORIf339qhNyy9wq5CR4_nafP5Cn-j7EwqEM0icfmNRLL2SnMv69DEiYtE9-0G-j56i0oz6t54eZSagVfKwQmWbwNYcGXwOObc/s1600/foto%25C4%259Fraf%25282%2529.JPG" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNZ-rYlzxkKY8zY9FmOhEgNCPGU2gAXCXPKaT_20ys72ORIf339qhNyy9wq5CR4_nafP5Cn-j7EwqEM0icfmNRLL2SnMv69DEiYtE9-0G-j56i0oz6t54eZSagVfKwQmWbwNYcGXwOObc/s320/foto%25C4%259Fraf%25282%2529.JPG" /></a></div>
Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-78651195882445199892012-05-06T14:32:00.000-07:002014-01-08T10:40:13.501-08:00Ankara'dan Arkadaş geçti....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYlKEiFX3dLwd8hhehb-a_L0i62IGff8dEwVeip_okKlZgXKjWSwoCykJg25VbN0ElUCuvuYtlMOw_1eMV6ZkqgYCFXlZrFmEPvRg0_xRzvMdsrXJ0Lfbd3yXYX4BoGpehOF_dVukS7NM/s1600/arkadas.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYlKEiFX3dLwd8hhehb-a_L0i62IGff8dEwVeip_okKlZgXKjWSwoCykJg25VbN0ElUCuvuYtlMOw_1eMV6ZkqgYCFXlZrFmEPvRg0_xRzvMdsrXJ0Lfbd3yXYX4BoGpehOF_dVukS7NM/s320/arkadas.jpg" /></a></div>12 Mart öncesi bir yurt baskını sonrası başı gözü her bir yanı siyah mor içindeydi.Günlerce baskın sonrası bu siyahlığı taşıdı,yıllarca ağrısını çekti.Toplumcuydu ve bir o kadar bireyciydi.Zeki Müren'i seviniz diyerek o gün bugündür isyankardır toplumun genel kabullerine.<br />
Bireyciliğinin yanında toplumculuğunun karşılığı olarak çektiği baş ağrılarının sonrasında bir gün,5 Mayıs 1973'te yol kenarında cansız bedeni bulundu. <br />
Bursa doğumluydu ama ve belki daha çok Ankaralıydı,Ankaralı Dört Dörtlük şiiriyle.Sakalsız Oğlanın Tragedyası.Aşkla Sana,Ferhat,Merhaba Canım,Pencere,Sevdadır ve diğerleriyle hep ışıktır hayatımıza. Arkadaş'ı okuyunuz,elbet seveceksinizdir.<br />
<br />
ANKARALI DÖRT DÖRTLÜK<br />
Ankara vurulmuş bileklerime<br />
Dumanlı hava, kurt kapanı, ciğerparem<br />
Yaşayanlar unutmadı geçen kışı<br />
Dumanlı hava, kurt kapanı, ciğerparem<br />
<br />
İlkyaz mı bu hani nerde Ankara<br />
Cılk yumurta akı kına yakısı<br />
Sürgün hızı sürgün hızı yürektedir<br />
Kavuniçi buğday tanesi, yanık yarası<br />
<br />
Koş bire doru at koş bire doru at<br />
Sürgün hızı yüreğime tak eder<br />
Ben böyle Ankara’yı neyleyim<br />
Sürgün hızı yüreğime tak eder<br />
<br />
Doymadım doymadım adını anmağa<br />
Oy benim canımın canı canım<br />
Doymadan doymadan Ankara’ya<br />
Oy benim canımın canı canımHakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-11046931933886779452012-04-22T16:22:00.000-07:002012-04-22T16:22:06.878-07:00Su Perileri ve Dalí<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrUrd5lS7X0LFiTI1osNlEKBzK2G7eI8uvEY5_GOgn_w0P2lqq4Tt9SHk4B1Zmkzwh_cCo1a_CMnauH-2RHId7Cohe30ljW3CARRlX-5xHPB600U7PtcIxgwE_e44FmLg96tVOZ-PVe44/s1600/superileri2.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrUrd5lS7X0LFiTI1osNlEKBzK2G7eI8uvEY5_GOgn_w0P2lqq4Tt9SHk4B1Zmkzwh_cCo1a_CMnauH-2RHId7Cohe30ljW3CARRlX-5xHPB600U7PtcIxgwE_e44FmLg96tVOZ-PVe44/s320/superileri2.jpg" /></a></div>
Şehrime Dali gelmiş duyarsız kalmak olmaz hesabı serginin olduğu Cermodern'e yol aldım geçenlerde.Doğrusu hiç gitmemiştim Cermodern'e; Google'ın haritasından Sıhhiye'de Adliye'nin arkasında olduğunu öğrendim.Her ne kadar Ankara'nın merkezi olsa da (bilen bilir) ıssız,pek bir yayanın kullanmadığı bir bölge.Salonun bulunduğu alana girdiğimde tanıdık gelen,geçmişten bir yerlerden hatırladığım heykel daha doğrusu heykelli havuz dikkatimi çekti.Hemen yaklaştım evet oydu,en son Tandoğan'da görmüştük kendisini.O gün bugündür ortalarda yoktu.Aslında 2 yıldır burdaymış kendileri,benim hatam kusura bakmasın.
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZA2q73A9fiwMrG2WC1KxF_tl8B8jyZPW4ydHnQn-HLgDUolho6HcNoouz7aKFQFupU2lAwPTsRRnt8375x6M6leYckF27JjChAA5ass6cc4Ilg-u1ToBLo5Gz7Bh28kahHVdHbfQwMs8/s1600/Su_perileri_ankara.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="189" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZA2q73A9fiwMrG2WC1KxF_tl8B8jyZPW4ydHnQn-HLgDUolho6HcNoouz7aKFQFupU2lAwPTsRRnt8375x6M6leYckF27JjChAA5ass6cc4Ilg-u1ToBLo5Gz7Bh28kahHVdHbfQwMs8/s320/Su_perileri_ankara.jpg" /></a></div>
Sergiyi gezdikten sonra tekrar yanına geldim ama fotoğraf çektiğim esnada üzerinden akan sular durmuştu ne yazıkki.Başkent Ankara'nın en eski tanıklarındandı oysa,ama hiç bir yerde rahat vermemişlerdi.1924'te Hacettepe Park'ına ilk gelişinin ardından Kızılay,Gençlik Parkı,tekrar Hacettepe,Tandoğan sonra İMG'nin depolarında 18 yıllık istirahat diyelim,saflığımızı korumak için.Tandoğan'da bilindiği üzere onun kaldırıldığı yerde Kütahya Porselen'in çaydanlığı mevcut.Elbette büyüklerimizin bir bildiği vardır,zaten heykel dediğin otoritenin,kahramanlığın timsali ya da çaydanlık gibi bir simge olmalıdır.Böyle periymiş,hele çocukların pipilerinden suların akması gibi gayri ahlaki durumlar sözkonusu olamaz.
Sözün kısası bir ziyaret etmekte fayda var kendilerini.
Hem Dali'yi de görmek lazım.Ayrıca ve şahsen mutlaka görülmesi gereken Dali'nin hayatını anlatan film gösterimi saat 10.00'da başlıyor her bir buçuk saatte bir tekrarı oluyor.Sergi 20 Mayıs'a kadar açık.Tam 10 TL,öğrenci 5 TL.
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAUfTopsoKFKZOQe5voVqhmpU-tKaWzaVkN36S5Uznw44vY8NltFX2uPdCFij3qo3v2Ot_0C0D3z8PyrmYVBLwc11qmU1BIKxqNUjzYv7iaoIaZ_JBFSL8ObFapLEe8sEDtC90YbT0lEU/s1600/Gala-ile-Aksam-Yemegi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="262" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAUfTopsoKFKZOQe5voVqhmpU-tKaWzaVkN36S5Uznw44vY8NltFX2uPdCFij3qo3v2Ot_0C0D3z8PyrmYVBLwc11qmU1BIKxqNUjzYv7iaoIaZ_JBFSL8ObFapLEe8sEDtC90YbT0lEU/s320/Gala-ile-Aksam-Yemegi.jpg" /></a></div>Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-14720378159989371052012-04-13T14:37:00.001-07:002012-08-26T03:07:06.434-07:00montör sabri<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8-qhjMXM-WI63MkPIFvrV6X-6x9Iow4WsCnE8zeXD4IJMEZoKnv5HJfDHsXN5pySvV9JOSZVcKJ3Maujn5KvZxK84p4TT0o79hDMZQ48Jis3ycGUqfE_FkpGmw5p0KDhoaMi-t9JIP2A/s1600/MsabriTurgutZaim.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="297" width="188" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8-qhjMXM-WI63MkPIFvrV6X-6x9Iow4WsCnE8zeXD4IJMEZoKnv5HJfDHsXN5pySvV9JOSZVcKJ3Maujn5KvZxK84p4TT0o79hDMZQ48Jis3ycGUqfE_FkpGmw5p0KDhoaMi-t9JIP2A/s320/MsabriTurgutZaim.jpg" /></a></div>
ben sabri,montör sabri derler arkadaşlar.
imalat-ı harbiye'de çalıştım yıllarca,bir çeşit montaj işiydi bizimkisi.ahhh ne yıllardı,zor yıllar bilmezsiniz...Cumhuriyet'in ilk yılları ama her an tekrar harbe girer miyiz endişesi...yokluk bir yandan,açlık bir yandan..ama başardık evelallah,üstesinden geldik...
ağırdı işimiz,iş çıkışı yorgun düşerdik.eve gitmek zor geldiğinden iki kadeh niyetiyle tutardım Kürdün Meyhanesi'nin yolunu.biz Kürdün Meyhanesi derdik ama gerçekte adı Yeni Hayat Lokantası'ydı.şairler,yazarlar felan da gelirdi amma velakin sanmayın öyle ahım şahım bir yer de değildi.Orhan Veli vardı bunların arasında benim en hoşsohbet olduğum.kış ayları ortada yanan sobanın etrafında kimi zaman şarabımızı az biraz paramız varsa lakin rakımızı yudumlardık.bu yazar,gasteci taifesinden midir nedir siyasi şubenin polisleri de eksik olmazdı burada.
sonra bir gün iş kazasına verdik ayağın birini.ama yine de tek ayakla da olsa gittik meyheneye,Orhan'la sohbete...
Oysaki hep ev ahalisi beklerdi beni,her sabah hanım "sakın akşam geç kalma.evde şeker yok,ekmek almayı da unutma" derdi erken gelmem için.
belki gerçekten yoktu evde şeker,ekmek bilmezdim.
her iş çıkışı kendime bugün eve erken gitmeliyim derdim.ama şeytan beni meyhaneye bırakırdı yine de...
<b>"Montör Sabri ile /
Daima geceleyin /
Ve daima sokakta /
Ve daima sarhoş konuşuruz./
O her seferinde,/
<< Eve geç kaldım >> diyor./
Ve her seferinde/
Kolunda iki okka ekmek."
Orhan Veli</b>Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-34632866297207875472012-04-13T13:41:00.000-07:002012-04-13T13:41:28.440-07:00Ankara Kabadayıları<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWVSp9rlyuWOwppl9hp01NgGoq6KFMIZCfkkw1JkGbU96Uq19VSi1eceAui30PeqSgISS9iV3NRl2h250WsseqgpX6S5mNoFWZMU7v47U_A_HNF2_1DU3UTgMxJXxt1op3zdc-bBC00M4/s1600/ankkabadayi.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 217px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWVSp9rlyuWOwppl9hp01NgGoq6KFMIZCfkkw1JkGbU96Uq19VSi1eceAui30PeqSgISS9iV3NRl2h250WsseqgpX6S5mNoFWZMU7v47U_A_HNF2_1DU3UTgMxJXxt1op3zdc-bBC00M4/s320/ankkabadayi.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5505955206616210898" border="0" /></a><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"></span></span><br /><br /> <meta equiv="CONTENT-TYPE" content="text/html; charset=utf-8"> <title></title> <meta name="GENERATOR" content="OpenOffice.org 3.2 (Linux)"> <style type="text/css"> <!-- @page { margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } --</style><div style="text-align: justify;">Yağcıoğlu Fehmi Ağa gecenin karanlığında evine doğru giderken yol kenarında sızmış haldeki Kalburcu Hüseyin Ağa'yı farkeder.Yerde yatan hasmına doğru eğilince arkadaşı seslenir hemen;<br />-İşte tam zamanı,çek bıçağını bitir işini.<br />Fehmi Ağa ise;<br />-Ağalık,hasmına böyle kendinde değilken bıçak çekmek değildir diyerek onu sırtlar ve evine götürür.<br />Kalburcu'nun anası,kapıda oğlunu Fehmi Ağa'nın sırtında görünce oğlunu öldürdü sanarak feryadı koparır.Fehmi Ağa telaşlarının boşa olduğunu anlatır ve Kalburcu'yu anasına baygın bir şekilde teslim eder.Kalburcu sabah kendine gelmesiyle eve nasıl geldiğini öğrenir ve aracıların da yardımıyla o dönemin iki yiğidi barışır.<br />Ankara'nın ilk kabadayıları seğmen geleneğinden gelen bu kişiler olarak bilinir.Osmanlı'dan gelen seğmen,efe geleneği cumhuriyetin ilk yıllarına kadar sürer.Ardından 1940'lı yıllarda kabadayılık ortaya çıkar.İlk dönemlerinde kabadayılar genelde kahve işletenler veya küçük esnaflar arasından çıkmıştır.Her birinin uğraştığı bir işi vardır.Mahallenin bıçkın delikanlıları olan bu insanlarda mahallenin namusunu koruma,zayıfları kollama,muhtaça yardımcı olmak gibi olumlu özellikleri vardır ilk dönemlerde.<br />Ankara Kabadayıları kitabının yazarı Halil Soyuer şöyle tanımlar kabadayılığı;<br />“Kabadayılık olgusu,hiçbir dönemde ve hiçbir zaman,bulunduğu yöre insanlarına zorla hükmetmek,kendisine zorla çıkar sağlamak,şundan bundan haraç almak,vatandaşın ırzına namusuna göz dikmek eylemi değildir.Kabadayı insan,her zaman ve her ortamda özü sözü bir,kıçı başı oynamayan,haksıza arka çıkmayan,hakkın ve haklının yanında olan insandır.”Ama ne var ki kabadayıların bu olumlu özellikleri ilerleyen yıllarda hızla bozulacaktır.<br />Ankara'da mahalle olarak kabadayıların çıkış yerleri genellikle;Altındağ,Atıfbey,Kayabaşı,Çinçin,Yenidoğan,Aktaş ve Hacettepe'dir.Özellikle “yiğidin harman olduğu mahalle” Hacettepe biraz daha ön plandadır her zaman için.<br />1940lı yılların bazı önemli isimleri ise Kabadayı Mehmet,Sarı Veli,Kürt Cemali,Boşnak Muharrem,Karagöz Kemal sayılabilir.Her birinin mutlaka değişik hikayesi vardı elbet.Bu dönemin hızlı kabadayılarından olan ama aynı zamanda sıkı dost olan Kabadayı Mehmet ile Sarı Veli'nin arası bir gün bozulur.Sarı Veli,Kabadayı Mehmet'in hapse girerken kendisine emanet ettiği silahı kumarda kaybeder.Kabadayı Mehmet bunu öğrenir ve hapisten çıktığında Sarı Veli'yi öldürür.Bu cinayetle artık kabadayılık ortamı bozulmuştur.Bir süre sonra ise yine Kabadayı Mehmet ile Altındağ'ın ünlü kabadayısı Kürt Cemali ile arasında anlaşmazlık olur.Bu iki ismin de olduğu bir ortamda çıkan tartışma ve sonrasında çıkan kavgada elektriklerin de kesilmesiyle nerden geldiği yıllarca ortaya çıkarılamayan,kimin sıktığı bilinemeyen kurşunlarla Kürt Cemali öldürülür.Kürt Cemali'nin yakınları Kabadayı Mehmet'in tarafında bulunan Dündar Kılıç'ı suçlar.Dündar Kılıç yıllar süren baskılara dayanamayarak hapis yıllarından sonra ailesiyle İstanbul'a yerleşmek zorunda kalır.Kabadayı Mehmet ise Ankara sokaklarında Kürt Cemali'nin akrabaları tarafından öldürülür.<br />Özellikle Altındağ insanı tarafından çok sevilen Kürt Cemali yıllarca unutulmaz.Adına ağıtlar yakılır ve Nuri Sesigüzel'in okuduğu bir plak bile yayınlanır.<strong></strong><br /><strong>Ankaralı Kürt Cemali'ye Ağıt</strong> </div><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">Kaderim böyleymiş, ağlama anam<br />Cemalin boyandı al kızıl kana<br />Dört tane yavrumu bıraktım sana<br />Layikmidir felek bu ölüm bana<br />Ben ölürsem bağlatmayın başımı<br />Arkadaşlar diksin mezar taşımı<br />Annem silsin gözlerimin yaşını<br />Dertli yazın mezarımın taşını</p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">Söz-Müzik=Nail Bayşu</p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">Haldun Taner'in yazdığı Keşanlı Ali Destanı'ının da kahramanı Kürt Cemali olduğu söylenir.Haldun Taner artık dönemin koşullarından mıdır bilinmez Kürt Cemali'dir demez olay kahramanına ama oyuna konu olan olayın Altındağ'da geçtiğini kabul eder.</p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">Dündar Kılıç'ın bu döneme ilişkin şöyle bir demeci vardır;“Allahımı inkar edeyim,bizi öldüreni o zamanlar rahat Ankara'ya vali yaparlardı...Hem de alkış tutaraktan..”</p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">1970'lerde itibaren artık kabadayılık ortamı bitmiştir ve babalar (!) dönemi başlamıştır.Ülkedeki şiddet ve yokluk ortamından faydalanmak isteyen bu babalar silah tüccarlığına ve kaçakçılığına başlar.Mahallelinin namusunu koruyan,garibanın elinden tutan zamanın bıçkın insanlarının bir kısmı artık haraç toplayan,uyuşturucu ve silah tüccarlığı yapan insanlar olmuştur.Bu şekilde bozulmayı gururuna yediremeyenler ise bir kenara çekilmiştir.</p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">1980 darbesiyle silah tüccarlığı,kaçakçılık vs yapan babalar (!) devri de sona erer.Bundan sonra ise mafya çetelerinin dönemi başlamıştır artık.</p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">“Son kabadayı” olarak nitelenen İskender Çolak ise bir roportajında kanunsuz,ahlak dışı işlerle uğraşan,haraç toplayan çoğu yeni yetme bu kişilerin kabadayı,delikanlı vs olarak nitelendirilmesine isyan etmiştir.Hatta televizyon dizilerinde bu tip insanların ön plana çıkarılmasına çok kızar;</p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color:#000000;"><span style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent;">“Delikanlı dediğin kendine güvenir. Öyle yanına 5-10 kişi al, silahlı gezdir, bunlar çok ayıp şeyler.</span></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color:#000000;"><span style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent;">Delikanlının asıl silahı iyiliktir. Silah, sadece onur ve haysiyet için çekilir.” der Son Kabadayı İskender Çolak.</span></span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">Kaynaklar: 1-Soyuer,Halil-Ankara Kabadayıları</p><p style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">2-Uçak,H.İbrahim-Kebikeç,Yıl 2000 Sayı 9</p><div style="position: absolute; left: 486px; top: 1524px; width: 30px; height: 22px; display: block; opacity: 1; z-index: 9999; cursor: pointer; background: url("data:image;base64,iVBORw0KGgoAAAANSUhEUgAAABYAAAAWCAYAAADEtGw7AAAAGXRFWHRTb2Z0d2FyZQBBZG9iZSBJbWFnZVJlYWR5ccllPAAAArhJREFUeNq0lU1PGkEYx2fnbYFFqC+1iWhF0RgRGkqaYEx69qgHjf0S9SO036MnT156MMbPgJCUmLTSJrYNVFMvvRiXV1dh+8wy207GrUkPLPlnmX35zZ9nnv+A0JAO44HrqrB2vw9yNT0IVmFEk/+sgPQ03ZuABkCxBDF5n8kxVtwK2C3oTp578ro/8T0wVmDWq52dZ5lMdtuyrNVwOJREhoFubro/2u1O+fT09P3+/v4neK6lTOKXyHOiQzkouvt6d2NqaurtwkLqZTaz8mRuft5Mzad4cjY5zhhN9/vu6vN87rpUKtW1ciAVrEJDW1tb+emZxJv19fXFRCIRAsc4EokYJjeNUCSMZ6Zn2NLS0qN6rbb4eHLyY7Va/aUvJlYcEx+ey+W2oQTJ0dFRNhIdQQBFpmkiDvLOIRNNTIyzQqGQzOfz29IQVRdZB4vaMnBYWEmnuSWAABEaQDkC14gz7o0z2SyPWtGC/54Kpkop/LaiAJ6Nx+OEEIoIJYgSgogiLM4Yo7GxMWJZkVnF7Z/uCeoKjGH1OeeIMgALuARhAsKD7wZ8d/suMjD2jWE1Fzgodu1O58JxnB5nJmKcIcYGohQmo9RzbMCnYTd67Vb7Ioihgl3Zh/1ms1n5+u27I6CcSueee3Bq/A1r9XPVsZuNiv+e2m56moTuyuXyYaXy4dxu2LeixgQPHKrH1dXVbblUOi8dHx/KcPTUBOoB8brj7OzsOr28bNdq9TnXda1YPG5Am3lk27Z7Jycn3aOjo/rPy8t3e3t7x3C5A7pR4u0aQQEBhUWkNzc302traxuxWOyFFbWeCtetZuuiAT+/WCweHhwcfJGRFuAuyPGjbfwj0iEpU46DNiFHuuzqUOGYKgvnKrsW0sZUA/u7mqOXIGh3c5WX/Afu/nPbdIe+0Q/tr2lox28BBgBARwD6fd1xxAAAAABJRU5ErkJggg==") no-repeat scroll 0% 0% transparent;" id="budaneki_icon"><span style="background: url("data:image;base64,iVBORw0KGgoAAAANSUhEUgAAAAwAAAAVCAYAAAByrA+0AAAAGXRFWHRTb2Z0d2FyZQBBZG9iZSBJbWFnZVJlYWR5ccllPAAAAZFJREFUeNqUU11qAjEQ/pLdWihSC2V9KmV7guIN2gN4KV989Bpt2QvYM1jsCQT7KIiiC9JNN9OZJPv3UurAZ8zMl/n5slHwphkXjMuwajRmGYbxLasKwSvGDeOW0Q+HKhNyztgy9ghZ7xhP9IdJPPBwzXikf5jwqt775KoTyC8IW3T8zNP1wJzA5eCf17cXTCYTJlm0/cKr1SCyIBckzOfvGAwGIMenAFvL6bUjH5xOpxgOhxiNRlh8LJBlGTabjYtXlogCRVGQMYZ2uz3NZjNarVZk2FcUxvklLry4aSmUtiXyPAcTOCtBySSt7HHTkoXc4uFwcAestWEudqpGuBitIWSsY35Er9cL1cgLSsol6xwoOaMK3iiKXAWBZzZtxR1ZOW5LC629eObHINKRJyh0ZSUmypDpQ4o0TXE6nbBef2H5uXR+iXdbIqpuE+PxGMq3znbvW2vN4L53ElWkciCKnCTD1nvfZVx972Uri5z0RKr3wXIdXtI2SZJnubRKnZJs/V/8Ehfe2S9OnfumfwUYAHLBUQ1Df82GAAAAAElFTkSuQmCC") repeat scroll 0% 0% transparent; float: right; position: relative; width: 12px; height: 21px; left: 0px; opacity: 0;" id="budaneki_t_icon"></span></div>Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com183tag:blogger.com,1999:blog-9155127083091343473.post-50059258824934680742012-04-13T09:18:00.009-07:002012-04-16T15:01:47.560-07:00Sümela,Artvin,Kars,Doğu Ekspresi,vd.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2SypIL-AbXlREDkDGflJ2hSUS7hshgYbUUhdOJEe-JDb3WEO6cud1ZU0r0s_eJE1-H2qyQc9JpdNSjW0FxDUahYmBw3aaZ7E0X8o9r8dbzxi50UAIc0Yemu6eSHV_dAkFIGaZWK6uT9k/s1600/sumela.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 240px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2SypIL-AbXlREDkDGflJ2hSUS7hshgYbUUhdOJEe-JDb3WEO6cud1ZU0r0s_eJE1-H2qyQc9JpdNSjW0FxDUahYmBw3aaZ7E0X8o9r8dbzxi50UAIc0Yemu6eSHV_dAkFIGaZWK6uT9k/s320/sumela.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5730981744991000018" /></a><br /><br />1.Gün<br />Yolculuk Cuma gecesi Ulusoy Turizm'e ait otobüsle başladı.Şoförlerin de Trabzonlu olduğu otobüse girişim,aslında Karadeniz'e de ilk adımım olmuştu.Ordu ve Giresun boyunca hasadı yapılan fındıklar kurutmak için dışarıya serilmişti.Sabah 9.30 gibi Trabzon'a indim ve zaman kısıtlı ve etap uzun olduğu için ilk hedef olan Sümela'ya gitmek için Maçka minibüslerinin kalktığı yere geldim.Gidiş-dönüş 25 tl ama sayıca fazla olunursa pazarlıkla daha düşük fiyata gidilebilir ya da Maçka'da indikten sonra otostopla gidilebilir.Trabzon Maçka arası 29 km,Maçka Sümela arası ise 17 km ama daha dik bir yola sahip.Tesislerin olduğu ilk bölge ile kilise arasında 2 km yol var.Tesislerden kiliseye patika yoldan veya araba yolundan çıkılabilir,her iki yol da oldukça dik.Ama araba yolu çok dar ve riskli,iki araba zor sığıyor ve virajlar oldukça tehlikeli,çünkü bir taraf uçurum.Bizim minibüsün şoförü kiliseye kadar bizi çıkarıyor,dönüşte patika yoldan 15-20 dakikada inersiniz diyor.Arabada benden harici Sümela'yı gezmeye gelen iki kişi daha var.Bunlardan Muşlu,İslamcı Kürt arkadaşla beraber kiliseyi ve civarını gezmeye başladık.Ve kimi zaman birbirimizin fotoğrafını çektik.Sümela'nın bir kısmı tadilat nedeniyle kapalıydı.Muşlu arkadaşla Sümela'da olduğu gibi Anadolu'nun diğer yerlerindeki kiliselerde figürlerin yüzlerinin karalanması üzerine tartıştık.Tavandaki resimler ve ortalama bir insanın uzanamaycağı kesimdekiler bozulmamıştı,neyseki.Kilise merkezden oldukça uzakta kayalık bir kesimin doğal yapısı üzerine kurulmuştu.Kilise içerisini gezdikten sonra yaklaşık 2 km'lik ormanın içinden iniş yoluna geçtik.Şoförün söylediği gibi yaklaşık 20 dk çok güzel bir patika yoldan sonra aşağıdaydık.Aşağıdaki buluşmadan sonra Trabzon'a doğru yola koyulduk.Yolda Maçka civarında yapılan HES çalışmalarıyla ilgili şoförü biraz yokladım,o da tepkiliydi.Sularımız azaldı dedi,hatta Trabzonspor'un denize dolgu olarak yapılacak stadına da tepkiliydi.Trabzonspor'u sahiplenmek gerçekten bölgede çok farklı.Fabrikalar,arabalar,binalar bile kimi zaman bordo-mavi.<br />Trabzon'a varıştan sonra hemen Hopa otobüslerine bindim,yarım otobüs denilenlere.Otobüsün çoğu hat üzerinde inecek Kradeniz insanlarından oluşuyordu ama zamanla bu profil yerini Türkiye'ye gezmek veya çalışmak için gelen Gürcistanlılara bıraktı.Karadeniz sahil yolu öncesini bilmiyorum ama belli ki deniz kenarı keyfini bitirmiş.Hopa'ya kadar deniz kenarında oturulacak mekan sayısı parmakla sayılacak kadar az.Arsin,Ardeşen,İyidere,Fındıklı,Pazar,Rize Merkez,Arhavi gibi sayısız yerleşim yerini geçtik.Fındıklı yol boyunca en güzel yerdi.Rize'ye tam girişte günlük güneşlik olan hava yerini kara bulutlara bıraktı.Aklıma Rizespor'un maçları geldi,ki ne zaman maçlarını televizyondan izlesem sağanak yağış olurdu.Rize'ye girdiğimizde de yağmur başladı ve çıkışımızla yağmur bitti,Karadeniz gezim boyunca da bir daha yağmura rastlamadım.Hopa'ya yaklaştıkça da otobüsteki çoğunluk Gürcü kimliğinin eline geçti.Hopa'ya yaklaşık 6 saat sonra vardım.İlçe Ramazan dolayısıyla durgundu.Biraz dolaştıktan sonra yemek için bir lokantaya oturduğumda iftar saatinin yaklaştığını anladım.İftarını açmak için lokantaya gelenlerle ezan saatini bekledim.O esnada aynı masadaki Hopalı birkaç kişiyle kalacak otel hakkında bilgi aldım ve dolayısıyla yemek sonrası ilçenin belki de tek İslamcı oteli Huzur Otel'e kalmak için gittim.Otel 35 tl,tuvaleti ve banyosu var ama tuvaleti arızalıydı.Denize sıfır oteldi bunun yanısıra.Söz arasında pek tavsiye edebileceğim bir otel değil.Sabah otelden çıkışla birlikte merkezdeki parkta tost eşliğinde kahvaltımı yaptım.Daha sonra ise Hopa'ya bağlı Kemalpaşa'ya gittim.Hopa'da olduğu gibi Kemalpaşa'da da Türkçe,Gürcüce ve Lazca konuşmalar birbirine karışıyordu.Biraz merkezi gezdim sonra ise sahil boyunu dolaştım.Sahili çok güzel,bir yandan denize sıfır çay tarlaları diğer yandan denize girilecek yerleri olsun çok güzel.Devletin yasal biber gazıyla öldürülen Metin Lokumcu için Hopa ve Kemalpaşa'daki yazılamalar dikkat çekiciydi.Sahile paralel Gürcistan'dan günübirlik alışverişe gelenler için daha çok deterjan veya giyim eşyası satan dükkkanlar sıralıydı.Kemalpaşa gezisinden sonra Hopa'ya dönüş ve ardından Artvin'e yolculuk başladı.
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAOXmJQajx81zGamB3lx6NqQGd77dgw6gzbX1SDvCg58f5W3wfrIrI33y3N8L0bF9aKAPRvu98u9WwnwUMY5vzInM-9_5QFQZ2m6IoROigX3Cnefg7QKsyHBQ_bATq-gLQmF40KZgd1zk/s1600/mlokumcu.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAOXmJQajx81zGamB3lx6NqQGd77dgw6gzbX1SDvCg58f5W3wfrIrI33y3N8L0bF9aKAPRvu98u9WwnwUMY5vzInM-9_5QFQZ2m6IoROigX3Cnefg7QKsyHBQ_bATq-gLQmF40KZgd1zk/s320/mlokumcu.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5IZv6RVSB9_QtJYDhteUCwYgqd1L5dZarHd0EBTmRw2qfDzAslMgSzWBP8LF2FWSoyT_yYN544D-Raa4_n5S0O8zOgyg5jhtF4qoSPGXMQ13VlbtJIAjPZU-DO1Fsnn-rWqCaoeS1Sog/s1600/hes.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5IZv6RVSB9_QtJYDhteUCwYgqd1L5dZarHd0EBTmRw2qfDzAslMgSzWBP8LF2FWSoyT_yYN544D-Raa4_n5S0O8zOgyg5jhtF4qoSPGXMQ13VlbtJIAjPZU-DO1Fsnn-rWqCaoeS1Sog/s320/hes.jpg" /></a></div>
<br /><br />2.Gün<br />Hopa Artvin yolu çok güzel.Geride Hopa'yı ve denizi bırakarak,sıfır rakımdan ilk defa gördüğüm o kadar dik,sıra sıra dağların arasında yeşilliğin içinden yolculuğun keyfini çıkarıyorum.Ama HES'lerin tahribatı burda da çok belirgin,güzelim dağları ortasından bir bıçak gibi yaran beton kanallar...Borçka'yı tam geçtiğimizde şoför birden arabayı sağa çekiyor "ilerde maliye varmış,bilet kesmem lazım" şoförün bilet kesme gayreti yaklaşık 30 dakika kadar sürüyor.Her birinin saati farklı,tarihi yanlış olarak,yolcuların bırak biz yazalım veryansınlarının da etkisiyle en son kendisi de bıkıyor aman ne olursa olsun diyerek yola devam ediyoruz.<br />Artvin garajında iniyoruz,şehir merkezi yukarda.Zaten tüm şehir dağın yamacına kurulmuş,yollar çok dik.Düz 50 mt bile bir yol yok neredeyse.Merkezi turluyorum biraz,bir yandan kalacak uygun fiyatlı bir yer arıyorum.Bir kafede mola veriyorum.Artvin bölgesinde çaylar süzgeç kullanmadan,çayın kendisiyle geliyor.Gelen çayı beğenmeyen bir müşterinin şikayeti ilgi çekici "ha bu bardağın dibi görünüyor" diye çayın değiştirilmesini istiyor.Ramazan ayı olmasına rağmen şehir hareketli,kadınların da sosyal hayatta aktifliği dikkat çekici.Ardından sabah Kars'a gitmek için Lüx Karadeniz Seyahat'ten biletimi alarak otele geçiyorum.
<br />3.Gün<br />Sabah Lüx Karadeniz'in otobüsüyle yola devam ediyorum.Otobüs dolu,yolcuların hepsi bayram öncesi evine varma telaşında.Yolcu profili de köylerine gitmeye çalışan Artvinliler ve bölgede çalışan Ardahanlı Kürt işçilerden oluşuyor genellikle.Yolcular şoförün uzun süre mola vermemesinden şikayetçi,diğer yandan da indir bindir oldukça yolcu profili Artvinliler'den Kürt işçilerin çoğunluğuna geçiyor.Gariptir ki kendi bölgesinin insanına karşı agresif davranan şoför giderek naifleşiyor.Artvin-Şavşat yolu güzel olduğu kadar bir o kadar tedirgin edici.Kimi zaman tek aracın geçebildiği,etfanızdaki dik dağlardan her an taş,kaya düşebileceği korkusuyla giderken kışın kim bilir nasıldır bu yollar diye düşünüyorum.Bir süre sert,keskin sıra dağların arasından çıkıyoruz,artık Ardahan sınırlarındayız.Geniş ovalar ve otlayan sığır sürüleri uzaktan güzel görüntü oluşturuyor.Ardahan'dan çıkıp Göle'ye vardığımızda yolcuların çoğu inmişti.Otobüste kalan 3-5 kişiyle yola devam ediyoruz ve akşam saatlerinde Kars'tayız,hiç bu kadar uzun süreceğini tahmin etmemiştim.Oysaki haritadan yol kısa gözüküyordu.Otogar'dan inişle merkeze doğru yürüyorum,bir yandan da yarın Ani Harabeleri'ne gitmek için araşatırmalara başlıyorum.Harabeler Ocaklı köyünün sınırındaymış,her sabah köye servis oluyormuş ama yarın bayramın ilk günü olduğu için minübüsler çalışmaz bilgisini alıyorum.Sağ yanımda Kars Kalesi'ni izleyerek merkeze yürümeye devam ediyorum.<br /> Yeni Otel'de kalmaya karar veriyorum.Banyo tuvalet ortak fiyat uygun,temiz ve güvenli.Otel işletmecisi Volkan'dan ve çalışan Barış'tan Ani Harabeleri'ne nasıl gidebilirim diye bilgi alıyorum.Turistleri götüren birinden bahsediyorlar ama o nekadar fazla istese de 30 tl'den fazla vermemem yönünde uyarıyorlar ya da dolmuşla çevre yoluna çıkmamı oradan otostopla gidebileceğimi söylüyorlar.Neyse adamla telefondan görüşüyorum uçuk bir ücret söylüyor ben olmaz deyip kapatıyorum.
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqmDpIrGwLPq6fEOmPl8byrCxt4jBgZ_UDnwThDS7poG6U-fih6MXND5J4bfssXqPqEyH44M0xjyIHPfaZPc3Sg-ATV95oUezMw0GdBvYBC_NXA-FEOZxsuSS3J65n_xVf3HXCcvPCTnU/s1600/ani.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqmDpIrGwLPq6fEOmPl8byrCxt4jBgZ_UDnwThDS7poG6U-fih6MXND5J4bfssXqPqEyH44M0xjyIHPfaZPc3Sg-ATV95oUezMw0GdBvYBC_NXA-FEOZxsuSS3J65n_xVf3HXCcvPCTnU/s320/ani.jpg" /></a></div>
<br />4.Gün<br />Sabah tam dolmuşa binecekken bir daha arıyor neyse anlaşalım hesabı 30'a anlaşıyoruz,ama diğer yolculara söyleme diyor.5-10 dakka sonra geliyor,bir otelden Güney Koreli bir kadın turist ve belki de Kars'ın en salaş otelinden Gil'i alıyoruz.Gil'in kaldığı otel sahibi (artık ne kadar otel denirse) anahtarı kendisine teslim etmiş bayramın ilk günü nedeniyle köyüne gitmiş.Bizimki belli ki yeni duştan çıkmış saçlar ıslak,kahvaltı da etmemiş.Neyseki cebimde akşamdan kalma az miktardaki tuzlu fıstığı kendisine vererek Türk misafirperverliğini gösteriyorum.Rehber şoför karışımı abi tam buraların kurnazı olduğunu belli eder hareketlerine devam ediyor,aman yiğenim ne ücret ödediğini söyleme diyor.Neyse gittiğimizde Gil'e söylüyorum ve bunun bizim buralarda olağan olduğunu,makul karşılaması gerektiğini kıt İngilizcemle anlatıyorum,o da kıt Türkçesiyle anlamış gibi yapıyordu.Gil Avustralyalı,orda psikoloji okumuş burda Türk-Ermeni sorunu araştırmak için gelmiş.Bunu öğrenince çocuğa inceden ayar oluyorum,size mi kalmış sorunumuz gibisine.Güney Koreli abla depresif görüntüsünün hakkını vererek Ani Harabeleri'ne vardığımızda yalnız gezeceğini söylüyor.Ben de Gil ile takılmaya devam ediyorum.Ani Harabeleri doğa güzelliği açısından tek kelime ile muhteşem bir yerde,Arpaçay ile ayrılmış Ermenistan sınırında.Karşıda Ermenistan sınır karakolu biraz daha uzakta Ermeni köyleri.İnsan tabi düşünmüyor değil,yüzyıllarca birlikte yaşayan insanlar nasıl böyle keskin bir şekilde ayrılıyor diye.Ani Harabeleri mutlaka görülmesi gereken bir yer.Son birkaç yıla kadar askeri bölge diye gezilmesi yasakmış.Geriye kalan binalar adı gibi her ne kadar harabe gibi olsa da mutlaka görülmeli derim.<br />Gil,depresif Güney Koreli ablamızla birlikte Kars'a dönüyoruz.Öncesinden bahsetmediğim rehber-pazarlamacı abimizin görevi devrettiği yiğeni şoför arkadaş Güney Koreli depresif ablamıza du yu spik ingliş diye askıntı olmaya devam etti yol boyunca,içinden "lan şu İngilizceyi bi çözseydik" özeleştirisini anlamamak elbet mümkün değildi.Neyse şehre vardık bizim Gil'e verdiğim tuzlu fıstıklar etkisini tamamlamış olsa gerek ucuzundan tavuk dönerciye oturuyoruz.Dürüm 3 tl ama ben büyükşehir deneyimi olan biri olarak servis isteyelim ekmeğe dayanırız diyorum,arada en fazla 1 tl oynar diyorum.Ekmeğe dayanıyoruz elbet ama hesabı isteyince 7,5 tl yazmış her servise.Yani abi diyorum bu fiyat biraz orantısız değil mi deyince de abide üzgün bir hava oluşuyor,bu sefer ben de dediğime pişman oluyorum.Hesabı ödeyip çıkıyoruz Kars Kalesi'ni gezmeye.Kars Kalesi şehrin en hakim yerinde,Kars'ın her yerini görebiliyorsunuz.<br />Kale gezisi ardından Kars'ın birkaç meyhanesinden birine oturduk.Ben gezi öncesinde olsa gerek,gezi boyunca ve tüm gün gün boyunca Doğu Expresi ile gece başlayacak uzun yolculuğumu hesap ederek dayanıyorum biraya.Epey bir süre meyhanede takılıp otele dönüyorum arkadaşlarla vedalaşıyorum ve gara doğru yol alıyorum.Tren hazır yolcularını bekliyor,ben yedek içkilerimle örtülü kuşetli yerime geçiyorum.Kafam da epey bir güzel olduğu için eşofmanımı giyerek yatış pozisyonu aldığım esnada biletçi amca giriyor içeri,"biletiniz beyfendi" diyor uzatıyorum bileti.Amca önce bilete bakıyor sonra bana bakıyor "sizin bilet yarına" demesiyle ufaktan yaygara koparmaya çalışıyorum ama amca çok sakin ve kibar bir şekilde "bence inin yolda sorun yaşarsınız" demesiyle,hayal kırıklığı eşliğinde yarınki uzun yolculuğu tekrardan düşünmenin karamsarlığı çöküyor bir anda üstüme.Gar'ı terkediyorum ama bu sefer de Kars'ın arka sokaklarında kayboluyorum,sarhoş bir şekilde bir askeri bölgenin yanından geçerken ışıktan yürümeye çalışıyorum,nöbetçi kulesindeki askerle inceden kesişerek.Ve tekrar otele dönüyorum,durumu izah ederek.
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpj61ncA0UUGeqIoda8mFx4xZ5ZtwOWu_CcrI55x0BZug_GRzZEnPBh0Z4j0c5i6w1jboqcVAdTfOzRTmQ8QQuBanCgnlnkV4lIy3Xe_S3TWLAa2Es9RSlb8ue3PZtNucYcND4f-5Gd1I/s1600/kars.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpj61ncA0UUGeqIoda8mFx4xZ5ZtwOWu_CcrI55x0BZug_GRzZEnPBh0Z4j0c5i6w1jboqcVAdTfOzRTmQ8QQuBanCgnlnkV4lIy3Xe_S3TWLAa2Es9RSlb8ue3PZtNucYcND4f-5Gd1I/s320/kars.jpg" /></a></div>
<br />5.Gün<br />Beklenmedik gezinin uzaması durumuyla tekrardan geziyorum Kars'ı.Yaklaşık otuz yıl süresince Rusların işgali sırasında yapılan muhteşem sanat eseri binaları tekrardan inceliyorum.Orhan Pamuk'un Kar kitabında tasviriyle birebir örtüşüyor Kars;uzaklık,umutsuzluk,karamsarlık.Oysa ki çok güzel bir şehir.Çok çeşitli etnik ve mezhep yapısıyla ülkemizde sanırım tektir;Terekeme,Türk,Kürt,Azeri,Malakan (bknz.Deli Deli Olma filmi),Alevi,Sünni vs.Bir de dikkatimi çeken benim rastlamadığım veya kaçırdığım başbakan Erdoğan'ın İstanbul-Kars arası hızlı trenle 7 saat olacak açıklaması.Gerçekten 3-4 yerde rastladım aynı muhabbete,söze müdahale edesim geldi siz uzaktasınız,uuuzaaaktaaaa diye ama yapamadım.Gerçekten inanmışlardı,bozmak istemedim.<br />Akşam oldu yine Yeni Otel'de işletmeci arkadaş ve Barış ile yeniden yeniden muhabbet ettim.İşletmeci AKP'li arkadaş belki üçüncü sefer geçen sene yaptığı Napoli seyahatinden bahsetti,Digorlu Barış ise polislikten başka geleceğini kurtacak bir iş olmadığından bahsetti.Ben her ne kadar Barış'a kendi insanlarına mı saldıracaksın minvalinde tuzu kuru karşı çıkışıma ve şaşırarak kendi arkadaşlarının da aynı tepki verdiğini söyledi,ardından ise haklısın diyerek tatlıya bağlamaya çalıştım,sanırım.Tekrar vedalaşmanın ardından bir daha Gar'ın yolunu tuttum.
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYa7_y59FEKV9gyTaWptGYw8E067go5s4sdxb9APTT5jGDi6ZkxncaDvOfF42xqkbXXmiG2iYBWM0K7TyiEnrGUpGxAg3g1Xd4WuhDQ1Q5ctbjzEhvbFAg4GhNu8I5Lwh9gRnRrzXB25o/s1600/kemah.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="240" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYa7_y59FEKV9gyTaWptGYw8E067go5s4sdxb9APTT5jGDi6ZkxncaDvOfF42xqkbXXmiG2iYBWM0K7TyiEnrGUpGxAg3g1Xd4WuhDQ1Q5ctbjzEhvbFAg4GhNu8I5Lwh9gRnRrzXB25o/s320/kemah.jpg" /></a></div>
<br />6.ve 7.Gün<br />Bu sefer emindim kendimden.Biletçinin kontrolüyle en fazla 20-30 kişinin olduğu Doğu Expres'te yolculuk başladı.Tahmini süre 32 saatti.Sabah güzel manzaraları kaçırmamak için erkenden 7'de uyandım.Erzincan'a doğru yaklaşmaktaydık,tren hala boş sayılırdı.Örtülü kuşetli odamdan çıkarak yemekli vagona geçtim,bir yandan Mercan dağlarını ve ardından Munzur'u izleyerek.Ardından Erzincan ve sonrası Sivas'a kadar manzara çok güzel.Sivas'ta trenin dolmasıyla yemekli vagona yerleşmem biroldu.Ama aksilik işte tüm tren boyunca bir tek yemekli vagonda elektrikler yoktu.Yemekli vagonun vefakar tek garsonu rakımı soğıtmayı başardı,kısıtlı mezelerle tren yolculuğunun en keyifli saatleri başlamıştı.Günün yavaş yavaş ağarmasını izleyerek,elektriğin olmadı bir ortamda bozkırdan geçiyorduk bu sefer.Hava tamamen kararınca vefakar garson,ortamı bira şişelerinin üzerine yerleştirdiği mumlarla aydınlatmayı bildi yine de.Rakı bitince odama (!) geçtim.Sabahın ilk ışıklarıyla tuvalette kaçak günün ilk sigaralarını içerek Ankara'ya girişi izledim,tahmini 32 saat ama gerçekte 36 saatin ardından.Hele o Kayaş sonrası gecekonduları izlerken Yılmaz Güney'in Sürü filminde Tarık Akan'ın sahnesindeyim sandım bir anda..."Ankara Ankara güzel Ankara...."Hakanhttp://www.blogger.com/profile/10386303532471427894noreply@blogger.com0